ยุคสมัยเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
บัวสี่เหล่ายังเพิ่มต่อเติมผล
มันผ่าเหล่าผ่ากอหนอชอบกล
แสนฉงนแตกหน่อก่อเมื่อใด
ก่อนเคยมีสี่เหล่าเท่าที่เห็น
มิหลบเร้นพ้นน้ำธรรมสดใส
คือเหล่าแรกรู้ธรรมอันอำไพ
แยกแยะได้ดั่งวิญญูรู้ชั่วดี
เหล่าที่สองเท่าที่รู้อยู่ปริ่มน้ำ
เพียงฟังธรรมจักแจ้งแห่งวิถี
เหล่าที่สามใต้น้ำล้ำนที
ผ่านเดือนปีพยายามพ้นน้ำพลัน
เหล่าที่สี่ใต้ตมจมโคลนนิ่ง
มิไหวติงขี้เกียจน่าเดียดฉันท์
มากมิจฉาทิฏฐิมานานวัน
สุุดท้ายนั้นเป็นอาหารของเต่าปลา
แต่บัดนี้เหล่าใหม่ได้ก่อเกิด
ประดักประเดิดเหลือรับกับปัญหา
เจ้าเสกสรรปั้นแต่งแห่งใดมา
ไร้ปัญญาสมองตรองชั่วดี
เหล่าที่ห้านั้นหรือคือเต่าถุย
ปูปลาบุ้ยคายทิ้งแทบชิ่งหนี
กินไม่ลงเหลือรับกับบัวนี้
ลึกเหลือที่ทรามซากยากเคี้ยวกลืน
เป็นดังบัวต่ำสุดเกินฉุดรั้ง
หมดสิ้นหวังหลุดพ้นจำทนฝืน
อยู่จมปลักดักดานยากฟื้นคืน
ปลาเต่าขื่่นขากถุยเลิกคุ้ยกิน
เฌอมาลย์ 9 พ.ย. 2556 17:06 น. - ID 147886 
21715
51
12
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
