26 เมษายน 2548 12:27 น.

นายเป็นผู้ชายจิงๆหรอเนี่ย(3)

กาฟิวส์

(- - )( - -)(- - )  อาการส่ายหน้าของคนหมดหวัง

คงจะแทนคำตอบที่เธอถามได้นะใบหม่อน  เฮ้อ..T_T

พูดแล้วเซ็ง  กลับบ้านนอนดีกว่า ^-^

 น้องแพรคับ   พี่ชอบน้องแพรมาตั้งนานแล้ว ^_^  คบกับพี่นะะะ. 

 แพร!!!  ตื่นได้แล้ว ..ํYOY 

ทำไมเสียงหม่อนมาดังที่ข้างหูชั้นวะเนี่ย  ตามมาหลอกหลอนในฝันเลยหรอยัยบ้า Y_Y

อ้าวว  ไม่ได้ฝันนี่ว่า - - ไอ้หม่อนมานั่งที่ข้างเตียงชั้นจิงๆด้วย

 มีไรอ่ะหม่อน  มาแต่เช้า + + 

 เช้าบ้านแกอ่ะดิ่  จะเที่ยงแล้วเว้ย - -  มาตามแกไปดูเกรด  ตื่นได้แล้วว 

 O_O เกรดออกแล้วหรอหม่อน    ตายแน่ๆเลยวันนี้ T-T  

( ทำไมนางเอกตูเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังง่ะ )

 แกตายแน่ถ้าแกไม่ตื่นตอนนี้ - - ไปอาบน้ำได้แล้ว  เร็ว ๆ ด้วย 

สายตาฆาตรกรของเพื่อนรักชั้นบอกมาว่า ถ้าช้าชั้นฆ่าแกแน่ไอแพร


และแล้ว - - มันก็ลากชั้นมาโรงเรียนจนได้ ( มันเก่งไหมล่ะเพื่อนชั้น - -  สมแล้วที่ได้ 4.00 )

 แพร ๆ ๆ ๆ ^^  ชั้นได้ 4.00 อีกแล้ว  เย้ ๆ ๆ ๆ 

 แปลกตรงไหนวะหม่อน  ชั้นก็เห็นแกได้ทุกเทอม-_-  

มันยังไม่เลิกดีใจอีกรึไงวะเนี่ยย   

 ถ้าชั้นได้เกิน 3.5 สิน่าแปลกกว่า - -  

ชั้นไม่กล้าดูเกรดตัวเองหรอก..น่ากลัวจะตาย  ~~ 

 ไม่ต้องกลัวหรอกไอแพร  แกได้ตั้ง 3.83 แหน่ะ  น่าแปลกใจออก 

มันรู้ที่ชั้นคิดได้ไงเนี่ย   แต่เอ๊ะ  แกว่าอะไรนะใบหม่อนเพื่อนรัก  ชั้นได้ 3.83 จิง ๆ หรอ

 อย่ามาอำน่า!! ชั้นรู้หรอกมุกนี่อ่ะ  เก่าละ - -* 

ถึงจะพูดไปอย่างนั้น  แต่ก็แอบดีใจเล็ก ๆ  แล้วหันไปมองหาชื่อตัวเองที่บอร์ดของโรงเรียน

- แพรไหม  พงษ์อมรกุล  เกรดเฉลี่ย  3.83 -
 
จริงหรอเนี่ย!!!   O_O    โอ้แม่จ๋าา   หนูทำได้แล้ว ๆ

 ไอแพร  ชั้นว่าแกรีบไปเอาใบเกรดแล้วไปยื่นใบสมัครดีกว่านะยะ 

 ไอ้หม่อน ชั้นไม่ได้ฝันไปใช่ไหม^^  

 ให้ชั้นลองฆ่าแกดูไหมล่ะ - -*  

 โหยโหดจริงเลยนะไอหม่อน 

 แพรคับเราให้แพร 

ครัยฟะอยู่ๆ มาเรียกแล้วเอาดอกไม้ให้ตู  อย่างกะในฝัน - -

 ให้แพรไมอ่ะ  

 เราชอบแพร 

O_O โอ๊ววว  วันนี้มีเรื่องน่าอัศจรรย์ 2 เรื่องเกิดขึ้นในระยะเวลาใกล้เคียงกัน

แต่นายนั่นหายไปเร็วจัง  เห่อะ  เป็นนักวิ่งด้วยหรอฟะ + +  ของโรงเรียนไหนล่ะเนี่ยย -_-

 แพรนั่นมันออฟเดือนโรงเรียนข้าง ๆ เรานี่หว่าส์  ^^ ร้ายนะแก 

  เออกลับเห่อะ  ชั้นจะเอาเกรดไปให้ป๊าดู ^^ 

ชั้นกับหม่อนเอาเกรดมายื่นที่โรงเรียนประจำจังหวัดที่ชั้นกะหม่อนจะต้องมาเรียนให้ได้ในอีกไม่กี่เดือน ( ยังกะแกจะเข้าได้ ) โรงเรียนนี้เค้าต้องการแค่เกรด  แล้วก็จะคัดจากเกรดของนักเรียนเลย ไม่ต้องสอบเข้า แต่ชั้นก็ต้องลุ้น อยู่คนเดียว  เพราะหม่อนน่ะได้4.00ทุกเทอม  ยังไงก็เข้าได้อยู่แล้ว  แต่ชั้นล่ะ แค่3.2 ถึง 3.8  จะได้ไหมเนี่ยย ~~				
25 เมษายน 2548 13:43 น.

