สำหรับผู้เลือกข้อ 16.เธออยู่ที่นั่นเธออยู่ที่ อบากัน แข็งแรงขึ้นและเรียนรู้การล่าสัตว์ จับปลา เรียนรู้ความลับของป่า และเรื่องราวของดวงดาว เป็นชีวิตที่มีความสุขแต่เธอก็คิดถึงบ้านหลายปีต่อมา นักวิทยาศาสตร์จำนวนหนึ่งเดินผ่านป่ามาถึงหมู่บ้านและถูกจับได้ หัวหน้าบอกพวกเขาว่า พวกเขาจะกลับไปไม่ได้ แต่ดูเหมือนพวกเขาไม่ใส่ใจ ทำให้เธอสงสัย เมื่อพวกเขาบอกหัวหน้าว่าพวกเขามีความสุขมากที่จะได้อยู่ต่อไป แต่นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งพาเธอเลี่ยงไป " พรุ่งนี้อยู่ใกล้ฉันไว้นะ " เขาพูดเที่ยงวันต่อมา เฮลิคอปเตอร์ร่อนลงมาจากฟ้า ชาวเกาะตกใจพากันแตกกระเจิงเธอตามนักวิทยาศาสตร์ไปขึ้นเครื่องบิน ต่อมาเธอก็ปลอดภัยอยู่ในช่วงเดินทางกลับบ้านอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 17. เธอรอและพยายามคิดมายากลเธอนั่งอยู่กับคนเรือพยายามคิดสร้างมายากลสักอย่าง แต่ดูเหมือนไม่มีหวังหลังจากผ่านไปสักครู่ คนเรือก็บอกเธอว่าเขาคิดอะไรได้บางอย่างเช้าต่อมา ชาวเกาะท่าทางดุ ๆ สองคนพาเธอและคนเรือไปหาหัวหน้า"ฉันสามารถคุยโดยไม่ต้องพูด" คนเรือนั้นบอกกับหัวหน้าชาวเกาะ"นั่นย่อมเป็นมายากล" หัวหน้าพูดจากนั้นคนเรือก็นำกระดาษออกมาแผ่นหนึ่งแล้วเขียนบนกระดาษแผ่นนั้นว่า"ยกมือขวาขึ้น" โดยปราศจากการเปิดปากเขายกกระดาษแผ่นนั้นตั้งขึ้น เธอจึงอ่านมันได้เธอยกมือขวาขึ้นตามที่คาด หัวหน้าชาวเกาะหัวเราะขบขันกับกลวิธีการคุยแบบนี้ เขาบอกว่าเธอสามารถอยู่ร่วมในเผ่าของเขา หรือ พวกเขาจะนำเธอไปที่หมู่บ้านถัดไปถ้าเธออยากไป23.เธออยู่ร่วมกับชาวเกาะเผ่านั้น หรือ24.เธอจะไปที่หมู่บ้านถัดไปสำหรับผู้เลือกข้อ 18. เธอพยายามหนีเธอวิ่งอย่างเร็วจี๋ระหว่างกระท่อมสองหลังแล้วโถมตัวเข้าไปในพุ่มไม้ ทันใดนั้นเธอรู้สึกปวดแปลบจากการถูกหอกแทงข้างหลัง เธอล้มลงบนพื้น จบชั่วนิรันดร์อวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 19. เธอวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านเธอพรวดพราดเข้าไปกลางหมู่บ้านชาวเกาะจับกลุ่มอยู่กลางฝน พวกเขากำลังสวดอ้อนวอนดูเหมือนพวกเขากำลังกลัวพายุ เธอเดินเข้าไปอยู่ท่ามกลางคนพวกนั้นแล้วตะโกน " สวัสดี ! "ชาวเกาะยืนขึ้นอย่างเกรงกลัว มีเสียงฟ้าร้องและแสงฟ้าแลบตามมาเป็นครั้งสุดท้าย ฝนหยุดตกพายุผ่านพ้นไป ชาวเกาะคิดว่าเธอเป็น "เทพเจ้าแห่งพายุ" พวกเขาจัดเลี้ยงเธอด้วยเค้กน้ำอ้อยและองุ่นสีชมพู กับจัดที่นอนนุ่ม ๆ ให้เธอ วันต่อมาถึงแม้ว่ายังมีชาวเกาะบางคนยังระแวงเธออยู่แต่พวกเขาก็วนเวียนอยู่รอบ ๆ เธอ เธอตระหนักดีว่าทางที่ดีเธอจะต้องจากไป จึงถามชาวเกาะคนหนึ่งว่าหมู่บ้านที่อาจมีเรือมาแวะจอดอยู่ที่ไหน"ทางตะวันตก " เขาพูด "ระยะเวลาเดินทางสามวัน เป็นหมู่บ้านของคนหน้าขาว กับเสียงเครื่องจักรที่หนวกหู ส่วนทางตะวันออกเป็นแม่น้ำกว้าง อะไรจะอยู่บริเวณแม่น้ำนั่น พวกเราไม่มีใครรู้25. เธอไปทางตะวันตก หรือ26. เธอไปทางตะวันออกสำหรับผู้เลือกข้อ 20. เธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผาหินเธอซ่อนตัวอยู่จนพายุผ่านไป ทั้งเปียก หนาว และหิว หมู่บ้านเงียบเชียบเธอต้องย้ายที่ เธอย่ำเข้าไปในป่าแล้วปีนข้ามเขา มองไปเห็นมหาสมุทร หากว่าได้กลับไปอยู่บนเรือของ ดร.