25 พฤศจิกายน 2548 07:38 น.

::ชาตินี้หรือชาติไหน..หัวใจก็ให้เธอ::

นางสาวใบไม้


                ทอดถอนใจด้วยเหตุใดหรือที่รัก
          เคยแน่นหนักกลับอ่อนไหวเปลี่ยนไปได้
          หรือหมดแล้วเคยไว้เนื้อเชื่อถือใจ
          นี่ใช่ไหมที่เธอพ้อต่อว่ากัน

           คำว่ารักจากปากที่ฝากไว้
           มั่นใจได้ว่าแน่วแน่ไม่แปรผัน
          ใช่เพียงแค่เพ้อพร่ำร่ำจำนรรจ์
           แต่ใจยังคงมั่นอย่าหวั่นเลย

           เพียงอดทนจนถึงซึ่งที่หวัง
           โปรดจงรั้งรอหน่อยหนอใจเอ๋ย
           อย่าเพิ่งชังทำทีท่าว่าเฉยเมย
           กระไรเลย..ยิ้มอีกหนสิคนดี

           แล้วอย่าถามนะว่ารักสักแค่ไหน
           เพราะหัวใจมีให้ไม่หน่ายหนี
           เพียงเธอนั้นที่พร้อมจะยอมพลี
           ใช่แค่เพียงวจี..ที่เอ่ยไป

           ฉันไม่ขอให้รอจนชั่วนิรันดร์
           แต่ขอให้เชื่อมั่นอย่าหวั่นไหว
           ให้รู้ว่าทั้งหมดของหัวใจ
           จะชาตินี้..ชาติไหน..ยกให้เธอ

 				
23 พฤศจิกายน 2548 16:27 น.

:: ถึง..คนของความรัก ::

นางสาวใบไม้


คนของความรัก......
ฉันปรารถนาจะเอนพักในตักอุ่น
ใต้ลมหายใจละไมละมุน
ขอฉันนอนหนุนตักเธอนะคนดี

ก่อนจะถึงวันพรุ่ง......
เก็บทุกความหมายมุ่งของวันนี้
เป็นช่วงเวลาที่ดีแสนดี
ว่าครั้งหนึ่งตรงนี้เคยมี...เธอ

ค่ำคืน...เหน็บหนาว
ยังคงปวดร้าวในใจเสมอ
หนึ่งคนเจ็บช้ำพร่ำละเมอ
เพรียกรักเก้อไม่มีเธอ...อีกต่อไป

ฉันจึงทวงถามถึงความรัก....
เพื่อทายทักวันวานอันหวานไหว
แม้ถึงวันจำลาร้าง...ห่างไกล
ในความห่วงใยเราจะไม่ไกลกัน

คนของความรัก....
อ้อมกอดเธอเป็นที่พำนักสุดท้ายของฉัน
แม้เวลาอาจพรากเราจากกัน
หากลมหายใจแห่งรักนั้น..คงมั่นนิรันดร

				
21 พฤศจิกายน 2548 14:26 น.

:: อยู่ไหนหนอ..ความรัก ::

นางสาวใบไม้


ความรัก...เจ้าเอย
อยู่หนใดช่วยเฉลยให้รู้บ้าง
กลางสายหมอกเมฆฝันอันเลือนลาง
หรือระหว่างเวิงฟ้ากว้างในทางจร

บนทางเดินว่างเปล่าเจ้าอยู่ไหน
ได้ยินไหมลมหายใจใครทอดถอน
กลางคืนวันเหน็บหนาวจนร้าวรอน
หรือสิ้นแล้วเคยอาวรณ์เหมือนก่อนกาล

เจ้ามาจากพรากไปไม่คืนกลับ
มาลาลับสิ้นรักสมัครสมาน
รักเจ้าเอยจากไปให้ทรมาน
ต้องร้าวรานเพราะรักไม่กลับคืน

อยู่แห่งไหนหนอรัก...สลักจิต
รำลึกไหมสักนิดเคยชิดชื่น
ปล่อยคนรอชอกช้ำทนกล้ำกลืน
มาผันแปรเป็นอื่นให้ขื่นใจ

เสียงหัวใจพร่ำเพรียกร่ำเรียกหา
โอ้รักเอยลับลาน้ำตาไหล
ต่อแต่นี้นับวันห่างเลือนร้างไกล
รักจะอยู่หนใด...ไม่รู้เลย

 				
18 พฤศจิกายน 2548 12:47 น.

