ป่วยค่ะ

Parinya

            
ทั้งปวดเมื่อยปวดหัวทั้งตัวร้อน
แม้ไฟฟอนอยู่ในกายไม่วายสั่น
มิรู้หนาวจากขั้วโลกใดพัดใส่กัน
ผ้าห่มอันหนานุ่นไม่อุ่นเลย
หนาวทั้งคืนตื่นมาพอซาหนาว
แต่ร้อนผ่าวราวไฟเพิ่มไอเฉย
เช็ดตัวให้ร้อนจางเหมือนอย่างเคย
ร้อนยังเย้ยยืนยัน...ฉันไม่ลด
ลุกไม่ขึ้นมึนหัวเมื่อยทั่วร่าง
อาจจะครางเขินเขินตอนเกินอด
กินไม่ลงปลาหมูไม่รู้รส
จึงเหมือนงดข้าวปลามาสองวัน
ไปหาหมอทุกที... พี่หมอดุ
ว่าฉันมุงานเงินเกินขีดขั้น
ร่างกายจึงกริ้วโกรธลงโทษทัณฑ์
ให้นอนสั่นหงักหงัก...หยุดพักนาน
ฉีดยาอีกแล้วเหรอ...เจอ เจ็บนะ
แคปซูลกะยาเม็ดเจ็ดขนาน
ช่างมากมายให้กลับมารับประทาน
เป็นอาหารหลักแทนข้าวราวราวนั้น
เป็นอะไรคะพี่หมอ...พอจะบอก
พี่หมอหยอกบักโกรกเพราะโรคขยัน
โรคนี้ก็มีด้วยป่วยยืนยัน
ช่วยไม่ทันตายง่ายง่ายได้นะเออ!
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน