31 มกราคม 2546 09:48 น.

เพราะเธอคือ..หนึ่งใน..หัวใจเดียว....

เพราะเธอคือวันวานที่ผ่านลับ...
หัวใจจึงแหลกยับดับความฝัน
ทอดสายตามองหาต่อหน้าจันทร์..
ร่ายคืนเหงาที่เงียบงันด้วยน้ำตา...
เพราะไม่เคยลืมวันวานให้ผ่านคล้อย
จึงจมพร่าน้ำตาปรอยยามคอยหา
ฟ้าผืนกว้างทางแสนไกลสุดปัญญา...
ทั้งที่อยากพบหน้าแทบขาดใจ....
ภาวนาขอจันทร์เจ้าดาวพราวจ้า...
ไปทดแทนความห่วงหา..จะได้ไหม...
คนเหว่ว้า..ยังมองหา..แต่คนไกล
เพราะเธอคือ..หนึ่งใน..หัวใจเดียว....