24 พฤศจิกายน 2545 18:14 น.
ความห่วงใย
เธอบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันได้
หลังจากรักมากมายมาก่อนหน้า
เธอบอกจะรับผิดชอบคำพูดจา
ที่เธอเคยสัญญาจะดูแลกัน
แต่เธอขอให้เราเป็นเพียงเพื่อน
เธอไม่รักกันเหมือนแต่ก่อนนั้น
แต่เรายังคงมีความผูกพัน
และเธอจะอาทรฉันตลอดไป
แน่ใจหรือว่าทำได้ไม่แตกต่าง
หากฉันจะอ้างว้างและร้องไห้
ในวันที่เธอมีใครคนใหม่
เธอจะมาใส่ใจหรือไร้วี่แวว
ถึงจะเป็นยังไงคงไม่สำคัญ
เพราะเธอก็เปลี่ยนใจจากกันไปแล้ว
ใครใครก็มาปลอบใจฉันเป็นแถว
คงไม่จำเป็นอีกแล้วสำหรับเธอ
เธอเองจะไปไหนก็เชิญไป
ใจช้ำๆ จะเก็บไว้กันมันเพ้อ
เก็บไว้เองไม่ง้อคนอย่างเธอ
ขอทีเหอะอย่าเจอกันอีกเลย
ตอนนี้ก็ได้แต่คิดซะว่า อย่างน้อยเราก็พยายามทำดีที่สุดแล้วล่ะ ที่เป็นอย่างนี้ก็ไม่ใช่เพราะเราไม่ดี คงเป็นเพราะคนอื่นเขาคงดีกว่าเรา เขาถึงได้เปลี่ยนใจ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเราก็ควรยอมรับในความคิดและการตัดสินใจของเขาด้วยเช่นกัน เรื่องนี้ไม่มีใครผิดใครถูก มันเป็นเรื่องของเหตุผลที่มีความรู้สึกเข้าเกี่ยวด้วยเท่านั้นเอง ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกสิ่งที่ดีให้ตัวเองอยู่แล้ว ถ้าเขาไม่ปลื้มที่จะยืนอยู่ข้างเรา เราก็ปล่อยเขาไป มีคนเขาสอนมาอย่างนี้อ่ะนะ เลยจำมา
24 พฤศจิกายน 2545 11:42 น.
ความห่วงใย
ขอเธออย่ามาหาฉันอีกเลย
เมื่อใจเธอเฉลยว่ารักเขา
เรื่องทุกเรื่องที่มีระหว่างเรา
ปล่อยให้มันแผดเผาใจฉันเอง
ในเมื่อเธออยังไงก็รักเขา
อย่างกลับมาที่เก่าอย่าข่มเหง
เพราะวันนี้ฉันแค่อยากร้องเพลง
ปลอบหัวใจตัวเองให้มีแรง
เรื่องของเราสองคนอย่ารื้อฟื้น
เพราะหัวใจทนฝืนจนแห้งแล้ง
และเธอคือบทเรียนราคาแพง
หัวใจฉันหมดแรงเพราะรักเธอ
ในวันนี้ขอแค่เราต่างไป
เดินตามทางที่ใจเธอพร่ำเพ้อ
อย่ากลับมาหาฉันอีกเลยเธอ
เพราะฉันคงไม่เผลอรักเธออีกแน่นอน
........เพราะความรักยังคงอยู่เราถึงยังเจ็บปวด........
เพราะถ้ารักมันจากไปเราคงไม่รู้สึกอะไรกับเขา
ที่เรายังรู้สึกเจ็บปวดเพราะว่าความรักที่เรามีให้เขามันยังอยู่ในใจเรา
หน้าส่วนตัว
1576
