นานแล้วนะที่ฉันไม่เคยได้รับอ้อมกอดของเหมือนแต่ก่อน มันขาดหายไปนับตั้งวันที่เธอรู้ว่าฉันมีเขาเข้ามาในชีวิต เธอเลี่ยงและไม่ยอมมาหาฉันเหมือนเมื่อก่อนหน้านั้น การติดต่อของเราขาดหายไปไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เรา ต้องโทรคุยกันทุกวันวันละหลายหนบางครั้งก็เป็นชั่วโมง เรามีเรื่องคุยกันไม่รู้จักหมดเรามีคำพูดเพราะๆให้กัน ซึ่งฉันและเธอต่างก็ไม่เคยทำกันมาก่อนเลยแต่ฉันไม่ได้ ฝืนใจพูดเลยนะการกระทำของเรามันออกมาจากหัวใจ ฉันไม่เคยลืมคำพูดของเธอเลยและฉันก็คิดว่าในชีวิตนี้ ฉันคงจะไม่มีโอกาสได้พูดและทำอย่างนั้นอีกมันขาดหายไป คนเรามันต้องได้อย่างเสียอย่างนึงแต่ฉันไม่อยากเสียเธอไป ถึงแม้ว่าเวลามีความสุขมันก็ล้นแต่เวลามีความทุกข์มันก็ทุกข์ อย่างแสนสาหัสฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไมถึงตัดใจจาก เธอไม่ได้สักทีนึงฉันรู้ดีว่าตอนนี้เธอไม่ได้ห่วงฉันเหมือนก่อน หน้านี้แต่อะไรมันก็ไม่แน่นอนหรอกนะถึงเขาจะดีต่อฉันมาก แค่ไหนแต่มันไม่มีหลักประกันอะไรสักอย่างนึงดีว่าฉันมีบ้าน ฉันยังมีที่ซุกหัวนอนเป็นของฉันเอง
ฉันเอง 26 เม.ย. 2547 18:39 น. - ID 52168 
610
2
0
27 เมษายน 2547 00:26 น. - comment id 254941
:)
27 เมษายน 2547 15:09 น. - comment id 255347
แวะมาเป็นกำลัง ใจ ให้ นะค่ะ เวลาจะบอกเราเอง ค่ะ ว่าเค้าจะเปลี่ยน หรือเราจะเปลี่ยน นะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
