25 พฤษภาคม 2548 22:50 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
เขียนบันทึกชีวิตด้วยจิต ว่าง
เพื่อปล่อยวางจิต วุ่น ความขุ่นข้อง
ฉันทลักษณ์เรียงถ้อยคำร้อยกรอง
ลบมุมมองมืดมัวแห่งตัว กู--
ลืมกระแสแห่ง สื่อ คนถือ สิทธิ์
มาลิขิตกระบวนการการต่อสู้
จึงเพ่งจิตพิศจำย้ำตรองดู
แลกเรียนรู้รักเพียรเขียนศรัทธา
ละทิ้งความคิดชั่วมั่วกิเลส
เรื่องทุเรศต่ำทรามความบอดบ้า
บั่นทอนแรงกำหนัดหนีอัตตา
สร้างแสงแห่งปัญญาศึกษาธรรม
เกิดงานเขียนสืบสานบันดาลสุข
ตามกาลยุคด้วยอารมณ์อันบ่มร่ำ
ปล่อยตัว กู--ตามแรงกฎแห่งกรรม
แล้วดื่มด่ำกับความ ว่าง ระหว่างกลี
งานเขียนบนเส้นทางความว่างเปล่า
กัดกร่อนเกลาความวิบัติสิ่งบัดสี
ลบเลือนการแก่งแย่งแข่งชิงดี
บนวิถีหมกมุ่นจิต วุ่น วาย
หลอมเป็นหนึ่งลำนำกับธรรมชาติ
บันทึกทุกบทบาทไม่ขาดสาย
ทิ้งความวุ่นบนความว่างอย่างแยบคาย
คืนลวดลาย---ฉันทะ---ลักษณ์สู่จักรวาล
23 พฤษภาคม 2548 00:53 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
แสบซ่านขนลุกซู่เมื่อรู้สึก
ลมบาดลึกเล็ดลอดสอดผัสสะ
เสมือนช่วยแบ่งเบาเพลาภาระ
สร้างภาวะผ่อนคลายทั้งกายใจ
กลิ่นเกสรต้องลมชื่นชมกลิ่น
เมื่อผืนดินต้องมนต์หลังฝนใหม่
ลีลาศตามทำนองแห่งดอกไม้
ปลุกวิญญาณเยื่อใยให้จดจำ
หวิวหวีดลมบรรเลงเพลงขับขาน
สอดประสานเสียงสนุกรุกกระหน่ำ
จากใจจึงเรียงร้อยเป็นถ้อยคำ
เกิดลำนำลวดลายแห่งสายลม
คัดสรรท่วงทำนองกรองความคิด
จากชีวิตวันคืนเคยขื่นขม
ประสบการณ์ผ่านสุขทุกระทม
เป็นคำคมขับขานงานกวี
เขียนเพื่อลบภาพเก่าความเศร้าหมอง
หวังสนองความสุขแด่ทุกที่
รังสรรค์ความชื่นบานสานไมตรี
ด้วยสรรพ์สีลวดลายแห่งสายลม
16 พฤษภาคม 2548 09:52 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
สันดาลคนมุ่งมาดปรารถนา
อยากค้นหานิยามแห่งความฝัน
เสียงเซ็งแซ่สับสนดิ้นรนกัน
ต่างแข่งขันขวนขวายวุ่นวายใจ
ทระนงหลงเตลิดเกิดปะทุ
ร้อนระอุเพลิงกามตามโหมไหม้
กำหนดความร้อนเย็นซึ่งเป็นไป
กระตุ้นไฟกำเนิดนามความอยากมี
หื่นห่ามอย่างที่เห็นการเข่นฆ่า
คนบอดบ้าบื้อใบ้ไร้ศักดิ์ศรี
เพราะกระหายความสุขทุกนาที
จึงแก่งแย่งชิงดีผีสัตว์คน
หรือเป็นเพราะนิยามแห่งความสุข
นำความทุกข์โถมทับให้สับสน
จึงงมโง่ตั้งแง่เห็นแก่ตน
ให้ดื้อรั้นดิ้นรนบนโลกีย์
ยิ่งวิ่งหาความสุขยิ่งทุกข์มาก
ผูกมัดความยุ่งยากอยากวิ่งหนี
ลองหยุดคิดไขว่คว้าสักนาที
จะพบความสุขนี้อยู่ที่ใจ
14 พฤษภาคม 2548 01:05 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
ถ้อยคำนำลิขิต
ส่อความคิดสื่อจิตใจ
ดื้อรั้นเลวจัญไร
หรือสัตย์ซื่อถือบาปกรรม
พึงคิดก่อนขีดเขียน
ทาสหรือเธียรเพียรท่องธรรม
โอบอ้อมแล้วน้อมนำ
เพื่อเรียงถ้อยคำร้อยกรอง
ย่อมเสียงคนสรรเสริญ
ธรรมดำเนินท่วงทำนอง
สำนึกผู้ตรึกตรอง
ตระหนักค่าความเป็นคน
หากคำหยาบบาปพล่าม
ซึ่งต่ำทรามหยามเหยียดจน
สันดานประจานตน
จักตกต่ำตามอัตตา
เชิงปราชญ์หรือชาติเปรต
แผกเพราะเหตุและเจตนา"
บทเรียนอีกราคา
แลกรับทราบรู้บาปตน
9 พฤษภาคม 2548 01:26 น.
เชษฐภัทร วิสัยจร
กำหนัดบัดสีผีมนุษย์
ยื้อยุดขัดแย้งแยกแบ่งสี
เปรตนรกร้องร่ำกำเนิดกลี
ราคีทุกข์เข็ญจึงเป็นไป
คมมีดกรีดเชือดเดือดแผ่นภพ
ฝุ่นตลบสับสนคนโหยไห้
ป่นปี้ขี้ข้าหมาจัญไร
ซากไส้สาปศพอบเพลิงกาม
เหล็กแหลมน่าอนาถเมื่อบาดเนื้อ
ปะทุเชื้อสาปแช่งแรงหื่นห่าม
เมินรอยถ้อยระยำคำประณาม
คำไขสงครามเกิดความกลัว
ศพทหารศพหนึ่งจึงยืนหยัด
บ่งชัดบ่งชี้สิ่งดีชั่ว
แสงสว่างในระหว่างทางมืดมัว
ตื่นตัวร้องสิทธิกูผิดฤา?
ผู้นำหลับตาแล้วด่ากราด
สัญชาติโฉดทรามปนความดื้อ
อำนาจไร้สำนึกกูฝึกปรือ
ซื่อบื้อบั่นคอคนต่อไป
เสียงทหารศพที่สองกึกก้องฟ้า
มึงบ้ามึงบื้อหรือมึงใบ้
กำหนดชีวิตใครต่อใคร
เสแสร้งผลักไสให้กูตาย
ผู้นำหน้าด้านสานอำนาจ
เพื่อชาติอ้างซ้ำย้ำง่ายง่าย
ชีวิตต้องสู้ลูกผู้ชาย
แค่นี้โวยวายไปตายซะ
ทหารอีกสิบศพเดินตบเท้า
เร่งเร้าครวญคร่ำย้ำตรรกะ
เดินตามปณิธานสานภาระ
หยุดยั้งภาวะระงับกลี
ร้อยศพพันศพหมื่นศพ
บุกตะปบคนผิดด้วยฤทธิ์ผี
หลอกหลอนเรียกร้องจ้องราวี
ไอ้ตัวบัดสีขี้ขลาดทราม
แสนศพหมื่นล้านพันสันติภาพ
กำราบสัตว์ชั่วตัววางก้าม
ดับทุกข์ดับโศกโลกงดงาม
ทุกยามเย็นใจสานไมตรี
คนผีเคียงคู่เพื่อกู่ร้อง
กึกก้องแรงรักษ์สร้างศักดิ์ศรี
หวังทุกชีวาสามัคคี
เพื่อมีสันติภาพตราบเท่านาน
Calendar
Lovers
9 คน เลิฟเชษฐภัทร วิสัยจร
หน้าส่วนตัว
2135
