ละไมฝน
-๑-
ระยับรักระบัดฤดีสิเนหา...
ราวมนตราตรึงใจในคืนกระจ่าง
ระยิบวาวสกาวจรัสคัตนางค์
สรวงสุรางค์คณาดาวพราวนิรันดร์
น้ำฟ้าพร้อยพริ้งพิไลใสพิสุทธิ์
เปรียบประดุจหยาดทิพย์กระซิบฝัน
อาบราตรีประดับดาววิบวาววรรณ
เชิญเสกสรรนิยายรักสักนิทรา
ระดาดาริการะเริงระริกระรี้
กระซิกกระซี้วจีสาวปวงดาวฟ้า
ระงมเย้าเจ้าชายแห่งทิวา
ส่องแสงมาชุบดวงตาดาวสดใส
หากกาลสมัยไร้แสงสุรีย์ศรี
ณ ราตรีมืดมัวหมองหม่นไหม้
จักรวาลกว่ากว้างไร้ดวงไฟ
ฤดีดาวร้าวห่มไห้ในคืนราน
๒
ฉันเป็นเพียงก้อนหินถวิลว้าง
ล่องลอยคว้างกลางหาวเหน็บหนาวซ่าน
ดุจอณูพลิ้วไหวในจักรวาล
เมื่อถึงกาลแตกดับลับสิ้นสูญ
เพียงแสงหนึ่งส
1460
11
0
หน้าส่วนตัว
