ฟาร์มสภา

เชษฐภัทร วิสัยจร

เปิดประชุมสวนไฮ่ฟ้อง.........ฟาร์มสภา
บัญญัติธรรมนูญนา.........นัั่นแล้
หมูเป็ดไก่อึ่งลา............แมวเขียด-ตะปาดนอ
งัวแกะกะปอมแย้.........จิโป่มทั้งฝูงกระบือ
 
คือฟาร์มที่พรั่งพร้อม.........เดียรฉาน
ขี้คั้นคากประสาน......ศัพท์ฮ้อง
แมงงอดอวดก้ามขาน.......คือโจทก์
หาเหตุอาเพสฟ้อง...........ฝากอ้างสิทธิ์ตน
 
ขนประมวลทุกบทย้อน.......ยกตะแบง
ขี้คั่นคากออกแฮง........เฮ็ดโก้
ลูกแหล่งเหล่าหมูแจง......วจีแจก
หมูนั่งบัลลังก์โอ้.........อวดเอิ้นบารมี
 
"บัดนี้หมาว่อบุก..........ที่นา"
แมงงอดเบิกความหา.........เหตุเว้า"
กัดฟัดลูกข้อยขา............จนขาด
เพเหมิดข้อยเจ็บเศร้า........โศกทั้งครอบครัว"
 
หาม่องหัวคุ้มหลบ...........ภัยพาล
คือยุติธรรมศาล..............สั่งได้
หมูฟังผงกหัวขาน.........คำย่อง
ข้อยนี่แหละผู้ใกล้............เกียรติสู้มนุษยชน
 
เดียรฉานทนทุกข์ซร้อง.........สรรเสริญ
เดิมสี่ขาย่างเดิน.................ครบถ้วน
ท่านหมูท่านผู้เผอิญ............บุญหนัก
เดินย่างสองขาอ้วน............อวดได้เด่นไฉน
 
"ไผเป็นไผ" บอกแล้ว............ลุกยืน
หมูสิตัดสินปืน...............ขู่ด้วย
บักหมาว่อชั่วขืน.............ขัดกฏ ฟาร์มเนอ
เถิดฆ่ามันให้ม้วย.............หมกใช้โทษประหาร
 
หน้าบานแมงงอดฮ้อง.........พรรณนา
เพิ่นซ่างมีบุญหนา.............หนักแท้
บ่ดนเหล่าฝูงหมา.............ถืกจับ
เฮาสิตอบแท้นแม้............ชีิพสิ้นเสื่อมสูญ
 
ตระกูลซุมหมาว้อเคียด............ถืกคดี
ตำรวจปลาแข่ตี................ตรอกย้ำ
เบิกตัวอยู่ศาลศรี...............สภาแห่ง ฟาร์มเนอ
คำพิพากษ์ศาลสั่งซ้ำ..........สุดสิ้นมูลมวล
 
ทวนขี้คั้นคากฮ้อง............ฮับเสียง
ลูกแหล่งจิโป่มเอียง..........อวดหน้า
กระบือเป็ดไก่นั่งเคียง.........แมวเขียด ตะปาดเนอ
แล้วกราบหมูดุจข้า.........ไพร่ผู้ภักดี
 
ลีลาหมูลุกขึ้น...............สองขา
ลุกนั่งนั่งลุกครา..............เพิ่นม้วน
อำนาจสัตว์ฟาร์มสภา..............ฟาร์มเก่า นี้เนอ
ผู้เฒ่าเว้าบอกล้วน..........เรื่องไร้แก่นสาร