29 มีนาคม 2548 20:17 น.
นิติ
เดี่ยวดาย ณ ทุ่งท่า
เหว่ว้า-ใจเหือดแห้ง
ทุกหับแห่งแล้งแดง
สรรพสิ่งใกล้สิ้นแรง...
ร้อนกายกระหายหนัก
ทั้งร้อนรักถูกหักแบ่ง
ใจนั้น-เคยแข็งแกร่ง
กลับขัดแย้งจะโรยรา
ด้วยดายเดี่ยวช่างเปลี่ยวทุกข์
ใช่เปล่าสุข,ทุกแห่งหล้า
ผสมสาดวาดเขียนชีวิตา
ทั้งความบ้าแลความจริง
......
...
..
จักเดี่ยวดาย ณ ปลายทุ่ง
แม้นยับยุ่งยังมุ่งวิ่ง
ยังค้นหาทุกสรรพสิ่ง
คงขาดบิ่นก็เพียง ใจ ฯ
8 มีนาคม 2548 18:11 น.
นิติ
หยาดยิ้มสดระเรื่ออิ่มมิลดชื่น
แก้มดูดดื่มสองปรางแจ่มแฉล่มหวาน
ล่วงสี่ผ่านกาลเคลื่อนเป็นวันวาน
ผองเพื่อนมิตรผ่านมา-กำลังจะไป
สักกี่รส,สักกี่ใจ-ใยเยื้อรัก
จักคิดถึงนัก,คิดถึงหนา,ระอาไหว
รอยยิ้มร่า,ยิ้มแย้ม-เบิกบานใจ
จักต่างไป,ไกลหนไหนในโลกา
สักกี่หมื่น,กี่คำนั้น เคยร่วมทุกข์
อย่างเคยสุขระอุอ้าเหงาเคยเศร้าล้า
อวยส่งคำร่ำส่งพรผ่อนเวลา
ย้ำเตือนว่าอย่าลืมหน้ามิตรผองเรา
...
.....
ระเรื่อยิ้มอันงดงามวาบวามนัก
ห่างไปสักกี่เวลาทิวาวัยอย่าได้เหงา
คิดถึงนั้น ตรงปลายฟ้าเคยเป็นเงา
หากวันเหงา-คิดถึงเรา,ผองมิตรเธอฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
977
