24 มิถุนายน 2545 21:30 น.
ข้าวปล้อง
มีคนถามฉันมากมาย
ว่าทำไมความรักถึงกลาย - - เป็นแบบนี้
หลายคนมองก็เห็นสองเรา - - รักกันดี
แล้วทำไมวันนี้กลับไม่มีเธอ - - ไม่เข้าใจ
ฉันเองก็อยากถาม
สิ่งที่ฉันพยายามทำเพื่อเธอ - - ไม่มีค่าเลยใช่ไหม
การกระทำของเธอในวันนี้ - - มันหมายความว่ายังไง
มันหมายความว่าเราไม่รักกันแล้ว - - ใช่ไหมเธอ
10 มิถุนายน 2545 23:37 น.
ข้าวปล้อง
ตัวฉันคงเปรียบเป็นเช่นศิลาแข็ง
ที่กล้าแกร่งปราศจากความรู้สึก
สิ่งต่างๆ รอบกายไม่เคยจะคิดนึก
ทุกๆ ความรู้สึกมีแต่ความเฉยเย็นชา
แต่ลึก ๆ เธอคงไม่รู้ว่า
ฉันเหว่ว้าต้องการความรักมากแค่ไหน
ความอบอุ่น ฉันอยากมีเหมือนดั่งคนทั่วไป
แต่ยิ่งไขว้และคว้ามากเท่าไร กลับไม่เคยสัมผัสมัน
หลายๆ ครั้งที่ฉันพยายามสร้างสะพาน
เพื่อก้าวผ่านทอดรับสิ่งเหล่านั้น
แต่ยิ่งสร้าง - - กลับยิ่งห่างร้างไกลกัน
กลายเป็นฉันสร้างกำแพงขวางกั้นอยู่ร่ำไป
ฉันกลัว ฉันอ่อนแอกับความรัก
เพราะความรักทำให้จิตใจฉันหวั่นไหว
ฉันอ่อนแอเกินกว่าใครหลายคนจะเข้าใจ
และตัวฉันก็เลือกที่จะทำอย่างที่ใจอยากให้เป็น
จริง ๆ แล้ว - - เธอเห็นใช่ไหมว่า
ฉันไม่ใช่หินผาหน้าไม้อย่างที่เธอนั้นมองเห็น
ฉันไม่ใช่หญิงแกร่งอย่างที่หลาย ๆ คนอยากให้เป็น
ฉันก็เป็นเพียงหญ้าปล้อง ที่ใช้เปลือกแข็งภายนอก
- - ห่อหุ้มความอ่อนแอ เปราะบางเอาไว้ภายในเท่านั้นเอง
5 มิถุนายน 2545 22:53 น.
ข้าวปล้อง
ก็เพราะเธอเป็นคนที่แสนดี
และอยู่ใกล้ขนาดนี้ ใครจะไปห้ามใจไหว
ก็เธอนั่นน่ารักอยู่น้อยซะเมื่อไร
โอ้ย! จั๊กกะจี้หัวใจทุกครั้งที่พบเธอ
ทุก ๆ เช้าก็เห็นเธอใส่บาตรอยู่หน้าบ้าน
หน้าหวาน หวาน ยิ่งทำให้ใจผลั้งเผลอ
ภาพรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เล่นเอาหัวใจเบลอ
อยากกระโดดล๊อกคอเธอ ก็กลัวพระจะตกใจ
บ้านของเราก็อยู่ใกล้กันแค่นี้
มองมาตั้งสองปีความสัมพันธ์ยังไปไม่ถึงไหน
เก็บเอาไว้ซะจนเกือบ...แต่ยังทนไม่บอกไป
รอก่อนนะ รอให้ถึงคำว่ารักเมื่อไร รับรองฉันจะบอกเธอในทันที
5 มิถุนายน 2545 00:16 น.
ข้าวปล้อง
พ่อแม่ก็ไม่เคยทำ
ตั้งแต่ยังจำความได้
ไม่เคยเลย...ใครทำเจ็บใจ
แล้วเธอเป็นใครมาถือดี
น้ำตาที่ไหลตอนหัวเราะ
มันไม่เหมาะมาใช้อย่างนี้
ต้องมาร้องไห้ฟรีฟรี
เพราะเธอคนนี้คนทำ
กล้าดียังไงมากลั่นแกล้ง
และเสแสร้งหลอกให้ช้ำ
แถมทิ้งร่องรอยไว้ให้จำ
แค่ขอโทษซักคำ...ยังไม่มี
เธอขอโทษกันเป็นมั้ย
ยากนักใช่มั้ยคำคำนี้
หรือว่าไม่เคยผิดเลยซักที
หัวแข็งอย่างนี้...เห็นดีกัน
_________________________________________ bีurst
จะให้ฉันงอนง้อขอโทษเธอ
ถ้าจะเพ้อมากไปหน่อยละมั้ง
พ่อตัวดีหยุดนะแล้วจงฟัง
จะกี่ครั้งฉันก็ไม่ขอโทษเธอ
ตัวฉันเองไม่ได้เก่งมาแต่ไหน
ก็แค่แอบลักหัวใจเธอตอนเผลอ
ไม่เคยแกล้งให้เธอหลงละเมอ
ก็เธอเผลอของเธอเองจะโทษใคร
เธอร้องไห้เสียใจมาโทษฉัน
ฉันว่ามันไม่ค่อยแฟร์เธอว่าไหม
ฉันบังคับให้เธอมารักฉันรึยังไง
พอฉันไปก็มาโทษกล่าวหากัน
เอาอย่างงี้ฉันจะรอเธอนะพ่อตัวดี
ก็อยากรู้เหมือนกันเธอจะมีอะไรมาแกล้งฉัน
เอาเป็นว่าฉันตกลงรับคำท้าเลยแล้วกัน
ถึงวันนั้นจะได้รู้ - - ว่าระหว่างเธอกับฉันใครจะแน่
และหัวแข็งมากกว่ากัน
_________________________________________ ข้าวปล้อง
4 มิถุนายน 2545 15:23 น.
ข้าวปล้อง
ได้โปรดอย่าย้อนมา
อย่ามัวเสียเวลาไขว้ขว้าความรักจากใจฉัน
อย่าเลยนะ อย่ากลับมาเพื่อให้เรานั้นรักกัน
อย่าทำร้ายจิตใจฉันด้วยถ้อยคำว่าเธอยังมีใจ
--------------------------------------------------------------------------------
เพราะฉันกำลังพยายาม
ที่จะหักห้ามความรู้สึกที่มันเริ่มจะหวั่นไหว
เพราะรู้ดีความรักที่ให้เธอไม่เคยลบเลือนไปจากใจ
แต่เธอเข้าใจไหม - - ฉันไม่อยากร้องไห้เสียใจกับความรักอย่างที่แล้ว ๆ มา
หน้าส่วนตัว
643
