28 พฤษภาคม 2545 20:44 น.

+++ หรือว่าโลกจะเป็นไป +++

วฤก

กมลฉันท์ ๑๒

๏ ศุภธรรรมฤต่ำตก..................................ฤนรกจะยกสูง
อมนุษย์ฤฉุดจูง........................................นรกานต์ฤบ้านเรา ๚
๏ ทุระร้ายอบายห้อม................................ดุจล้อมตะล่อมเผา
ปะทุร้อนมิผ่อนเพลา................................บ่มิเซามิสร่างซา ๚
๏ วรธรรมมินำจิต....................................วิปริตและมิจฉา
ธุมะล้นกมลพา.........................................จิตะร้ายกระหายโกย ๚
๏ ตริจะแย่งจะแข่งคว้า............................ผิวะล้าและอ่อนโหย
บ่มิปล่อยมิถอยโรย...................................ชนะโดยอุบายกล ๚
๏ มิระลึกและตรึกธรรม...........................คุรุกรรมจะก่อผล
หิริร้างกมลตน.........................................ธุมะล้นอธรรมรุม ๚
๏ ศุภธรรมฤต่ำตก...................................ฤนรกประชุมสุม
ทุระร้ายสยายกุม.....................................นรชาติพินาศจม ๚ ๛				
23 พฤษภาคม 2545 21:13 น.

+++ วันวิสาขบูชา +++

วฤก


๏ วัน...ประสูติพระเจ้า.............................จอมมุนินทร์ 
วัน...ตรัสรู้ ธ ภินท์...................................อวิชช์ได้ 
วัน...ปรินิพานผิน....................................พระผ่าน........วัฏนอ 
วัน...วิสาขไหว้........................................วัตรน้อมมโนถวาย ๚				
23 พฤษภาคม 2545 19:35 น.

+++ อย่ายอมแพ้ (คิดถึงนายโจ้) +++

วฤก

๏ เป็นธุลีที่เท้าเขาเหยียบย่ำ
ฤๅยอมช้ำเฉยไปให้คนหยาม
ฤๅยอมเจ็บเก็บตนทนต่ำทราม
ฤๅยอมตามตีค่าว่าต่ำศักดิ์

ไยไม่ปลุกลุกขึ้นยืนปะทะ
เอาชนะคำหยันบั่นให้หัก
อย่ายอมจนคนถ่อยพูดพล่อยทัก
ยอมเสียหลักล้มคะมำถลำลึก

มามองการณ์ประมาณตนจนรู้ชัด
ปฏิบัติแบบทำนองที่ตรองตรึก
กระทำใดใจดูรู้สำนึก
และทนฝึกฝักใฝ่ในสิ่งงาม

เป็นธุลีที่เท้าเขาเหยียบย่ำ
อย่ายอมช้ำเฉยไปให้คนหยาม
อย่ายอมเจ็บเก็บตนทนต่ำทราม
พยายามสร้างสิ...ศักดิ์ศรีตน ๚ ๛				
23 พฤษภาคม 2545 19:26 น.

+++ ดอกเอ๋ยดอกโศก +++

วฤก


๏ ดอกเอ๋ยดอกโศก...................................ยามวิโยคยอกใจใคร่ครวญหา
คอยคิดหวนทวนทบบรรจบมา................บอกใจว่าเขาไม่ร้างไม่ห่างคลาย
ตลอดเช้าเฝ้าดูอยู่จนค่ำ..........................จึงยอมช้ำชอกลำเค็ญเขาเร้นหาย
ถึงคร่ำครวญหวนไห้ไปจนตาย................ก็ไม่กรายมาใกล้ให้ชื่นเอย ๚				
23 พฤษภาคม 2545 18:14 น.

+++ ลาตะวัน +++

วฤก



๏ โรยแสงแรงโหยอ่อน....................สุรีย์รอนผ่อนรังสี
ผ่านร้างห่างธาตรี.............................ลี้หลีกผันดั้นพ้นไกล
๏ แหนงหน่ายคล้ายแคลงแหนง.......ฤๅเสแสร้งแกล้งไฉน
เย็นย่ำช้ำชอกใจ.............................ไข้เหน็บหนาวร้าวระบม
๏ ตะวันผันพลัดห่าง.........................ทิ้งฟ้าว้างระคางขม
เงียบเหงาเศร้าโศกตรม..................ซมทรวงเสียวเปลี่ยวเดียวดาย
๏ กี่นานผ่านกาลเล่า........................กว่าจะเช้าเพรางายฉาย
ชะเข็ญเว้นวายคลาย.......................กลายกลับขื่นคืนชื่นใจ
๏ โรยแสงแรงโหยอ่อน...................สุรีย์ซอนซ่อนซอกไหน
ทิ้งหล้าลาลับไป................................ให้อดสูอยู่เยือกเย็น
๏ เหมือนน้องหมองเมินหมาง..........ทิ้งเรียมร้างอ้างว้างเข็ญ
ขื่นขมตรมลำเค็ญ...........................เช่นหล้าร้างห่างตะวัน ๚ ๛
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวฤก