เหมันต์ลวงล่วงให้..ใจเผลอ ป้อนเสนอความร้าวเคล้าแสงใต้ ลวงคิมหันต์ฝันแล้งแจ้งไถง สุดฟ้าไกลได้พบสบ..แต่รัญจวน ครั้นเดือนเพ็ญเย็นกระจ่างกลางหล้า เหมันต์พากลิ่นผกามาโชยหวล คิมหันต์เผลอเผยอหลงปลงคำยวล กว่าจะหวนคิดได้..กลายเหมันต์ คิมหันต์ย้ายเคลื่อนกายหนีไม่พลีตอบ เหมันต์ชอบกล่อมให้ใจกระสัน หวังลมไล้ให้กลายจากเหมันต์ สุขนิรันดร์...พรอดสัมพันธ์...วสันตฤดู ..แบบว่า