ฟริสบี้.......เธอสังเกตเห็นรูปทรงแปลก ๆ อย่างหนึ่งอยู่บนหาด เธอเดินตรงไปหามันมันคือซากเรืออับปางมีรูปทรงคล้ายของเล่น เธอเดินดูรอบซากเรือนั้น พื้นเรือนั้นปิดแน่นแต่มีรูอยู่ด้านข้างเธอมองในรูนั้น มันมืด ค้างคาวตัวหนึ่งบินออกมาผ่านหูของเธอไป27.เธอคลานเข้าไปทางรูนั้น หรือ28.เธอไม่คลานเข้าไปสำหรับผู้เลือกข้อ 21. เธอพูดว่าจะช่วยเมื่อทุกคนเข้านอนแล้ว เธอนั่งคิดว่าอะไรที่เธอจะช่วยพวกเขาในการทำสงครามกับอีกเผ่าหนึ่งได้ เกิดความคิดขึ้นสองแนว หนึ่งก็คือแนะให้เผ่านี้ออกไปจากหมู่บ้านแล้วดักซุ่มโจมตีศัตรู อีกวิธีหนึ่งที่เป็นไปได้คือ จู่โจมหมู่บ้านของเผ่านั้นจับพวกเขาในขณะที่พวกเขาไม่ทันระวังตัว29. เธอแนะให้ซุ่มโจมตี หรือ30. เธอแนะให้จู่โจมศัตรูก่อนสำหรับผู้เลือกข้อ 22. เธอพูดว่าช่วยไม่ได้เธอบอกว่าเธอช่วยไม่ได้ และจะไม่เข้าไปยุ่งในเรื่องนี้ หัวหน้าไม่ชอบคำพูดของเธอเขาเริ่มโกรธ พวกเขามัดเธอไว้กับเสาและพูดว่าจะเผาเธอเมื่อพวกเขากลับจากสงครามแล้วพวกเขาก็จากไป เธออยู่คนเดียว รอตลอดวัน ไม่สามารถขยับเขยื้อนตัวได้ หมดหวังทุกอย่าง ขณะดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า มีเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจ คนแปลกหน้ากลุ่มใหม่พรวดพราดเข้ามาในหมู่บ้าน นั่นคือเผ่าที่เป็นศัตรู พวกเขาเป็นฝ่ายชนะสงครามจึงรีบเข้ามาปล่อยเธอ หัวหน้ากลุ่มพูดว่า "นักโทษทุกคนของพวกเขาคือเพื่อนของพวกเรา"ในสามวันต่อมาพวกเขาช่วยเธอหาทางไปที่หมู่บ้านเป็นมิตรที่เธอสามารถคอยเรือสักลำเพื่อจะพาเธอกลับบ้านอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 23. เธอเอาของมีค่าไปส่วนหนึ่งแล้วเดินทางต่อเธอยัดเพชรพลอยนั้นใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปตามทางเมื่อ เลี้ยวทางโค้ง ชายมีเคราสามคนพร้อมสัมภาระอยู่บนหลังเดินอยู่ข้างหน้าเธอ คนหนึ่งมีพลั่ว คนหนึ่งมีเสียม อีกคนมีแผนที่ ทุกคนมีปืน เธอจึงซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้ ชายคนหนึ่งพูดว่า"ดรัท แผนที่นี้ผิดแน่ ๆ สมบัติไม่ได้อยู่ที่นี่ ! ฉันจะไปบีบคอคนที่ขายแผนที่ให้เรา"31.เธอคุยกับคนพวกนั้นแล้วบอกพวกเขาเรื่องสมบัติ32.เธอคุยกับคนพวกนั้นแต่ไม่บอกพวกเขาเรื่องสมบัติ หรือ33.เธอซ่อนตัวอยู่เงียบๆสำหรับผู้เลือกข้อ 24. เธอซ่อนตัวและเฝ้าดูเผื่อจะมีใครมาเธอรอแล้วรอเล่าจนผล็อยหลับไปแล้วเริ่มฝัน ในฝันนั้นมีสิงโตห้าตัวเดินอาด ๆเข้ามาหาเธอทุกทิศทาง เธอตื่นด้วยความตกใจ ชาวเกาะถือหอกห้าคนกำลังยืนค้ำหัวเธออยู่ พวกเขาออกค้นหาเธอและลากเธอกลับไปที่แคมป์ เธอถูกนำไปที่กระท่อมของหัวหน้าคนร้าย ! คนร้าย ! คนร้าย ! เสียงตะโกนอย่างบ้าคลั่งของพวกเขาบางคน แต่หัวหน้ามาจับมือของเขาแล้วพูดด้วยภาษาพื้นเมือง