:: สุขสันต์วันเกิด..แม่จิตร ::

นางสาวใบไม้


แอ็ปเปิ้ล.....

อักษรแห่งมิตรภาพเดินทางข้ามขอบฟ้า
เก็บสิ่งดีดีใส่กล่องเวลา แนบข้อความว่า ...แด่วันที่สดใส...
สุขสันต์วันเกิด มีความสุขมาก ๆ นะ มิตรภาพแดนไกล
ฝากส่งของขวัญ ไปกับเที่ยวบินความห่วงใย ไทยแลนด์

เมื่อเธอได้รับ ขอให้รอยยิ้ม แตะแต้มบนโลกกว้าง
แบ่งปันความสุขบาง- บาง  ให้คนอื่น ๆ  นับหมื่นแสน
ในยามที่สายลมพัดโบก ให้รู้ว่านั่นคือ คำขอบคุณจากต่างแดน
มากมายความตอบแทน ที่ล้ำค่า ในชีวิตเธอ

เดินทางผ่านเวลากี่ฤดูฝน  กี่ลมหนาว
ขอให้ทุกย่างก้าวคือประสบการณ์เติมชีวิตเธอให้งดงามเสมอ
ทั้งความรัก ครอบครัว การงาน ขอให้บังเกิดสิ่งดีดีแด่เธอ
จากนี้และตลอดไปเสมอ ... Happy Birthday  To You  อีกที


ใบไม้........

ส่วนฉัน...มีเพียงกลีบดอกไม้ในทุกถ้อยตัวอักษร
ร้อยเป็นมาลัยคำกลอนมาอวยพรให้เธอในวันพิเศษอย่างวันนี้
เก็บหยาดน้ำค้างใส..ที่พร่างพรมไปในทุ่งหญ้าเขียวขจี
มามอบให้คนดี.....ขอให้เธอมีรอยยิ้มเช่นนี้..ตลอดไป

ในบทเพลงแห่งความไกลห่าง
อาจมีท่วงทำนองที่ทำให้เธออ้างว้างและรู้สึกหวั่นไหว
ก็ขอให้เธอรู้ไว้นะคนดี....จากที่ตรงนี้ที่ไกลแสนไกล
ฉันจะส่งเพลงแห่งความห่วงใย...บรรเลงจากหัวใจส่งไปให้เธอ

และทุกทุกการเดินทางของเข็มนาฬิกา
ทั้งวินาทีนี้..และวันหน้าขอให้เธอมีความสุขเสมอ
ทุกนาทีแห่งชีวิตต่อแต่นี้..ขอสิ่งดีงามผ่านเข้ามาให้พบเจอ
คือของขวัญจากใจมอบให้เธอ....เป็นกำลังใจให้เสมอ...HAPPY  BIRTHDAY
				
18 พฤศจิกายน 2548 10:21 น.

::ทานตะวัน::

นางสาวใบไม้


ทานตะวันเหลืองอำพันอันเจิดจ้า
เหยียดกิ่งก้านตระการตาทาบฟ้าใส
ทานรวีสีทองผ่องอำไพ
สูงไสวชูช่อรอตะวัน

แม้สูงสุดแสนไกลเกินไขว่คว้า
เพียงผกาลดาไพรโชนไฟฝัน
หวังสุรีย์สาดส่องปองสัมพันธ์
จึงจงรักต่อตะวันอันร้อนแรง

ด้วยศรัทธาจึงหมายมาดฝากชีวิต
พร้อมอุทิศพลีกายไม่หน่ายแหนง
ทานตะวันไม่ท้อทดหมดเรี่ยวแรง
ให้เปลวแดดส่องแสงชุบแรงใจ

เจ้าแย้มกลีบยิ้มรับกับแดดจ้า
เอนกายหาแสงตะวันไม่หวั่นไหว
หากจะรักจงหมายมั่นอย่าพรั่นใจ
แย้มยิ้มใสอย่างกล้าหาญเช่นทานตะวัน
				
Calendar
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 2 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนางสาวใบไม้
Lovings  นางสาวใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนางสาวใบไม้