โหยหาอ้อมกอดของเธอ

ฉันเอง

มันนานมากแล้วนะที่ฉันไม่เคยได้รับอ้อมกอดจากเธอ
ฉันโหยหามันมากที่สุดฉันอยากจะเดินทางไปหาเธอ
เหมือนเมื่อก่อนที่ฉันเคยทำทุกๆวันจันทร์
พอเราเจอกันเราจะกอดกันจนแน่นเหมือนกับกลัวว่า

มันจะไม่มีวันนี้อีกและมันก็เกิดขึ้นจริงๆ
คำพูดที่เธอบอกกับฉันไม่ว่าเวลาไหนๆก็ตาม
เธอจะบอกรักฉันและเธอก็ให้ฉันบอกเธอว่าฉันรักเธอ
แต่ในวันนี้และเวลานี้ฉันไม่เคยได้ยินจากปาากเธออีกเลย

เธอหลีกทางให้ฉันด้วยเหตุผลที่ว่าฉันเจอคนที่ดีกว่าเธอ
แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลยนะมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด
วันนี้ฉันต้องอยู่อย่างเดียวดายอยู่โดยที่ไม่มีใครเลย
นอกจากตัวฉันเองและคีย์บอร์ดในโลกไซเบอร์

ข้อความที่ฉันส่งไปหาเธออย่างมากมาย
แต่ทว่าฉันไม่เคยได้รับข้อความตอบกลับมาเลย
ไม่มีเสียงจากโทรศัพท์หรือจากไหนๆทั้งสิ้น
ฉันเฝ้ารอเธออยู่นะไม่ว่าจะเป็นวันไหน เมื่อไหร่

ถ้าฉันรอไม่ไหวฉันจะเดินทางไปหาเธอ
ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าจะเจอเธอหรือเปล่า
แต่หนทางที่จะไปหาเธอมันไกลเหลือเกินนะ
ถ้าฉันไม่เจอเธอฉันจะทำอย่างไรฉันจะพักที่ไหน

เมื่อฉันตัดสินใจว่าจะไปฉันก็จะไป
อยากได้ยินคำพูดจากเธอว่าเธอยังรักฉันหรือเปล่า
ถึงแม้ว่าคำตอบที่ฉันได้รับมันจะเป็นอย่างไร
ฉันก็จะยอมรับมันถึงแม้จะเจ็บปวดก็ตาม