ทำให้พวกเขาสงบลงได้ แล้วหัวหน้าก็พูดกับเธอด้วยภาษาอังกฤษ"เธอเป็นคนแปลกหน้าคนแรกที่พบเพชรพลอย และไม่เอามันไป เราจะพาเธอไปยังหมู่บ้านหนึ่งที่เธอจะลงเรือกลับไปอเมริกา หรือถ้าเธอต้องการจะหาวิธีของเธอเอง เธออาจจะได้เพชรเม็ดใหญ่ไปด้วย "34. เธอเลือกข้อเสนอแรก หรือ35. เธอเลือกข้อเสนอที่สองสำหรับผู้เลือกข้อ 25. เธอดื่มยาเสน่ห์นั้นยาเสน่ห์ลึกลับนั่นมีรสชาติแย่มาก เธออยากให้เธอไม่ได้ชิมมัน รู้สึกคลื่นไส้จนต้องนั่งลง ดูเหมือนแม่มดพวกนั้นตัวใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นและหมุนอยู่รอบ ๆเธอจนเห็นเป็นวงกลมสี รู้สึกเหมือนเธอถูกยกขึ้นและตกลงมา แกว่งไปด้านโน้นทีด้านนี้ที เธอได้ยินเสียงดังเป็นจังหวะ คล้ายเสียงตบน้ำที่กำลังไหลเสียงหนึ่งร้องว่า " เฮ ! นี่มันเป็นเวลาอาหารเย็นแล้ว "นั่นคือ ดร.ฟริสบี้ เธอฝันไปและตระหนักว่าเธอยังอยู่บนเรือของเธอที่มุ่งหน้าไปเกาะ กาลาปากอสอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 26. เธอปฏิเสธการดื่มยาเสน่ห์นั้นเมื่อเธอปฏิเสธการดื่มยาเสน่ห์ลึกลับนั่น แม่มดพวกนั้นโกรธ พวกเธอเต้นตะโกนพร้อมกับแกว่งแขนราวกับสาปแช่งไปรอบ ๆ เธอ เธอรู้สึกโกรธจึงเตะหม้อต้มของแม่มด ทันใดนั้นแม่มดก็หายไปกลายเป็นเต่าตัวใหญ่อยู่ตรงหน้าเธอ"คุณปลดปล่อยฉันให้เป็นอิสระจากคำสาปแช่งของแอนดาก้า " เต่าตัวนั้นพูด "ฉันจะทำอะไรให้คุณได้บ้าง ? ""พาฉันไปที่เรือที่จะเดินทางไปอเมริกา" เธอพูดเต่าเงียบไปแต่คลานตุปัดตุเป๋มาหาเธอ เธอปีนขึ้นบนหลังเต่า ดูเหมือนไม่มีใครสังเกตเห็นเธอ มันเคลื่อนไปอย่างคล่องแคล่ว เพราะที่จริงมันเป็นเต่าวิเศษหลังจากเดินทางได้หนึ่งชั่วโมงก็มาถึงชายหาดแล้วมุ่งหน้าลงไปในทะเลเธอเกาะปุ่มบนหลังของมันไว้แน่น36. เธอขี่หลังเต่าต่อไปในทะเล หรือ37. เธอกระโดดลงจากหลังเต่าตัวนั้นสำหรับผู้เลือกข้อ 27. เธอปีนขึ้นหลังเต่าตัวนั้นเธอเพิ่งจะปีนงุ่มง่ามขึ้นไปอยู่บนกระดองขรุขระของเต่าตัวนั้นได้ มันแสดงราวกับว่ามันรู้ที่มันจะไป มันคลานงุ่มง่ามอุ้ยอ้ายไปในทุ่งหญ้า ไต่ลงเนินเล็ก ๆแล้วไถลตกลงไปในน้ำจึงว่ายน้ำต่อไป รู้สึกราวกับกำลังนั่งแพโลหะกลมจึงมองไปรอบ ๆ เธออยู่ในลำธาร เห็นจระเข้ตัวยาวสีเขียวแต่เต่าก็ปลอดภัยจนออกไปถึงทะเล เต่ากำลังว่ายน้ำออกสู่มหาสมุทร38.เธอยังอยู่บนหลังเต่า หรือ39. เธอกระโดดลงจากหลังเต่าสำหรับผู้เลือกข้อ 28. เธอเพียงเดินตามเต่าตัวนั้นไปเธอเดินตามเต่าตัวนั้นไปตลอดทางที่จะออกสู่มหาสมุทร มันหยุดที่ริมน้ำ แล้วเหลียวมองเธอ กระดองแวววาวอยู่กลางแสงแดด อยากให้ ดร.ฟริสบี้ได้เห็นเต่าตัวนั้น เวลามันยกหัวขึ้นสูงเกือบเท่าหัวของเธอทีเดียวทันใดนั้น เต่าตัวนั้นก็เดินลงน้ำแล้วว่ายน้ำจากไป เธออยู่ตามลำพังอีกครั้งหนึ่งหิว กระหายน้ำ และอ่อนเพลีย เธอเหนื่อยมากตั้งแต่ตอนปีนเขา จึงหยุดพักครู่หนึ่งสงสัยว่าคงอีกนานกว่าจะได้รับการช่วยชีวิตที่ไหนสักแห่ง(ย้อนกลับไปอ่าน ตอนที่ 2 สำหรับผู้เลือกข้อ 1. เดินไปตามชายหาดเธอเดินไปตามความยาวหาด .............