24 มีนาคม 2548 02:45 น.

คิดถึง

เชษฐภัทร วิสัยจร

ปากกาจุ่มยาพิษความคิดถึง
เฝ้ารำพึงเพ้อพร่ำรำพันหา
คนคู่เคยเคียงใกล้เมื่อไกลตา
จึงเหว่ว้าวุ่นวายทั้งกายใจ

เขียนกลอนแปดป่าวประกาศรอยบาดแผล
เพราะพ่ายแพ้เพลิงกามพิษความใคร่
แล้วคืนนี้ก่อนนอนจะอ้อนใคร
รุ่มร้อนไฟพิศวาสทาสอารมณ์

หอมกลิ่นแก้มกอดเกยเคยหนุนตัก
เมื่อร้างรักเสน่หาร่วมผ้าห่ม
ก็จบสิ้นยินยอมต้องตรอมตรม
จึงระทมทุกข์ทนจนเจียนตาย

ละเลงหมึกปากกาอาบยาพิษ
มาลิขิตรอยแผลที่แพ้พ่าย
ด้วยบทกวีบทใหม่จากใจชาย
เป็นเครื่องหมายคำรำพึงคิดถึงเธอ				
21 มีนาคม 2548 22:38 น.

ชวนชม

เชษฐภัทร วิสัยจร

ชวนเอ๋ย ชวนชม
หัวใจฉันตรอมตรมเพราะชมเจ้า
เธอเหยียบย้ำช้ำในคนใจเบา
จำต้องเศร้าสับสนคนไม่มอง


ที่เอ๋ย ที่รัก
โดดเดี๋ยวนักช้ำในใจหมางหนอง
แอบเห็นเธอมีใครที่หมายปอง
จึงแอบร้องร่ำให้ใจระทม

ใจเอ๋ย ใจง่าย
ขอระบายวันคืนความขื่นขม
อธิษฐานพลางพ้อขอชวนชม
อย่าให้คนดอมดมเพียงชมเชย				
13 มีนาคม 2548 10:05 น.

บรรจงจูบ

เชษฐภัทร วิสัยจร

ถ้าจูบลงตรงไหนแล้วใจอ่อน
จะด่วนจรด้วยใจรีบไปหา
บรรจงจูบจูมพิตติดตรึงตา
สื่อภาษาซาบซึ้งติดตรึงใจ

ตาผสานแววตาฟ้องว่ารัก
แจ้งใจภักดิ์จับจิตพิสมัย
อุ่นอกแนบแอบเนื้อจุดเชื้อไฟ
สื่อความนัยลำนำห้วงคำนึง

ลมลูบไล้บาดผิวหวิวหวิวหวาด
ใจเจียนขาดครวญคร่ำคำคิดถึง
เคล้าคำหวานหว่านล้ำเฝ้ารำพึง
เหมือนซาบซึ้งสำเนียงเสียงดนตรี

หมอกม่านฝันควันไฟในความรัก
จึงประจักษ์ดวงใจในทุกที่
แทนหมื่นแสนท่วงท่าล้านวาที
แค่จูบลงตรงนี้ที่ใจน้อง				
10 มีนาคม 2548 11:58 น.

นิราศเชษฐภัทร

เชษฐภัทร วิสัยจร


กรุงเทพมหานคร 
เมืองอมรมิ่งหล้า 
หยาดฟ้ามาโลมจินต์ 
บวรศิลป์เทพเสกสรรค์ 
ดุจสวรรค์วรวิจิตร 
งามโสภิตดิลกภพ 
นพรัตน์ราชธานี 
ศรีพิมานมาศมิ่ง 
อยุธเยศยิ่งยอดด้าว 
ราเมศไท้ธิราชท้าว 
ท่านตั้งสมญาฯ 



๑.ผจงศรีอักษเรศร้อย..............................ภาษา 
โคลงนิราศลีลา..........................................เลิศล ้ำ 
เป็นศรีพุทธบูชา........................................เฉลิม โลก 
ฉายทิพย์ฉาบธรรมซ้ำ................................ซาบซึ้งศัพ ท์สงฆ์ 

๒.กราบอาจาริยเจ้า....................................จอมกวี 
ลิลิตพระลอศรี-............................................ปร าชญ์พร้อม 
นายนรินทรวจี...........................................ไวจิต ร 
เจียรจรดประณตน้อม.................................สิบนิ้วเหน ือหัว 

