22 เมษายน 2548 10:36 น.

เศษเสี้ยวใจ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ล่มสลายกลายสิ้นกลิ่นไอรัก
ฝันสลักกลางใจลบลายสูญ
ความห่วงหาอาทรมิเพิ่มพูน
ความอาดูรรุมล้อมอ้อมอกทรวง

สิ่งร่วมสร้างซบดินอย่างสิ้นค่า
กาลเวลาล่มร้างกลางแดนสรวง
ความจริงใจไร้ตัวตนปนความลวง
ชีวิตผันหันสู่ห้วงบ่วงระทม

อุ่นไอรักเคยห่มคราหนาวเหน็บ
เดียวดายเจ็บรานกายใจขื่นขม
ถ้อยคำเพ้อกระซิบแผ่วยามตรอมตรม
ฤๅเพียงลมย้อนยอกตอกหัวใจ

จบสิ้นแล้วเรื่องราวคราวครั้งก่อน
ถ้วนทุกตอนตอกย้ำความสงสัย
ที่เก็บบ่มจมลึกรอยอาลัย
เศษเสี้ยวหนึ่งของหัวใจพร้อมให้คืน				
19 เมษายน 2548 13:54 น.

ฤ..เพียงภาพหลอน

บินเดี่ยวหมื่นลี้

บนเส้นทางสองเราที่ก้าวย่าง
จุดหมายพรางให้เห็นปานเส้นไหม
สุดขอบฟ้าเหมือนว่ายังอีกไกล
โค้งสายรุ้งอยู่ที่ใดใจพะวง

เหลือเพียงความว่างเปล่าเราค้นหา
ภาพลวงตาลวงใจจนไหลหลง
เพียรถักทอความรักภักดิ์บรรจง
กลับปลิดปลงเคว้งคว้างไร้ร่างเงา

หรือเพียงจิตวาดฝันนั้นหลอกหลอน
จนร้าวรอนยิ่งนักรักอับเฉา
ฤๅสติเราเทียบค่าปัญญาเบา
จึงหลงเงาเอาภาพลวงถักบ่วงรัก

สะพานดาวทอดผ่านกลางม่านฟ้า
ไกลสุดตาเกินใฝ่ใครทอถัก
ยังจ่อมจมทิศทางเลือนรางนัก
เพราะรู้จักห้วงใจเขาไม่พอ				
18 เมษายน 2548 10:15 น.

คืนเหงา

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ยากข่มตาหลับได้เพราะใจเหงา
ด้วยร้างเงาเค้ารอยคนเคยหวง
ความอาลัยอาวรณ์สั่นคลอนทรวง
ตราบลุล่วงค่อนคืนยังฝืนคอย

แลจันทร์โศกทอแสงบนเวหา
อีกดาราดูหมองและเหงาหงอย
ค่อยค่อยเคลื่อนเลื่อนล่วงดวงล่องลอย
ดุจดั่งคอยคนเศร้าเข้านิทรา

ราตรีนี้กลอยใจอยู่ไกลห่าง
จะอ้างว้างปานใดให้ห่วงหา
เจ้าหลับไหลไร้พี่เนาว์ทุกคราวครา
เพียรเฝ้าทวนนับเวลามาคืนรัง

ยากข่มตาหลับได้ในคืนเหงา
ความว่างเปล่าเหมือนลิ่มทิ่มตอกฝัง
ทุกโมงยามร่ำร้องก้องภวังค์
มิอาจยั้งความคิดถึงคนึงนาง				
15 เมษายน 2548 14:16 น.

ถ่านไฟเก่า

บินเดี่ยวหมื่นลี้

รับรู้ในเรื่องราวคราวครั้งก่อน
ที่เธอซ่อนความเหงาและเศร้าหมอง
ด้วยคนรักลาร้างอ้างว้างครอง
จนเราสองพานพบประสบกัน

แต่ความรักเราสองที่เริ่มสร้าง
เหมือนรายทางซ่อนซุกทุกข์แห่งฝัน
ด้วยใจเธอยังคล้ายคอยรอยตะวัน
จะคืนผันย้อนมาทาบทาใจ

ตัวฉันเองยอมทนนิ่งกับสิ่งนี้
เพราะรู้ดีในฝันที่หวั่นไหว
แม้ทุ่มเทรักมั่นสักปานใด
เพียงสิ่งไร้ความหมายให้กรายมอง

แล้วร่องรอยแห่งตะวันก็ผันกลับ
ส่องทาทับรอยใจฤทัยสอง
เขาคืนสู่ห้วงฝันที่เคยครอง
เป็นเจ้าของก่อนฉันผู้ผ่านมา

ถ่านไฟเก่ายังกรุ่นอุ่นคุอก
น้ำตาตกคือเราเศร้าหนักหนา
หากย้อนวันผันได้ในเวลา
คงมิมาผ่านทางที่ร้างใจ				
12 เมษายน 2548 10:20 น.

วิมานลม

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ชะรอยเพรงกรรมก่อทอประสาน
สร้างวิมานแห่งฝันปานสุขสม
เรือนแก้วรักเปล่งประกายน่าภิรมย์
สุดท้ายล่มดั่งลมผ่านพริ้วรานกาย

วาดเรือนรักสวยล้ำเลิศด้วยรัก
หวังเพียงพักคู่สองครองใจหมาย
ปราสาทดินล่มสิ้นวิมานทราย
ยังเหลือลายทิ้งรอยก่อนเคยมี

วิมานลมลอยคว้างกลางเวหา
สักกี่ครารูปเห็นเป็นสักขี
เวิ้งว่างเปล่าร้างเงาของฤดี
อีกวจีไร้สิ้นไม่ยินยล

ชะรอยเพรงบุญน้อยพลอยให้ช้ำ
ต้องเก็บงำเศร้าโศกแทบทุกหน
มิมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดจะดาลดล
เสกกมลได้ขับขานวิมานลม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
Lovings  บินเดี่ยวหมื่นลี้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบินเดี่ยวหมื่นลี้