สำหรับผู้เลือกข้อ 29. เธอไปเธอไปตามทางแต่ละวันเธอกินผลไม้แปลกนั่นผลหนึ่งและเก็บเมล็ดเอาไว้มันให้พลังงานมากรู้สึกแข็งแรงราวกับจะสู้กับเสือได้เลย เมื่อดวงอาทิตย์ลับฟ้าในวันที่เธอกินผลไม้ประหลาดผลสุดท้ายเธอก็มาถึงหมู่บ้านที่ผู้คนเป็นมิตร ข้างหมู่บ้านมีอ่าว วันหนึ่งมีเรือมาจอดทอดสมอแล้วส่งเรือเล็กขึ้นฝั่งหาเสบียงกัปตันชวนเธอลงเรือ หนึ่งเดือนต่อมา เธอก็เดินทางอย่างมีความสุขไปยังประตูบ้านของเธอเอง ต่อมาเธอปลูกเมล็ดผลไม้ประหลาดนั้น แต่มันเป็นชนิดที่ขึ้นเติบโตได้เฉพาะบนเกาะ ชูการ์เคน เท่านั้นอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 30. เธออยู่ที่นั่นเธอไม่เชื่อเพื่อนใหม่ ทำไมจึงไม่มีใครไปจากสถานที่แห่งความสุขนี้วันแล้ววันเล่าผ่านไป ในสวนของผลไม้ประหลาด มีคนอื่นมากมายอยู่ที่นั่นทุกคนดูมีความสุข แต่ไม่มีใครพูดหรือเล่น ไม่นานเธอก็ลืมว่าเธออยู่ที่นั่นนานเท่าไรแล้ว เธอรู้สึกราวกับว่าเธอล่องลอยอยู่บนก้อนเมฆ และเริ่มอ่อนแอลง จนกระทั่งไม่มีแรงพอจะไปจากหุบเขาแห่งความสุขนี้เธอจำได้อย่างเลือนลางว่าเธอจะต้องไปจากที่นี่ก่อนที่จะสายเกินไปอวสาน
ตอนที่ 6สำหรับผู้เลือกข้อ 1. เธอส่งเสียงเรียกให้พวกเขาเห็นเธอเธอตะโกนลงไป " สวัสดีครับ! สวัสดีครับ !" คนพวกนั้นมองขึ้นมาด้วยความแปลกใจแล้วเริ่มเต้นรำไปรอบ ๆ ต้นไม้ที่เธออยู่ เมื่อเธอกระโดดลงมา พวกเขารวบตัวเธออย่างรวดเร็วแล้วยกเธอขึ้นพากลับไปยังหมู่บ้านของพวกเขา เมื่อถึงหมู่บ้านพวกเขาพาเธอเข้าไปในกระท่อมหลังหนึ่ง เอาน้ำให้เธอดื่ม พวกเขาจำนวนหนึ่งล้อมเธอไว้ด้วยสีหน้าบึ้งตึงและทำเสียงพึมพำ คนที่สูงที่สุดยืนบนหัวลงเอาเท้าชี้ฟ้า คนอื่น ๆ ทำตาขมึงทึงใส่เธอ1.เธอตัดสินใจยืนบนหัวเอาเท้าชี้ฟ้าอย่างที่เขาทำ หรือ2.เธอไม่ยืนบนหัวสำหรับผู้เลือกข้อ 2. เธอจะซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้นั้นเงียบ ๆเธออยู่บนต้นไม้อย่างเงียบๆ จนคนพวกนั้นวิ่งผ่านไปโดยไม่ได้สังเกตเห็นเธอหลังจากนั้นเธอก็หย่อนตัวลงบนพื้นแล้วมุ่งหน้าไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพวกเขาเธอเตร็ดเตร่ออกจากป่านั้นเข้าสู่ทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยดอกสีเหลือง เดินต่อไปอีกเป็นระยะทางไกลมากจนเหนื่อย จึงนอนลงเพื่อจะพักเหนื่อยแต่ภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือโดมแปลกประหลาดคล้ายบ้านหลังใหญ่ เธอจึงลุกขึ้นเดินตรงไปหามันบานประตูเลื่อนเปิดอยู่ เห็นเป็นแสงสีเขียวมัว แต่เธอมองไม่เห็นว่าอะไรอยู่ข้างใน3.เธอเดินเข้าไปข้างในโดม หรือ4.เธออยู่ห่าง ๆ โดมนั้นสำหรับผู้เลือกข้อ 3. เธอพยายามเดินออกจากทรายดูดเธอจมลึกลงไป ลึกลงไป พยายามบิดตัวเอี้ยวไปมา แต่มันสายเกินไปคลั่ก ! คลั่ก ! คลั่ก !อวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 4. เธอเหวี่ยงตัวขึ้นนอนราบแล้วกลิ้งตัวไปหาพื้นดินที่มั่นคงเธอกลิ้งไปบนดินโคลนเละ ๆ และทรายเปียก ๆ ชั่วครู่หนึ่งก็รู้สึกว่าพื้นดินที่รองรับร่างของเธอนั้นแข็งและแน่นมั่นคง เธอจึงยืนขึ้นทั้งที่ตัวสกปรกและเปียก แต่มีความสุขที่ยังมีชีวิตอยู่" ฉลาดมาก " เสียงหนึ่งดังมาจากระยะห่าง ไม่กี่ฟุต เธอเหลียวมอง เด็กชายคนหนึ่งอายุเท่า ๆ กับเธอ ยืนอยู่ใกล้ ๆ ผิวของเขาคล้ำด้วยถูกแดดเผา ผมแข็งเหมือนไม้ถูพื้น เขาบอกเธอว่าเรือของเขาแตกเมื่อปีกว่ามาแล้วและเขามาที่นี่เพื่อจับสัตว์ที่เดินมาติดทรายดูด เขาสร้างแพและชวนเธอลงทะเลไปกับเขาด้วยโดยหวังว่ากระแสน้ำจะนำเธอไปถึงชายฝั่งที่ไหนสักแห่งที่เจริญแล้ว5.เธอขึ้นแพไปจากที่นั่น หรือ6.เธอยังอยู่ที่เดิมสำหรับผู้เลือกข้อ 5. เธอกินปลาอย่างไรก็ตาม ปลานั้นมีรสชาติดีมาก โจรสลัดยิ้มแล้วพูดว่า" แกไม่ต้องกินปลานั่นอีกแล้ว ฉันต้องการเห็นว่าแกมีสมองอยู่ในหัวของแกบ้างไหม ? ฉันยินดีให้แกไปกับฉันด้วย ฉันมีเรือใบอยู่ลำหนึ่งที่พร้อมจะออกเดินทางไปเกาะ กาลาปากอส ฉันพามันไปได้ถ้ามีคนช่วย และแกก็ดูเหมาะสำหรับการถือหางเสือเรือจริง ๆ เร็ว ๆ เข้า! ไปเอาของลงเรือกันเถอะแล้วออกไปจากที่นี่"เขาพาเธอไปที่อ่าวเล็ก ๆ ที่มีเรือใบจอดอยู่7.เธอเดินไปที่ทะเลกับโจรสลัดคนนั้น หรือ8.เธอวิ่งหนีทันทีที่มีโอกาสสำหรับผู้เลือกข้อ 6. เธอปฏิเสธการกินปลาโจรสลัดโกรธเธอมาก เธอวิ่งหนีขึ้นทางหน้าผาชัน โจรสลัดก็วิ่งอุ้ยอ้ายไล่ตามเธอ เธอเผ่นพ้นหลืบหินไปได้ แต่เขาก็ยังวิ่งตามมาติด ๆ เธอได้ยินเสียงหัวเราะร่วนและแผดเสียงร้องตามมา เขาตกลงไปบนหินข้างล่างซึ่งสูงประมาณ 20 ฟุต เธอไต่ลงไปก้มมองดูเขาอย่างพินิจ เขาใกล้ตายแล้ว" ฉันพยายามฆ่าแก " เขาพึมพำ " กลายเป็นฉันฆ่าตัวฉันเอง ตอนนี้ฉันจะพยายามช่วยแก ...บางทีอาจจะเป็นการช่วยตัวฉันเองด้วย ใต้น้ำตกนั่นมีถ้ำอยู่ คลานเข้าไปทางอุโมงค์ ใกล้ปลายอุโมงค์เป็นพื้นทรายขุดลงไปแล้วแกจะพบเพชรเม็ดใหญ่ที่สุดในโลก ถัดไปไม่ไกลนัก แกจะถึงทางออกจากถ้ำอย่างปลอดภัย และ.. ".ทันใดนั้น โจรสลัดก็หายใจเฮือกสุดท้าย9.เธอไปทำตามคำแนะนำของโจรสลัด หรือ10. เธอไม่ทำตามคำแนะนำของเขาสำหรับผู้เลือกข้อ 7. เธอเดินเข้าไปหาโจรสลัดโจรสลัดคนนั้นเป็นมิตรและร่าเริง เขาดีใจอย่างเห็นได้ชัดที่เห็นเธอเธอช่วยเขาปรุงอาหารด้วยปลานั้น มันอร่อยที่สุดเท่าที่เธอเคยกิน"นี่เพื่อน " เขาพูด "ฉันคิดว่าแกคงอยากจะกลับบ้าน ฉันอยากจะให้ฉันไปกับแกได้ แต่ฉันถูกประกาศจับเพราะการเป็นขโมยในห้าเมืองฉันจึงไปกับแกไม่ได้ แต่ฉันจะพาแกไปที่หมู่บ้านที่แกจะลงเรือกลับบ้านได้วันต่อมาเธอและโจรสลัดคนนั้นเริ่มออกเดินทางผ่านหนองน้ำและข้ามภูเขาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่เธอจะมองลงมาจากภูเขาและมองเห็นหมู่บ้านที่อยู่ต่ำลงไป เธอจับมือเขา ขอบใจ เขามองหน้าเธอแล้วยิ้มและพูดเรียบๆ ว่า " โชคดี "อวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 8. เธอจะซ่อนตัวอยู่ในป่าเธอซ่อนตัวอยู่ในป่านั้นแล้วผล็อยหลับไป เมื่อลืมตาตื่นก็เห็นชายชราเคราขาวรุงรัง ผอมมีแต่หนังหุ้มกระดูก กำลังก้มมองดูเธอ" อย่ากลัวเลยเจ้าหนู ที่นี่เวลาเดินเป็นวงกลม ถ้าเธอยืนขึ้นเธอจะนอนลงอีกทันที ""หมายความว่า " เธอถาม " ถ้าฉันมาที่เกาะนี้ ฉันจะกลับไปบ้านได้ใช่ไหมครับ ?