มาฆปูรณมี ดิถีแห่งความกตัญญู

พี่ดอกแก้ว

เวฬุวันวนาคราเพ็ญผัน 
กลางคืนวันสิบห้าค่ำย่ำเดือนสาม 
มีเรื่องราวกล่าวขวัญอันงดงาม 
ด้วยมีความอัศจรรย์วันบูชา 
คือวันครูของผู้สิ้นกิเลส 
พระอรหันต์ครองเพศไตรสิกขา 
ล้วนเอหิภิกขุอุปสัมปทา 
อภิญญาพร้อมพรั่งทุกรูปองค์ 
เกิดมหาสังฆาสันนิบาต 
ทรงประกาศโอวาทกลางหมู่สงฆ์ 
จัดกองทัพเผยธรรมนำจักรธง 
ปาฏิโมกข์มุ่งตรงหลักสำคัญ 
ละความชั่ว ทำความดี มีจิตพิสุทธิ์ 
คือหลักการแห่งพุทธที่สร้างสรรค์ 
ไม่เบียดเบียนผู้ใดไม่ฆ่าฟัน 
ครองสันโดษ ไม่โทษกัน รู้ประมาณ 
นี่คือหลักสูตรครูผู้อริยะ 
แผ่ธรรมะพระพุทธองค์ตรงแก่นสาร 
พร้อมจารีตจริยาน่ากราบกราน 
ผู้ฟังธรรมได้ชื่นบานในสิ่งดี 
นี่คือหลักสูตรรักสลักจิต 
ให้มวลสัตว์มีชีวิตงามสดศรี 
ผู้สดับได้เข้าถึงความเสรี 
กำจัดมารที่เคยมีด้วยปัญญา 
นี่คือวันกตัญญูต่อครูท่าน 
กาลอดีต..พระอรหันต์ต้นศาสนา 
มาพรักพร้อมบูชาคุณพระศาสดา 
กาลปัจจุบัน..เราจึงมาสืบงานบุญ 
นี่คือวันสำคัญของชาวพุทธ 
ผู้รู้หยุดวงจรบาปไม่ให้หมุน 
ด้วยโอวาทปาฏิโมกข์เป็นองค์คุณ 
สำเร็จบุญมาฆปูรณมี 
ขออัญเชิญพระคุณสามที่งามสรรค์ 
ปกป้องท่านทุกชีวันให้สุขศรี 
ขอให้มากสติมาปัญญามี 
เส้นทางของชีวิตดีทั่วหน้ากัน