เมื่อยามเจอปัญหาที่รุมเร้า ใจเธอเศร้าเจ็บปวดแหลกสลาย
เก็บรอยร้าวมาเจ็บทั้งกายใจ มานอนก่ายหน้าผากเศร้าระทม
แม้ต้องเจ็บต้องจากจงยอมรับ ความแตกดับแปรเปลี่ยนที่ขื่นขม
ความเปลี่ยนแปลงก็เปรียบดังสายลม ผ่านให้ชมผ่านให้รู้แล้วจากไป
อาจต้องเจ็บต้องทุกข์ทนและโศกเศร้า อาจต้องเหงาเหว่ว้าร่ำร้องไห้
อาจต้องทุกข์ทรมานเพื่อพ้นไป แต่เชื่อได้วันหนึ่งจะแข็งแรง
เหมือนเป็นบทเรียนชีวีตให้ต่อสู้ ให้เธอรู้ชีวิตโลกต้องแข็งแกร่ง
ต้องเรียนรู้ใช้ปัญญามาทิ่มแทง ในทุกแห่งอุปสรรคมีให้มา
ถ้าเธอเจ็บแล้วเธอนั้นไม่ลุกสู้ เธอคือผู้พ่ายแพ้แก่ปัญหา
ถ้าเธอล้มยอมแพ้โลกมายา เธอจะหาความฝันนั้นไม่เจอ
ในทุกฉากที่ผ่านที่พานพบ ไม่ได้จบเพียงทำให้พลั้งเผลอ
ให้เธอผ่านอุปสรรครุมเร้าเธอ ให้เธอเจอเพื่อแข็งแกร่งและมั่นคง
อย่าเพิ่งท้ออย่าเพิ่งยอมให้เธอแพ้ ถึงจะแย่ไม่เป้นดังประสงค์
ถึงหนักหนาสาหัสและล้มลง ให้มั่นคงในสิ่งที่เธอทำ
เมื่อเธอผ่านมาตรงจุดนี้ได้ ความมั่นใจจะคืนกลับมาย้ำ
ว่าทุกสิ่งที่ทุกข์ทนและได้ทำ คือทรงจำผ่านวันคว้าชัยมา
เธอจะพบความสุขที่เป้นสุข ไม่มีทุกขืคอยเคียงเรียงปัญหา
เธอจะอยู่ในโลกแห่งมายา ด้วยดวงตามองเห้นเหตุทุกข์ภัย
บนเส้นทางกว้างไกลจงไปต่อ ลืมว่าเธอเคยท้อและร้องไ้ห้
จะมีแต่รอยยิ้มอันพิมพ์ใจ เป็นคนใหม่ผู้สร้างหวังแก่สังคม
หน้าส่วนตัว
2122
