รอยร้าว

Salukphin

เมื่อแรกเริ่มรู้จักกันสัมพันธ์รัก
สมานสมัครไมตรีที่แหววหวาน
หยดน้ำผึ้งซึ้งระรื่นอิ่มชื่นบาน

ใจสะท้านขานเขินรับซับไมตรี
รักผลิหน่อกอสวยด้วยสีสัน

เนิ่นนานวันไว้ใจมากยากเร้นหนี
เชื่อใจกันมั่นต่อรักร้อยภักดี

จากวันนี้จนสิ้นใจให้สัญญา
แล้ววันหนึ่งถึงกาลดับรักอับแสง

ถูกเขาแย่งความสำคัญกันซึ่งหน้า
เธอบอกเขาแค่เพื่อนเก่าเย้าเยี่ยมมา

และโปรดอย่าระแวงแคลงใจกัน
วันละนิดวันละหน่อยบ่อยบ่อยเข้า

คนที่เศร้าเสียใจใช่ตัวฉัน
ระหว่างเราเงามืดปลูกปิดผูกพัน

เข้าขวางกั้นบั่นทอนกัดกร่อนใจ
จากคู่สองครองสามตามทุกที่

แล้วอย่างนี้มีหรือฉันมิหวั่นไหว
ความสำคัญคือสำรองก่นฟ้องใคร

โง่ใช่ไหมไม่อยากยื้อโบกมือลา
แก้วที่ร้าวรานลึกง่ายสึกกร่อน

รักที่ซ่อนอำพรางสร้างปัญหา
จบเสียทีดีกว่าตรมห่มน้ำตา

ลบคำว่าคนของใจไม่ใช่เธอ.

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

Salukphin 11 ก.ค. 2554 21:00 น. - ID 140996

1627

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/140996 ที่มา: Salukphin

comments powered by Disqus

สุญญะกาศ .. ปราศล็อกอิน

12 กรกฎาคม 2554 09:43 น. - comment id 1201784

แก้วแตก  แหลกแล้วไม่มีวันประสาน

 มาเยี่ยมคร้าบบ

Salukphin

12 กรกฎาคม 2554 19:27 น. - comment id 1202588

ขอบคุณค่ะคุณสุญญะกาศ .. ปราศล็อกอิน

din

14 กรกฎาคม 2554 17:17 น. - comment id 1202873

..........

เมื่อรอยร้าวระรานวิมานรัก
ไม่อาจหักห้ามปรามความคิดถึง
วันนี้หรือวันไหนใฝ่คะนึง
ลบรอยซึ้งจากใจไม่ได้เลย

แต่แก้วร้าวรานลึกที่สึกกร่อน
จำต้องย้อนทวนเวลามาเฉลย
หัวใจที่หนาวเหน็บเจ็บจริงเอย
จำเอื้อนเอ่ยอำลาเลิกอาวรณ์


.................