๓. ธรณีนี่นี้.................................................. เป็นพยาน 
กู  อยากฝากดวงมาน...................................มุ่งร้อ ย 
แปรความทุกข์สาธารณ์.................................ทางโศก สลดเฮย 
เป็นพจน์จารจดถ้อย.....................................ทาสซึ้ งทางศิลป์ 

๔.ตรองพุทธดำรัสช้ำ.....................................ชอกทร วง 
ช้ำชอกโลกย์หลอกลวง...................................เล่ห์ด้ วย 
รอยกรรมทับโถมทวง.....................................แทงจิต เราฤา 
จึงเจ็บเจียนมอดม้วย......................................หมด สิ้นโศกศัลย์ 

๕.รักก่อกำเนิดห้วง........................................หน ใด 
ความทุกข์จักรุกไป..........................................แ ห่งนั้น 
ตามพุทธวินิจฉัย............................................. คือสัจ-ธรรมเฮย 
กรรมวิบากกีดกั้น...........................................ก รีดร้อยรอยแผล 

๖.โศกสุดโศกแสบซ้ำ......................................กำสรว ล 
เช้าค่ำยังคร่ำครวญ.........................................ค ับข้อง 
รอยแผลพิษแปรปรวน...................................เป็นอื่น แลแม่ 
จำเจ็บโทษโอษฐ์ร้อง........................................เล ่ห์ร้ายหลอกหลอน 

๗.ลงเรือ ณ ท่าน้ำ............................................ตากสิน 
ฟ้องพระผู้พรหมินทร์  ..............................มาต รแม้น 
เคยคอยท่าเทวินทร์.........................................ทว ีเทวษ 
คอยยิ่งคอยยิ่งแค้น.......................................... ขุ่นข้องหมองหมาง 

๘.เพราะโทสกิเลสร้าย.......................................เล วระยำ 
ฉันจะดับไฟกรรม.............................................โ กรธขึ้ง 
ตั้งจิตจับจดจำ ...................................................แจงแจก 
ตรองพุทธดำรัสซึ้ง........................................... ...สดับซ้ำคำสอน 

๙.หยุดเคืองโกรธเกลียดด้วย.....................  ...อานิส งส์ 
จิตปล่อยวางปลดปลง..........................................ป รับย้าย 
นึกถึงแง่ดีอนงค์............................................ .....เพียงหนึ่งเดียวนา 
ลืมสิ่งเลวทรามร้าย.......................................... ....ร่ำร้องเรียกขวัญ 

๑๐. โอเรียลเต็ลผ่านแล้ว......................................ผ่า นเลย 
เหมือนผ่านหน้าทรามเชย....................................ชอก ช้ำ 
ฉันจึงเชิดเมินเฉย........................................... ...เชิงหยิ่ง 
ดังแล่นเรือเหนือน้ำ......................................... ....ผ่านน้องหน่ายแหนง 

๑๑. สี่พระยาหมดสี่ห้อง.......................................... หฤทัย 
จิตเจ็บจิตพิสมัย............................................ ........แต่เจ้า 
เจ็บจึงเจ็บปวดใจ............................................ ......จนตรอก 
ทุกข์เจ็บทุกค่ำเช้า......................................... ........ชอกช้ำกำสรวล 

๑๒.อริยสัจสี่แก้............................................ .........รอยกรรม 
ทุกข์สมุทัยนำ............................................... ..........นิโรธน้อม 
แสวงหามรรคโดยธรรม..........................................ท างสงบ 
เตรียมพลัดพรากจากพร้อม.....................................จ ากเจ้าจอมขวัญ 

๑๓. ราชวงศ์วงศ์ราชไท้..........................................เ ทวัญ ลิขิตฤา 
เจ็บแปลบแสบเสียขวัญ......................................... ...ขาดน้อง 
คิดถึงแต่นงครัญ.  .............................. .........ครวญคร่ำ 
เสียท่าโมหะร้อง................................... ...........ร่ำไห้โหยหา 

๑๔. คงเพราะกรรมบาปให้.......................................เห็น ผล 
ใช่เทพละเลงกล............................................... .........กลั่นแกล้ง 
สุขหรือทุกข์ก็ตน............................................ ............ตามลิขิต 
กฎแห่งกรรมนำแย้ง-........................................... .....ลิขิตฟ้าชะตาสวรรค์ 

๑๕. ปรางค์อรุณสูงสุดแท้......................................... ...เทียมจันทร์ 
เห็นยอดสูงสุดฝัน............................................ ..........ฝั่งฟ้า 
ดูดวัชระโลกันตร์............................................ ...........กัมปนาท 
ลงสู่แดนดินหล้า............................................. ...........ผ่อนร้ายคลายกระแส 

๑๖. ดังดับไฟโกรธเกรี้ยว......................................... กลายเกษม 
เสริมสิ่งดีปรีดิ์เปรม....................................... ............เปรียบแล้ 
ใจควรอิ่มเอิบเอม............................................ ...........อวลอก 
ดับอัคนีโทสแก้.............................................. .............กอบกู้รู้กุศล  

๑๗.   นาวิกสภาผ่านแล้ว....................... ..................... . ...ใจละลาย 
หลงรักลูกสาวชาย-............................................ ..........ชาติกล้า 
ทหารเรือหน่อเนื้อนาย........................................ .......  .นวาเอก 
พิษหักอกนรกบ้า.............................................. ..........บอดใบ้บังศีล 

๑๘.อธิษฐานจิตอ้าง........................................... ...........อีกหน 
กูก็ลูกนายพล ............................................................ .พิสุทธิ์ผู้ 
ขอกูจงอดทน.................................................. .............ทานทุกข์ 
ขันติธรรมกอบกู้............................................. .............กวาดร้ายคลายหมอง 

๑๙. สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้........................................ ......ทนทาน 
ลาภ ยศ หมดตามกาล............................................เกียรติ ด้วย 
สรรเสริญ อัตตาสาร..................................................โท รมเสื่อม 
สรรพสิ่งก็มอดม้วย........................................... ............หมดสิ้นดับสูญ 

๒๐. กราบลงกราบพระแก้ว..........................................ก ำสรวล 
คำนับธรรมคำนวณ.............................................. ........นึกแก้ 
ใดผิดคิดทบทวน............................................... ...........ทางเปลี่ยน 
ลบผิดพิษพ่ายแพ้............................................. ............เพลี่ยงพล้ำฉ่ำหนอง 

๒๑. ถึงศิริราชแล้ว.............................................. ..........ใจสลาย 
เป็นเพราะเธอรักชาย.......................................... ...........ชื่ออ้น 
ใจฉันเจ็บเจียนตาย........................................... ............จนตรอก 
มันกลับสมสุขล้น............................................. ................สนุกล้ำระยำหมา 

๒๒.โดยธรรมบำบัดสิ้น......................................... ..........ริษยา 
อริยมรรคจักเป็นยา........................................... .............หยุดย้าย 
ความยึดติดอวิชชา............................................ ...............เชลยโลกย์ 
ปลงปล่อยปลิดพิษร้าย......................................... .............รุ่มร้อนนิวรณ์วิถี 

๒๓. ธรรมศาสตร์เลือดสาดซ้ำ....................................... ..แสบสัน 
เคยทักรู้จักกัน............................................. ...................ก่อนนี้ 
ไมตรีจิตสัมพันธ์............................................ ..................ยังติด ตาเฮย 
กลับแตกแหลกป่นปี้........................................... .............แปลกแท้ระทมไฉน 

๒๔.สีเหลืองแดงรอบรั้ว....................................... ...........มหาลัย 
สีเลือดแดงกู  ไหล.........................................หลั่งแล้ว 
สีเหลืองเจ็บจากใจ........................................... ................จนฉ่ำ หนองเฮย 
สีเลือดสาดคลาดแคล้ว......................................... ............ขุ่นข้องหมองหมาง 

๒๕. ลอดสะพานปิ่นเกล้า........................................... ......กิเลศถอง 
เอาปิ่นธรรมย้ำตรอง.......................................... .............ตลบแก้ 
คิดหมายบ่มคลายหนอง.......................................... .........ในอก เรานา 
ระงับหนามพิษผิดแพ้.......................................... ............พลาดพลั้งคลั่งหลง 

๒๖. เทเวศร์ทุกข์เทวษท้อ......................................... .......หมดทาง 
ปลงปล่อยนิวรณ์วาง........................................... ..............ยากแท้ 
หวังเพียงคิดสะสาง........................................... .................ความโศก สลดนอ 
ดวงจิตยากหยั่งแก้........................................... ................กลัดกลุ้มกมลหมอง 

๒๗. ถึงวิทยาลัยก่อเกื้อ......................................... ............การุณย์ 
เคยช่วยเหลือเจือจุน......................................... ..............จบสิ้น 
ฉันมันสัตว์สถุล............................................. ..................ทางต่ำ ทรามฤา 
จึงคิดลวงเล่นลิ้น ............................................................ ..เล่ห์ร้อยหลอกหลอน 