ชายคนนั้นพยักหน้าขึ้น-ลง11. เธอฟังต่อไป หรือ12.เธอวิ่งหนีสำหรับผู้เลือกข้อ 9. เธอเดินเข้าไปหาชายชราเมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ชายชราคนนั้น เขาคว้าไหล่ของเธอ" ฟังฉัน " เขาพูด "ถ้าฉันมีอาหารมากเท่าที่ฉันมีทอง ฉันก็จะเป็นคนที่มีความสุขถ้าแกสามารถช่วยฉัน.....""บางทีฉันอาจจะช่วยคุณได้ ถ้าคุณบอกว่าคุณต้องการอะไร" เธอพูด"บางทีแก อาจช่วยได้" ชายชราคนนั้นพูด " เดินไปตามชายฝั่งจนถึงหินแตกก้อนใหญ่ แล้วเดินผ่านป่าสนไปที่หมู่บ้าน และอย่าลืมฉัน !"เธอเดินไปตามทางที่เขาบอกจนถึงหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนอ่าว มีเรือหาปลาหลายลำผูกอยู่ที่ริมน้ำ ในอ่าวนั้นมีเรือลำใหญ่กำลังทอดสมอ และเห็นคนเรือจำนวนหนึ่งจากเรือลำนั้นกำลังเจรจาอยู่กับชาวพื้นเมือง13.เธอจะบอกพวกเขาเรื่องชายชรา หรือ14.เธอไม่บอกพวกเขาเรื่องชายชราสำหรับผู้เลือกข้อ 10. เธอจะทิ้งชายชราไว้ที่นั่นแล้วเดินทางต่อเธอวิ่งลงจากภูเขาจนมาถึงชายหาดจึงเดินไปตามยาวของชายหาดเป็นระยะทางหลายไมล์และยังชีวิตอยู่ด้วยการกินหอยกาบ ปู และสาหร่าย ฝนตกหนักมากเธอมีน้ำที่ขังในแอ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากชายหาดมากพอสำหรับดื่ม สองสามวันผ่านไป เธอมาถึงที่พักชั่วคราวหลังหนึ่ง มีคนอยู่ราว 12 คนพวกเขามีเครื่องมือจำนวนมาก - มีกล้องส่องทางไกล วิทยุ และปืน พวกเขาเป็นออสเตรเลียน"เธอมาทำอะไรที่นี่ ?" พวกเขาถาม"คุณมาทำอะไรที่นี่ ? " เธอถาม" เรากำลังตามหานักสำรวจ คนหนึ่ง เขาชื่อ เฮนรี่ และเรากำลังจะเลิกเราจะพาเธอไปบ้าน"15. เธอบอกพวกเขาเรื่องชายชราคนนั้น หรือ16. เธอไม่บอกพวกเขาเรื่องชายชราคนนั้นสำหรับผู้เลือกข้อ 11. เธอวิ่งขึ้นที่สูงเธอวิ่งขึ้นไป สูงขึ้น สูงขึ้นจนถึงริมผาที่มีหิมะปกคลุม นักโทษคนนั้นเริ่มวิ่งตามเธอแต่เมื่อมาถึงหิมะ เขาหยุดวิ่ง จึงรู้ว่าเขากลัวหิมะ เธอจึงปลอดภัยเขาตะโกนว่า "อย่าทำร้ายฉัน " เขาคิดว่าเธอมีเวทมนตร์จึงอยู่ในหิมะได้ เธอหัวเราะเยาะเขาแล้วปีนสูงขึ้นไปอีกจนถึงส่วนที่ลาดลง เธอจึงสไลด์ลงสู่หุบเขาสีเขียวด้านล่างที่นั่นเป็นหมู่บ้านที่สุขสงบผู้คนเป็นมิตร พวกเขาวิ่งออกมาต้อนรับเธอ เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกปลอดภัยบนเกาะ ชูการ์เคนอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 12. เธอวิ่งลงจากภูเขาทางเดิมนักโทษคนนั้นวิ่งตามเธอมาติด ๆ และพุ่งกระแทกเธอบนหน้าผา เธอตกลงบนไปนอนอยู่บนขอบผา รู้สึกเหมือนถูกตีซ้ำด้วยแผลฟกช้ำนักโทษโหดร้ายคนนั้นคิดว่าเธอตายแล้วจึงกลับไปที่หมู่บ้านของเขา หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็พยุงตัวลุกขึ้น โชคดีที่กระดูกไม่หัก17.เธอพยายามเดินทางต่อ หรือ18.เธอกลับไปที่หมู่บ้านของชาวพื้นเมืองสำหรับผู้เลือกข้อ 13. เธอลงไปบนแพในแม่น้ำเธอเลือกอยู่บนแพในน้ำเชี่ยวดีกว่าอยู่กับชาวเกาะที่คาดเดาไม่ได้เธอดันแพออกไปในแม่น้ำ ชาวเกาะส่งเสียงเชียร์เธอ พวกเขาหัวเราะขณะที่เห็นเธอกำลังล่องลิ่วไปที่น้ำตกเธอพยายามค้ำถ่อไปด้านตรงข้าม แต่กลับหมุนวนไปกับกระแสน้ำแล้วตีลังกาหล่นไปพร้อมกับน้ำตก แต่เธอคว้าท่อนไม้ไว้ได้แล้วไหลไปตามกระแสน้ำ แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บและชาวเกาะพวกนั้นก็ทิ้งเธอไปไกลแล้ว ต่อจากนั้นกระแสน้ำก็ช้าลง เธอจึงหายใจได้สะดวกขึ้น19. เธอพุ้ยน้ำขึ้นฝั่ง หรือ20. เธอล่องลงไปตามน้ำสำหรับผู้เลือกข้อ 14. เธอนั่งลงและปฏิเสธที่จะลงแพชาวเกาะโกรธจัด พวกเขาสองคนช่วยกันแบกเธอพาเข้าไปในป่า เมื่อถึงหน้าผาพวกเขาโยนเธอลงไป เธอหล่นลงไป ต่ำลง ต่ำลง เธอไม่กล้าลืมตาดูแต่แล้วเธอก็ตกลงในน้ำมีลมสะท้อนรับร่างเธอไว้บนผิวน้ำ เธออยุ่ในทะเลสาบที่สวยงาม น้ำอุ่นใสแจ๋ว เมื่อมองขึ้นไปชาวเกาะพวกนั้นกำลังเชียร์เธออยู่บนยอดผา เธอผ่านการทดสอบ พวกเขาคิดว่าเธอมีเวทมนตร์ เพราะเธอไม่จมน้ำ ชาวเกาะพวกนั้นจึงพาเธอกลับไปที่หมู่บ้าน เลี้ยงฉลองด้วยเค้กน้ำอ้อยและองุ่นสีชมพู ต่อมาพวกเขาก็ชี้ทางเลียบทะเลไปสู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง ที่เธอสามารถรอเรือสักลำที่จะมาพาเธอกลับ ซานฟรานซิสโกอวสานสำหรับผู้เลือกข้อ 15. เธอพยายามหนีเธอคิดว่าเธอจะหนีอย่างไรถ้าเธอเริ่มหนี ชาวเกาะก็จะตามรอยและพบเธอในป่าดูเหมือนมีเพียงโอกาสเดียวคือหมู่บ้านนั้นอยู่ในหุบเขาถัดจากภูเขาไฟซึ่งกำลังพ่นควันเป็นคล้ายเมฆสีเหลือง-น้ำตาล และชาวเกาะพวกนั้นกลัวมัน เธอคิดว่าถ้าวิ่งขึ้นไปทางด้านข้างของภูเขาไฟพวกเขาจะไม่กล้าตามเธอเช้าตรู่วันรุ่งขึ้นยังมีควันพวยพุ่งออกมา ชาวเกาะพึมพำอย่างกังวล เธอวิ่งผ่านป่าตัดตรงไปยังภูเขาไฟทันที ปีนขึ้นไปบนส่วนลาด ๆ ของมัน ชาวเกาะวิ่งตามเธอจนเกือบจะจับเธอได้แต่มีเสียงครางของควันและมีไฟพุ่งออกมาจากภูเขาไฟอีก ชาวเกาะตกใจจึงวิ่งกลับไปยังหมู่บ้านของพวกเขา21. เธอพยายามปีนต่อไปเพื่อจะไปอีกด้านหนึ่งของภูเขาไฟ หรือ22. เธอวิ่งกลับไปกับชาวเกาะ
สำหรับผู้ที่เลือกข้อ 1. เธอตัดสินใจวิ่งขึ้นต้นไม้เธอออกวิ่งไปหาต้นไม้ที่อยู่ใกล้ที่สุด สัตว์ตัวนั้นเห็นการเคลื่อนไหวของเธอ มันจึงกระโจนเข้าใส่แต่เธอก็ไปถึงกิ่งไม้กิ่งที่ต่ำสุดก่อน แล้วเหนี่ยวเหวี่ยงตัวขึ้นไปบนต้นไม้ สัตว์ตัวนั้นพุ่งชนจนต้นไม้สั่นแต่วินาทีนั้นเธอก็ปลอดภัยแล้ว มันแหงนขึ้นมองเธออย่างหิวโหย แต่ราวกับว่ามันตกใจอะไรบางอย่างจึงวิ่งออกไปจากเธอ ครู่ต่อมาก็มีขบวนของคนถือหอกเดินมาใกล้ต้นไม้ที่เธอกำลังซ่อนอยู่1.เธอจะส่งเสียงเรียกให้พวกเขาเห็นเธอ หรือ2.เธอจะซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้นั้นสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 2. เธอตัดสินใจอยู่นิ่ง ๆเธอเกือบไม่กล้าหายใจขณะที่ซ่อนอยู่ที่นั่น ราวกับเวลาผ่านไปนานมากจนเป็นชั่วโมงหลังจากที่สัตว์ตัวนั้นวิ่งเข้าไปในป่าแล้ว เธอจึงเดินออกมาจากที่ซ่อนได้เพียงสองสามก้าวเท้าก็ติดอยู่ในพื้นดินนุ่ม ๆ มันคือ ทรายดูด ไม่นานเธอก็จมลงไปถึงเข่า แต่ เธอมองเห็นพื้นดินแน่นมั่นคงอยู่ห่างออกไปสองสามหลา3.