แค่คนหนึ่งเหน็บหนาวกลางดาวพร่าง บนเส้นทางทนยากลำบากแสน เดินเดียวดายโดดเดี่ยวดงดินแดน ด้วยขาแขนของตนเพียงคนเดียว แหงนมองจันทร์พันดาวสกาวฟ้า ข้างกายข้าขื่นขมระทมเปลี่ยว หากบางใครเคียงคู่คงสุขเชียว จันทร์คมเคียวขอข้าใครสักคน หากจันทร์ยินยลเสียงสำเนียงข้า เหนื่อยและล้าลำบากมามากหน จันทร์เจ้าเอ๋ยเคยไหมใจทุกข์ทน ในค่ำหม่นคืนนี้ขอมีใคร คนดีดีมีรักไม่ยักยอก มิลวงหลอกลาร้างสร้างโศกไห้ ผู้จงรักภักดีอยู่ที่ใด แม้สุดหล้าฟ้าไกลจักไปเจอ