21 กรกฎาคม 2548 09:35 น.
วฤก
๏ วันเพ็ญเดือนแปดแจ้ง........จันทร์ฉาย
อริยสัจ ธ อธิบาย.....................บ่งชี้
เห็นหนแห่งทุกข์วาย...............วอดดับ
มโนพบนิพพานลี้....................กิเลสใกล้ไกลหมอง ฯ
๏ ไตร่ตรองทุกข์ที่กลุ้ม............กุมกมล
ไขสมุทัยทำผล........................โทษพ้อง
นิโรธนิรมล............................หมายเหตุ
มรรคห่างอบายต้อง.................ตรึกแล้วลุธรรม ฯ
๏ รู้นำพระอรรถอ้าง...............เอานัย
ประยุกต์ประโยชน์ไข.............ข่มร้อน
เห็นธรรมหากทำใจ...............ธรรมจ- .....ริตแล
สัมฤทธิ์พระธรรมสะท้อน........ที่รู้เท่าทัน ฯ
๏ เข้าวันอัฏฐมาสพร้อม..........เพ็ญแสง
เพียงส่องพระธรรมแสดง.......สะเดาะพ้น
ผองทุกข์เพราะ ธ แจง...........ธรรมจัก-
กัปปวัตนล้น.........................เลิศล้ำคำสอน ๚ะ
๒๑ กรกฎาคม ๒๕๔๘
17 กรกฎาคม 2548 00:12 น.
วฤก
๏ ละมุนโลมโฉมฉายพระพายพัด
ลมเลาะลัดเลียมล่วงเรียมหวงแหน
ตระกองกรอ้อนคำกระทำแทน
ครุ่นคุมแค้นขุ่นขึ้งเรียมหึงลม
วายุชิดสนิทเนื้อเหนือพี่แนบ
คงคิดแอบโอบชื่นอกขื่นขม
นิ่มเนื้อน้องหมองไปเอ๊ะใครชม
เรียมระทมแทบตายเสียดายนวล
สัมผัสลมจมประหวัดประหวั่นจิต
สัมผัสชิดชักจะพลิกจะผันผวน
สัมผัสใจใคร่จะเปลี่ยนจะแปรปรวน
สัมผัสยวนหยอกสะทกสะท้านใจ
ละมุนโลมโฉมเฉลาเฝ้าสัมผัส
ฉะอ้อนอรรถเอ่ยคำรำพันไข
ที่เฝ้าหวงห่วงเหลือเพราะเยื่อใย
รอประลัยทำประลาตจึงขาดกัน ฯ
๑๖ กรกฎาคม ๒๕๔๘
12 กรกฎาคม 2548 15:15 น.
วฤก
๏ พรายฉายเพชรฉาบพื้น.........ผืนชล
พร่างหยอกสุริยน......................ยั่วท้า
แสดงแสงแข่งแรงผล................ลืมพ่าย..........ฤๅพ่อ
เลยแผดพะแดดจ้า.....................เด่นแจ้งแรงฉาย ฯ
๏ ระยิบย้ายกระเพื่อมพลิ้ว..........กระพือแพร
ผืนคลื่นสาดกระแส....................ส่งซ้อน
แสงดับสลับแล..........................รุจน์ส่อง
ราวก่องแก้วเก็จสะท้อน..............ทั่วท้องธารสถาน ฯ
๏ เปรียบปานชีวิตแม้น...............เสมือนสินธุ์
กรรมก่อกรรมผลิน....................ผลิตไว้
ดลผลส่งยลยิน..........................อย่างสดับ.........ธรรมแล
เป็นสว่างฤๅมืดได้.....................ดั่งนั้นผลกรรม ฯ
๏ พึงนำภาพพร่างพื้น..............ผืนชล
ฉายส่องมองกมล....................มุ่งแจ้ง
คราวรุ่งรึอับจน.......................จงตรึก-.........ตรองนา
นั้นใช่ใครเขาแสร้ง...................สิ่งแท้กรรมสนอง ๚ ๛
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘
2 กรกฎาคม 2548 20:58 น.
วฤก
๏ ครืนครืนฟ้าสะอื้น...........สะอึกครวญ
เสียงห่มไห้รัญจวน.............จิตร้าว
ร้องไปเรียกใครหวน.........เขาห่าง........แล้วเฮย
พร่ำบ่นหาหนน้าว...............เหนี่ยวย้อนคืนไฉน ฯ
๏ ชลนัยน์ฟ้าหยาดท้น........ท่วมนอง
ฝนฟอกผืนดินหมอง...........หม่นแผ้ว
ชลนัยน์จากทุกข์ถอง...........ที่อก.......พี่อา
ท่วมจักรวาลแล้ว................ล่มน้ำนัยน์ลาญ ฯ
๏ สัญ-...ญาณฝนหลั่งล้าง......ลืมสัญ-
ญา........ผูกความสัมพันธ์.....ผ่านผ้าย
หน้า.......แรกเริ่มร่วมกัน....เราก่อ
ฝน........ผ่านพาหน้าท้าย.....ถับแท้ทำถึง ฯ
๏ เสียงอึงฟ้าสะอื้น..............สะอึกครวญ
เรียมห่มไห้รัญจวน.............จิตด้วย
ร้องไปเรียกใครหวน..........เขาห่าง.......แล้วเฮย
พร่ำบ่นจนชีพม้วย..............แม่ย้อนคืนไฉน ๚ ๛
๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1257
