31 มกราคม 2549 13:20 น.
หยาดอรุณ
วันนั้นปังปอนด์ ........... มาวอนมาชวน
ให้ไปเที่ยวสวน ........... หลังบ้านปังปอนด์
มีมวลดอกไม้ ............... สดใสลมอ่อน
แดดร่มน่านอน ........... อุ่นใจจริงเลย
ฉันเห็นดอกไม้ ............ อยากได้ชื่นเชย
กลีบดอกบางเอย .......... ให้อยู่นานนาน
ผีเสื้อบินวน ................. ปอนด์ค้นมือควาน
ค่อยจับปีกบาน ............ ผีเสื้อเล่นลม
ฉันร้องเสียงหลง ......... สงสารขื่นขม
กลัวปีกบางตรม ........... ด้วยมือปังปอนด์
ปังปอนด์ใจร้าย ........... ทำลายปีกอ่อน
ฉันอยากว่าวอน ........... สั่งสอนปอนด์จัง
ฉันถนอมกลีบ ............. ไม่รีบมุ่งหวัง
คอยปกคอยบัง ............ กลัวดอกไม้ช้ำ
ผีเสื้อสวยเอย .............. ฉันเอ่ยร้องร่ำ
ปังปอนด์อย่าทำ ........... ให้ช้ำปีกปรวน
วันนี้ปังปอนด์ .............. มาวอนมาชวน
เคืองคนใจรวน ........... ชอบแกล้งสัตว์น้อย
ฉันรักสวนสวย ............. ด้วยดอกนับร้อย
หลายหลากสีคอย ......... ให้ร่วมรักษา
จึงบอกปังปอนด์ ........... วอนห้ามเข่นฆ่า
ละมุนจรรยา ................. อย่าทำร้ายใคร
ปอนด์ตอบตกลง ........... จะสงสารใจ
ไม่ฆ่าสัตว์ใด ................ อ่อนตามคำฉัน
จึงเที่ยวสวนสวย ........... ด้วยใจผูกพัน
ไม้หลากสีสัน ................. ฉันรักจริงเอย.
30 มกราคม 2549 20:24 น.
หยาดอรุณ
กลางวันมีดาว ................ พราวระยับตา
ในน้ำตรงหน้า ................ แดดพร่าระยิบ
ดาวเหมือนใกล้มือ .......... อยากถืออยากหยิบ
พอเอื้อมอุบอิบ ................ ดาวพริบเลือนหาย
น้ำกระเพื่อมไหว ............ ใสใสพร่างพราย
ดาวลบกระจาย ................ เรียงรายหายหนี
ฉันอยากได้ดาว ............. คราวคืนราตรี
คว้าเอื้อมหลายที ........... เก็บดาวในน้ำ
สะท้อนแสงจันทร์ ........... ใสพลันคืนค่ำ
ฉันเอื้อมมือคลำ .............. ดาวช้ำจางไป
น้ำใสในสระ .................. กระทบดาวใด
น้ำตาหลั่งไหล ................ อยากได้ดวงดาว.
30 มกราคม 2549 07:32 น.
หยาดอรุณ
แม่จ๋า ... แม่จ๋า ................. ปอนด์มาทักถาม
เครื่องบินดาววาม ............. ยามค่ำเหมือนกัน
เป็นจุดแสงใส ................. เคลื่อนในฟ้านั่น
ต่างที่ดาวนั้น ................... ยังมั่นนิ่งนัก
ปอนด์มาถามหนู ............... ผู้ชายถูกผลัก
ไม่มีคนรัก ....................... เขาทักถามความ
ทำไมผู้หญิง .................... สวยยิ่งงดงาม
กระโปรงยังวาม .............. ใส่ท่ามกลางงาน
ท้องมีลูกได้ ..................... ไยชายจึงหาญ
ห้ามร้องไห้นาน ............... รำคาญน่าอาย
หญิงถูกปกป้อง ................ เรียกร้องหลากหลาย
ลำเอียงแต่ชาย ................ ปอนด์คล้ายกังขา
หนูเห็นผู้หญิง .................. แท้แล้วมีค่า
ได้เล่นตุ๊กตา .................... เหมือนว่าจะจริง
แม่จ๋า ... แม่จ๋า ................. ตอบมาชัดยิ่ง
ปอนด์เขาท้วงติง .............. ผู้หญิงสิทธิ์เยอะ
ปอนด์เขาน้อยใจ .............. ไยน้ำตาเปรอะ
คนเตือนเลอะเทอะ ........... พอเถอะผู้ชาย
เขาไม่ร้องไห้ ................... ไม่อ่อนแออาย
ปอนด์กลั้นใจหาย ............ ไม่วายสะอื้น
ทำไม ทำไม ..................... ได้แต่ฝึกฝืน
ผู้ชายกล้ำกลืน ................. ยื่นสิทธิ์กับใคร
แม่จ๋า ... แม่จ๋า ................. ปอนด์มาถามไถ่
หนูตอบไม่ได้ ................... ให้แม่ตอบที.
29 มกราคม 2549 23:39 น.
หยาดอรุณ
ไฟดับวันนั้น .............. ฉันหวาดผวา
เอื้อมมือไขว่คว้า ......... หาที่เกาะไว้
แม่ค้นเล่มเทียน .......... จุดเวียนไสว
ฉันจึงอุ่นใจ ............... เปลวไฟสวยดี
จุดเล็กสว่าง ............. กลางมืดราตรี
ไฟดับกี่ที ................. เทียนมีส่องแสง
น้ำตาเทียนไหล .......... เทียนไขหมดแท่ง
เทียนเล่มไม่แพง ....... จุดแบ่งแทนไฟ
ไฟดับวันนั้น ............ ฉันแสนดีใจ
เห็นเทียนเล่มใหม่ ...... แสงไฟงามตา.
29 มกราคม 2549 08:18 น.
หยาดอรุณ
ดอกไม้สีขาว .................... พริ้มพราวฟ้าฝัน
สบตาตะวัน ..................... หลบพลันแดดพลบ
ล้อลมชมเชย ................... ผลิเผยซึ้งซบ
ฝนหล่นลมกลบ ............... กลีบพบบอบช้ำ
ร่ำไห้สายฝน .................... เจ็บจนกระหน่ำ
พรุ่งนี้หนาวนำ ................. กลบย้ำน้ำตา
ล่วงเข้าหน้าหนาว .............. ผ่านดาวดึกพร่า
แห้งโหยโรยรา .................. สบตาโศกคอย
จวบจนแดดอุ่น ................ คุ้นเคยลมปรอย
สดใสลบรอย ................... เหงาหงอยโรยรา
จึงได้ใจชื่น ...................... ยิ้มรื่นรู้ค่า
พ้นผ่านเวลา .................... แกร่งกล้าสร้างงาน
ดอกไม้สีขาว .................... เรื่องราวสืบสาน
ได้ฤกษ์เบิกบาน ................ ตามกาลฤดู.
หน้าส่วนตัว
1567
