30 พฤศจิกายน 2547 09:45 น.
นางฟ้าซาตาน
ขอบคุณที่รักฉัน
ขอบคุณที่มาเติมเต็มความฝันในวันอ่อนไหว
ขอบคุณที่คอยดูแลเอาใจห่วงใย
ขอบคุณที่ช่วยสร้างโลกใบใหม่..ทุกวันที่ลืมตา
ขอบคุณ..สำหรับรอยยิ้ม
ขอบคุณที่ให้หัวใจได้พักพิงในวันอ่อนล้า
ขอบคุณความอ่อนโยนที่เธอให้มา
ขอบคุณแววตา..ที่มองมาตลอดกาล
ขอบคุณที่ทำให้ฉันหัวเราะกับท้องฟ้า
ขอบคุณที่ทำให้ฉันมองโลกรอบข้างด้วยสายตาอ่อนหวาน
ขอบคุณ..สำหรับความผูกพันที่จะคงอยู่ไปอีกเนิ่นนาน
ขอบคุณที่ลบความอ้างว้างในวันวาน..ให้จางไป
*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*
ฉั น เ ข้ า ใ จ ค ว า ม รั ก ข อ ง ค น อื่ น ม า กก ว่ า เ ดิ ม
เ ป็ น เ พ ร า ะ เ ธ อ ม า เ พิ่ ม เติ ม ค ว า ม ส ด ใส
หั ว ใ จ ข อ ง ฉั น จึ ง ม อ ง ทุ ก ค ว า ม เ ป็ น ไ ป
ด้ ว ย ค ว า ม รู้ สึ ก ภ า ย ใ น . . ด้ วย หั ว ใ จ อ่ อ น โย น
*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*-:-*
26 พฤศจิกายน 2547 10:49 น.
นางฟ้าซาตาน
ได้ยินเธอเล่ามา
เธอเคยต้องเสียน้ำตา..รักเขามากจนต้องร้องไห้
ถ้าเป็นฉันคงเจ็บเจียนตาย
ที่ทำร้าย..คนที่รักมากมาย..ให้ต้องเสียใจ
ได้ฟังเธอวันนั้น
เคยคิดอยู่เหมือนกัน..เธอจะรักฉันขนาดนั้นไหม
แต่ถ้าความรักต้องเสียน้ำตาเพื่อแลกหัวใจ
ฉันไม่ขอให้เธอรักมากเกินไป..จนหัวใจต้องร้าวราน
เพราะน้ำตาที่ไหลบ่า..ไม่อาจวัดคุณค่าของความรัก
ขอแค่กาลเวลา..หลอมหัวใจให้แน่นหนักผนึกผสาน
ขอแค่คอยดูแลหัวใจของกันและกันให้คงอยู่ยั่งยืนนาน
ถ้าหากวันใดหัวใจแหลกราน..
จะคงเหลือความทรงจำที่งดงาม..ให้เราได้จดจำ
24 พฤศจิกายน 2547 22:18 น.
นางฟ้าซาตาน
หัวใจเจ็บชา
เมื่อได้ยินทุกคำที่เธอพูดมาในวันนี้
เธอบอก..ยังจดจำกับความผูกพันที่เคยมี
และไม่เคยลบเขาไปได้สักที..ยังมีเขาอยู่ในใจ
แล้วกับคำรักที่เธอบอกฉัน
ทุกคำคิดถึงเหล่านั้น..เธอหลอกกันใช่ไหม
คำพูดเลื่อนลอยทำให้ฉันวาดฝันไปไกล
หลงรักเธอจนหมดหัวใจ..ไม่เหลือที่ว่างเอาไว้ให้ใครอีกเลย
กลับไปหาเขาดีกว่า
อย่าอยู่กับฉันด้วยความเฉื่อยชาและหัวใจเมินเฉย
กลับไปหาเขา..มีความสุขกับความรู้สึกเก่าๆที่เธอคุ้นเคย
เดินจากไปได้เลย..ไม่ต้องเสียเวลาเอื้อนเอ่ยคำลาใดๆ
ฉันจะคอยยินดีและอวยพรให้เสมอ
เพราะไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอเลย..รู้ไหม
เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อเคียงคู่กัน..ความผูกพันจึงต้องยุติลงไป
ถ้าไม่ลำบากจนเกินไป..ช่วยจดจำเอาไว้..
ว่าครั้งหนึ่งเราเคยใช้หัวใจดวงเดียวกัน
22 พฤศจิกายน 2547 21:23 น.
นางฟ้าซาตาน
ไม่อยากลืมตาตื่นขึ้นมา
เพราะอีกหนึ่งวันที่จะต้องไปไกลตาเข้ามาใกล้
พยายามบอกตัวเอง..อย่าหวั่นไหวแม้ต้องจากไกล
แต่ไม่รู้ทำไม..ยิ่งวันนั้นมาใกล้เท่าไหร่..หัวใจหมดกำลังวังชา
ฉันรู้ว่า..เราจะไม่เปลี่ยนแปลง
แม้ว่าระยะทางจะทำให้หัวใจอ่อนแรงเหนื่อยล้า
เธอจะยังมีฉัน..เราจะมีกัน..เหมือนที่เป็นตลอดมา
ความห่างไกลจะเพิ่มคุณค่าให้วันเวลาของความผูกพัน
ฉันอาจต้องเหงาบ้าง
และเธอเองก็คงอ้างว้างไม่ต่างกับฉัน
จำไว้เสมอ..ว่าเมื่อไหร่ที่เธอรู้สึกเงียบงัน
จะมีอีกคนคอยแบ่งปัน..ความอ้างว้างเหล่านั้น..ที่ขอบฟ้าอีกฟากนึง
16 พฤศจิกายน 2547 20:49 น.
นางฟ้าซาตาน
มองเข้าไปในความว่างเปล่า
เคยกอดตัวเองในคืนหนาว..อ้างว้าง
นั่งนับจังหวะลมหายใจ..วาดฝันเลือนราง
ปล่อยใจไปในฟ้ากว้างตามหาใครบางคน
หัวใจพบปะผู้คนมากมาย
แต่ไม่เคยพบความหมายในรักสุขล้น
เฝ้าถามหัวใจ..จะเจอบ้างไหม..ใครคนหนึ่งที่ปะปน
ท่ามกลางผู้คน..ที่เดินผ่านเข้ามาและจากลาไป
จนวันหนึ่งเธอเดินเข้ามา
เสียงของหัวใจเตือนว่า..อย่าปล่อยให้เธอจากไปไหน
ส่วนต่างที่ขาดหาย..เติมเต็มช่องว่างในหัวใจ
ชีวิตอีกครึ่งเดินทางมาไกล..ขอหยุดหัวใจพักไว้ที่เธอ
อาจเป็นเพราะฉันไม่ชอบการเริ่มต้นใหม่
อาจเป็นเพราะหัวใจต้องการเธออยู่เสมอ
อาจเป็นเพราะ..คนที่ใช่..จะเป็นใครไปไม่ได้..นอกจากเธอ
ทุกช่วงเวลาที่เราได้เจอะเจอ..ไม่ใช่แค่อารมณ์พร่ำเพ้อที่ทำให้เราผูกพัน
จุดจบของการเดินทางครั้งนี้
ฉันรู้ดีว่าไม่อาจคาดเดาเกินไปกว่านั้น
ทุกอย่างคงขึ้นอยู่กับความรู้สึกมากมายที่เรามีให้กัน
ช่วยกันประคับประคองคืนวัน..เดินไปถึงฝั่งฝัน..
.........ด้วยหัวใจผูกพันและมั่นคง....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
970