๒๘. ฝืนกัดฟันต่อสู้............................................. ..............สิ่งทราม 
ลืมบาปหวังปราบปราม.......................................... ............ปรับชี้ 
ดับไฟต่ำกรรมกาม............................................. ..............กลโกรธ 
อโหสิธรรมดับหนี้............................................ .................นิมิตสร้างทางสวรรค์ 


๒๙.เมตตาเติมจิตด้วย........................................ ............ความดี 
กรุณาไมตรี................................................. ...................แต่งแต้ม 
มุทิตาจิตศรี............................................... .....................เสริมสุข 
อุเบกขาธรรมแย้ม............................................ ..............หยุดยั้งอกุศล 

๓๐. เรือทวนฉิวลิ่วน้ำ........................................... .............เหนือกระแส 
ฝืนจิตคิดอยากแปร............................................ ...............เปลี่ยนบ้าง 
หมายสวนวิ่งทวนแถ............................................ ..............ทางกิเลส 
ถือพระไตรปิฏกอ้าง........................................... ................โอบอุ้มเอ่ยสนอง 

๓๑. ใดใดในโลกล้วน............................................... ..........อนิจจัง 
คงแต่บาปบุญยัง.............................................. ...................อยู่ได้ 
มัวยึดติดคงพัง.............................................. ......................เพียงอก เรานา 
หยุดคร่ำครวญโหยไห้.......................................... ...............ระห่ำบ้าบอดหลง 

๓๒. บางโพ โพธิ์ร่มหล้า................................................ ........แรงธรรม 
เจิมจิตจึงจดจำ.............................................. .......................แจ่มแจ้ง 
หลังอภัยทุกถ้อยคำ........................................... ....................ทุจริต นางเอย 
เย็นอกจึงดับแล้ง............................................ .....................ดับร้อนผ่อนแสง 

๓๓. พระรามเจ็ดเจ็ดย่านน้ำ...............ย่ำหนอง 
หนองฉ่ำน้ำตานอง..........................เหนื่อยล้า 
ล้าเหน็บเจ็บใจหมอง........................หมางหม่น 
หมางหม่นทนเหว่ว้า.........................วุ่นร้องเวียงหลง 

๓๔. เจ็บใจจึงจากเจ้า.........................จำจร 
โดดเดี่ยวเดินดงดอน.........................ดุ่มดั้น 
เป็นปุ่มป่ำเปียกปอน............................ปนเปรอะ 
เคืองคิดใครคาดคั้น............................ขุ่นข้องคำไข 

๓๕. ขึ้นฝั่ง ณ ท่าน้ำ...................................................... .......นนทบุรี 
รำลึกธรรมวิถี............................................... .......................ถ่องแท้ 
พุทธดำรัสขจัดกลี............................................ .....................กมลโศก 
จึงชนะไฟพ่ายแพ้............................................. ...............เพราะซึ้งคำสอน 

๓๖. รักก่อกำเนิดห้วง............................................ ............หนใด 
ความทุกข์จักรุกไป........................................... .................แห่งนั้น 
ขอจงวินิจฉัย................................................ .....................คำปราชญ์ ท่านนา 
หยุดโมหคติรั้ง.............................................. .....................ตรึกซึ้งตามสมอง				
8 มีนาคม 2548 20:37 น.

ปลูกดอกรัก

เชษฐภัทร วิสัยจร

ดอกโศกบานที่ไหนไม่รู้จัก
แต่ดอกรักบานในหัวใจฉัน
เพียงรอยยิ้มพิมพ์ใจมีให้กัน
ก็ตื้นตันซาบซึ้งติดตรึงตา

ปลูกดอกรักดอกใหม่ด้วยใจนี้
คือไมตรีสัมพันธ์อันล้ำค่า
ด้วยบทกลอนซ่อนกลแฝงมนตรา
เสกภาษาใสซื่อสื่อความนัย

หวานคำหวานวาทีที่เอื้อนเอ่ย
เผยจึงเผยดวงจิตพิสมัย
ตาสบตามือจับมือสื่อเยื่อใย
ใจสบใจจึงงามคุณความดี

ปลูกดอกรักดอกใหม่ให้แก่โลก
เปลี่ยนทุกข์โศกสิ่งทรามความบัดสี
เป็นเพลงรักด้วยรสบทกวี
ได้เพราะใจฉันนี้มีเพียงเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
Lovings  เชษฐภัทร วิสัยจร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเชษฐภัทร วิสัยจร