27 มีนาคม 2546 12:24 น.
ฮัตคุง
เค้าเริ่มไม่พอใจตัวเองแล้วนะ
เตงจะยอมปลดอาวุธแล้วช่วยเค้าดีๆหรือเปล่า
ไม่อย่างงั้นจะส่งคนไปตีก้นมิใช่เบา
แม้สหประชาชาติจะไม่สนใจตัวเค้า...เท่าไหร่
ก็ตัวเองชอบให้เค้าบังคับขู่เข็ญ
ไม่อยากพูดเลยว่าน้ำมันนะ......
มันจำเป็นกับเค้ามากแค่ไหน
ส่งมาแบ่งปัน...กันบ้างนะจะเป็นไร
แล้วเค้าจะส่งแมนๆกล้ามใหญ่
ตอบแทนกลับไปให้นะ....ตัวเอง
23 มีนาคม 2546 19:41 น.
ฮัตคุง
สัญญาว่า....จะไม่ทำหน้าบึ้งไม่บ่น
เมื่อใดที่เธอพาฉันเดินวน.....เลือกซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่
สัญญาว่า....จะไม่ทำเธอกังวลด้วยต้องคิดว่าหายไปไหน
เพราะจะบอกเธอทุกครั้งก่อนออกไป
และกลับมาถึงบ้านเมื่อไหร่....ก็จะโทรบอกกัน
สัญญาว่า....จะไม่ดื้อทำเธอสับสน
ไม่ทำตาซุกซน....มองใครแล้วไหวหวั่น
จะใช้เหตุผล....ไม่พูดให้เธอต้องเสียใจเลยสักวัน
และจะไม่มีสักนาทีนั้น.......
ที่จะแบ่งปัน....เอาเธอวางไว้นอกใจเลย
สัญญาว่า....เจอเธอทุกครั้งก็จะยิ้ม
จะไม่ทำตัวชาชิน....หน้าตึงเมินเฉย
จะไม่ให้เธอเกิดความคิด....
ว่าไม่มีสิทธิ์ใดๆในตัวฉันเลย
และจะไม่มีวันให้เธอต้องถามเอ่ย
ว่าเคยรู้สึกเหนื่อยมั้ย....ที่รักกัน
23 มีนาคม 2546 00:15 น.
ฮัตคุง
จะขอประกาศสงคราม
ผ่านข้ามเขตแดนกั้นขวางหัวใจเธอ
ให้โอกาสมาก็มากแล้ว....อยู่เสมอ
แต่ดูเหมือนว่าเธอ....จะไม่สนใจอะไร
จะใช้อาวุธความคิดถึง
โจมตีซึ่งๆหน้าอยู่ร่ำไป
จะทิ้งระเบิดปูพรม...ความห่วงใย
จนกว่าเธอจะประกาศยอมแพ้....หวั่นไหว
จะได้ยึดเอายุทธศาสตร์หัวใจ....มาเป็นของฉันสักที
อาจจะมีคนรอบข้างเธอต่อต้าน
ยื่นวีโต้ทัดทาน....คัดค้านยุทธการแผนนี้
แต่ฉันก็จะยืนยัน.......
จะไปยึดประจำการในหัวใจเธอคนดี
จะได้รู้กันสักที....ว่าต่อไปจากนี้...ฉันไม่ยอม
21 มีนาคม 2546 18:15 น.
ฮัตคุง
มีเธอเป็นห่วงโซ่อาหาร
ที่ร่างกายต้องการในแต่ละวัน
ต้องใช้พลังงานเผาผลาญความผูกพัน
คิดถึงเธอแต่ละทีนั้น
ดึงพลังงานจากไขมัน....มากเกินใคร
มีเธอเป็นห่วงโซ่อาหาร
ทุกกิโลแคลลอรี่ที่ใช้งาน...
ถูกดูดซับสานฝันไกล
ส่วนพลังงานที่ไม่หมดจับตัวเหลือใช้
ที่พอกพูนหนาขึ้นในใจ
คือความห่วงใย....ที่ยิ่งนานไปยิ่งรักเธอ
21 มีนาคม 2546 15:09 น.
ฮัตคุง
ในวันที่ฉันป่วย
จะมีเธออยู่ด้วยหรือเปล่า
วันที่ฉัน....ต้องน้ำตาซึมด้วยเพราะเหงา
จะมีเธอช่วยปัดเป่า
หรือว่าจะปล่อยให้ฉันมีน้ำตาเปื้อนหัวเข่า....เดียวดาย
เธอจะเห็นฉันมีค่า
หรือแค่คนนึงธรรมดา....ที่ผ่านมาแล้วก็ห่างหาย
เธอจะคิดถึงกัน.......
หรือเห็นว่าฉันเป็นแค่คนที่วุ่นวาย
เธอจะยินดียื่นมือมา....หรือให้ฉันต้องปีนป่าย
ในบั้นปลายความฝัน....ที่ฉันคาดหวังไว้กับเธอ
หน้าส่วนตัว
1404
