12 กุมภาพันธ์ 2553 11:12 น.

:: เพียงรัก ::

มิหวั่นไหวแม้วันใดต้องไกลห่าง เพราะที่ผ่านเดินร่วมทางด้วยเหตุผล ด้วยความหวังต่อเติมฝันคนสองคน ให้อดทนกับการรอไม่ท้อใจ ด้วยหัวใจด้วยรักที่เธอให้มา จึงรู้ว่า..ฉันโชคดีสักแค่ไหน ต่อจากนี้อีกแสนนานสักเพียงใด จะรักเธอเสมอไปนะ...คนดี หนึ่งคำถามที่ฉันไม่เคยตอบ จึงขอมอบให้เธอไว้ตรงนี้ แทนความรักในดวงใจที่ฉันมี เรียงร้อยเป็นมาลัยวลีสู่คนไกล ขอเพียงเธอรักฉันดั่งวันนี้ เช่นทิวาคู่ราตรีกี่กาลสมัย ฉันก็จักจงรักปักหทัย มอบดวงใจแก่เธอนั้นนิรันดร