นายเป็นผู้ชายจิงๆหรอเนี่ย (2)

กาฟิวส์

อ๊ายยย   ไม่เอาน๊าาา   ชั้นไม่อยากแยกกะยายหม่อนเรยจิง ๆ ถึงแม๊ว่ามันจะทำให้ชั้นมีปมด้อยก็เถอะ  เพราะอะไรน่ะหรอคะ  ใบหม่อนเป็นคนที่ถ้าถอดแว่นหนา ๆ ของมันออกแล้วล่ะก็  มันเป็นคนที่สวยมากก  แถมยังได้4.00 ทุกเทอม  ไม่แปลกหรอกที่ยัยนั่นจะสอบเข้าประจำจังหวัดได้  แต่ชั้นสิ   หน้าตาก็งั้น ๆ แถมยังโง่จนบัฟเฟอร์เรียกพี่อีก - -

 (  อ่อ.ลืมบอกไปค่ะ  เราอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ^^  โรงเรียนประจำจังหวัดจึงหะรูที่สุดแล้วว  )


 ทำสอบได้ไหมหม่อน - - 

 ได้สิ ^.^ ก็ชั้นอ่านมาดี   แล้วแกล่ะแพร  เป็นไงบ้าง 

ถามได้ยัยบ้า  ~~  ชั้นก็ทำไม่ได้เป็นปกตินั่นล่ะ  ยังมาถามให้เจ็บใจอีก  เชอะ!!

(- - )( - -)(- - )				
25 เมษายน 2548 13:04 น.

นายเป็นผู้ชายจริง ๆ หรือเนี่ย >O

กาฟิวส์

ชั้น   แพรไหม  พงษ์อมรกุล    ลูกสาวคนเดียวของเจ้าของโรงแรมดัง  ( ประมาณว่ารวยอ่ะค่ะ ^^ )
พ่อหวงชั้นมากกก เลยส่งชั้เรียนคอนแวนหญิงล้วน นอกจากพี่ชายตัวแสบและพ่อแล้ว  ชั้นก็ไม่สนิทกับผู้ชายคนไหนอีกเลย

 นี่ยัยแพร !  จบ ม.3 แล้วแกจะไปต่อไหนวะ  เสียงใบหม่อน หรือนังหม่อนดังมาทำรายความคิดของนางเอกอย่างฉัน - -

 ชั้นเห็นป๊าบอกว่าจะให้เรียนโรงเรียนประจำจังหวัดเรามั้ง   แต่ชั้นไม่อยากเรียนหรอกเพราะว่าชั้นอยากเรียนกะแกมากกว่าว่ะ 

ก็นังหม่อนเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของชั้นเรยล่ะ  ธรรมดาล่ะที่ชั้นจะผูกพันกะมัน  เพราะเราเรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาลเลยล่ะ ^^

 เรียนที่นั่นแหล่ะดีแล้วแพร เพราะพ่อเค้าก็จะให้เค้าสอบที่นั่นเหมือนกัน  เราจะได้เรียนด้วยกันน๊าา ^^ 

 จริงนะหม่อน    แต่ชั้นว่า ..  เรามาอ่านหนังสือสอบก่อนดีกว่าไหม เพราะ`จารย์มองมาแล้วว่ะ - -  

 แห่ะ ๆ -.- ลืมไปเลยว่าอยู่ในห้องสมุด 

ก็จะไม่ให้อาจารย์มองได้ยังไงล่ะยายเบ๊อะ - -  ก้อเธอน่ะเล่นตะโกนซะขนาดเนี้ยะ  เฮ้อ

ใกล้จะถึงวันสอบปลายภาคของพวกเราแล้วสินะ   เพราะว่าอีกไม่กี่วันความหายนะของชั้นก็จะมาถึง  >OO				
13 เมษายน 2548 14:24 น.

มิตรภาพ....ของเพื่อน

กาฟิวส์

=>> ปิดเทอมของใครบางคนอาจจะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด

ได้หยุดเรียน  นอนอยู่บ้าน

ได้เที่ยว  สนุกสนาน

แต่....

สำหรับฉันแล้ว  มันมีอะไรเกิดขึ้นมากกว่านั้น

ความเหงาความเดียวดายที่เกิดขึ้น

ด้วยเหตุที่ว่าฉันเป็นลูกคนเดียว  เลยไม่มีเพื่อนเล่นเพื่อนคุย

ฉันเลยกลายเป็นคนที่ติดเพื่อนเอามาก ๆ

เพราะว่าเวลาที่ฉันอยู่กับเพื่อน ๆ นั้น

ฉันจะได้พูดได้หัวเราะ

พอกลับบ้านมาก็ต้องเหงา...


แต่ซัมเมอร์ปีนี้ ...

เป็นซัมเมอร์ปีที่ 2 ที่ชั้นได้ไปเรียนที่ต่างจังหวัด

ชั้นได้อยู่กับเพื่อนตลอดเวลา

รุ้สึกคิดถึงบ้าน...คิดถึงพ่อและแม่เป็นอย่างมาก

แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลา 1 เดือนนี้

ก็มีหลายอย่างที่น่าจดจำ


ความรู้สึกดี ๆ ระหว่างคำว่าเพื่อนที่มีให้แก่กันและกัน

ไม่ว่าเราจะทุกข์  จะสุข....จะมีเพียงเพื่อนเท่านั้น

ที่จะช่วยเราได้  เพราะเราต้องดูแลกันและกัน

มิตรภาพที่เรามีนั้นจะมากขึ้นหรือน้อยลงก็ขึ้นอยู่กับช่วงเวลานี้




แล้วมิตรภาพของคุณกับเพื่อนล่ะ????


มันพัฒนาขึ้นรึยัง...อยู่ที่คุณเอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกาฟิวส์
Lovings  กาฟิวส์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกาฟิวส์
Lovings  กาฟิวส์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกาฟิวส์
Lovings  กาฟิวส์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกาฟิวส์