สุข

พี่ดอกแก้ว

ความวิวัฒน์จัดหามาสนอง 
สร้างสิ่งของสวยงามตามคิดสรรค์ 
เกิดเป็นความหลากหลายผลิตภัณฑ์ 
ทุกชิ้นอันสรรเพื่อสุขแก่ใจกาย 
จึงขันแข่งแบ่งชั้นผันเงินตรา 
มุ่งไขว่คว้าเสพสุขสิ่งทั้งหลาย 
ความเอาเปรียบถีบตัวขึ้นมากมาย 
สังคมกลายเป็นสนามสงครามวจี 
ร้อนระอุคุไหม้ไฟกิเลส 
เป็นต้นเหตุสร้างทุกข์ซ้อนเพิ่มหมองศรี 
เดิมมีทุกข์เพราะต้องเลี้ยงชีวี 
แต่เพราะ "อยาก" จึงมีทุกข์ซ้ำใจ 
ปรารถนาเกินต้องการหาญแข่งขัน 
สร้างความหวังความฝันอันสดใส 
เมื่อไม่สมหวังฝันในวันใด 
เกิดทุกข์ใจบนทุกข์กายหลายดีกรี 
ปรารถนาปรนเปรอบำเรอสุข 
เสพสนุกเรื่อยไปในวิถี 
ไม่เรียนรู้เรื่องราวความชั่วดี 
ทุกข์มากมีเมื่อลืมตามาสายไป 
ปรารถนาบัญชาสิ่งทั้งผอง 
ให้มากองแทบเท้าได้ไฉน 
แต่เพราะเมาอำนาจขาดวิจัย 
สุขเป็นทุกข์เมื่อไร้ใครเหลียวแล 
แต่เมื่อใดวางใจให้ไกล "อยาก" 
ความสุขจะไหลหลากล้นกระแส 
เพราะทุกข์ใจน้อยลงตรงไม่แคร์ 
ทำเพียงแค่แก้ไขในจำเป็น 
กิเลสน้อยทุกข์น้อยร้อยสุขมาก 
เป็นสุขจากใจสงบเพราะรู้เห็น 
คุณค่าอริยทรัพย์ที่บำเพ็ญ 
จิตร่มเย็นไร้แข่งขันพลันสุขใจ.