เธอพยายามจะเดินออกจากทรายดูด4.เธอจะเหวี่ยงตัวขึ้นนอนราบแล้วกลิ้งตัวไปหาพื้นดินที่มั่นคงสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 3. เธอจะเดินลงไปที่ลำธารเธอเดินไปที่ลำธารแล้วดื่มน้ำอย่างเนิ่นนาน"นายทึ่ม " โจรสลัดพูด"ได้โปรดเถอะครับ คุณมีอาหารบ้างไหม? ผมหิว " เธอถามโจรสลัดคำรามพร้อมกับหัวเราะแล้วชี้ไปที่ปลาที่เขาเพิ่งจับได้"กินปลานี่สิ แล้วฉันจะให้อย่างอื่นที่ดีกว่านี้อีก" เขาพูด"แต่ถ้าแกดูถูกไม่กินปลาพวกนี้ ฉันจะเหวี่ยงแกลงน้ำให้ปลามันกิน"5. เธอกินปลานั้น หรือ6.เธอปฏิเสธการกินปลาสำหรับผู้เลือกข้อ 4. เธอจะซ่อนตัวอยู่ที่ริมผาไม่นาน โจรสลัดก็เก็บปลาที่เขาจับได้แล้วเดินจากไป เธอวิ่งลงไปที่ลำธารแล้วดื่มน้ำไปหลายอึกอย่างหิวกระหาย อีกครู่หนึ่งจึงเดินตามหลังเขาไปที่กระท่อมในป่า แต่ทิ้งระยะห่างในระยะที่มองเห็น แอบดูเขาทำอาหารด้วยปลาเหล่านั้น เขาร้องเพลงไปด้วย ปรุงอาหารไปด้วย"คืนนี้ฉันมีปลาทอดมากกว่าเดิม แล้วเมื่อไหร่มันจะฉ่ำนุ่มนวลยั่วน้ำลายอยู่ในสายตาของฉัน ? "7.เธอจะเดินเข้าไปหาโจรสลัด หรือ8.เธอจะซ่อนตัวอยู่ในป่าสำหรับผู้เลือกตอบข้อ 5. เธอตัดสินใจวื่งหนีเธอเผ่นออกจากป่าไปที่ต้นมะพร้าวที่มีทะลายมะพร้าวห้อยอยู่ มีผลมะพร้าวหล่นบนพื้นจำนวนหนึ่ง เธอใช้หินแหลมผ่ามัน แล้วรับประทานอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากนั้นจึงปีนขึ้นภูเขาด้วยพลังงานที่ได้ใหม่จากมะเพร้าว จากยอดเขาเธอเห็นทะเลไกลออกไประยิบระยับด้วยคลื่นหัวแตก ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงถามว่า " แกเป็นใคร? "เธอเหลียวมองผ่านป่าเข้าไปในเพิงหมาแหงน มีชายชราเคราขาว ถือไม้เท้ายืนอยู่ข้างใน"มานี่" เขาสั่งแกว่งไม้เท้าเรียก9.เธอจะเดินไปหาชายชราคนนั้น10.เธอจะไปจากชายชราและเดินทางต่อสำหรับผู้เลือกข้อ 6. เธอตัดสินใจพักอยู่ที่นั่นผ่านไปครู่หนึ่งมีชาวเกาะจำนวนหนึ่งเข้ามาในกระท่อมของเธอ พวกเขานำนักโทษหนุ่มมาด้วยคนหนึ่ง ชายชราที่เป็นหัวหน้าเดินมาหาเธอและพูดว่า"คุณต้องตามเขาไป เขาจะพาคุณข้ามภูเขาไปที่เผ่าของคุณ "เธอไม่ตอบ แต่ได้ออกเดินทางไปที่ภูเขากับนักโทษคนนั้นโดยเดินไปตามทางเดินของสัตว์และนอนใต้แสงดาว วันหนึ่งเธอกับนักโทษคนนั้นได้ปีนขึ้นไปบนสันเขาที่สูงมากจนมีหิมะปกคลุมเธออยู่บนทางที่แคบราวร้อยฟุต ทันใดนั้นนักโทษคนนั้นก็ได้พยายามผลักเธอ เธอขัดขืนจนทรงตัวคืนได้แต่เธอต้องหนี11.เธอจะวิ่งขึ้นที่สูงกว่าเดิม หรือ12.เธอจะวิ่งลงจากภูเขาสำหรับผู้เลือกข้อ 7. เธอพยายามวิ่งหนีเข้าป่าซ่อนตัวเธอออกวิ่งหนี แต่คนคล้ายลิงมีขนพวกนั้นจับเธอได้อย่างรวดเร็ว แล้วนำเธอกลับไปที่หมู่บ้านของเขาแล้ว มัดเธอไว้กับเสา ทุกคนมาห้อมล้อมดูเธอ บางคนแหย่เธอด้วยไม้เล็ก ๆผ่านไปครู่หนึ่งพวกเขาให้เธอกินข้าว และน้ำชา เธอเหนื่อยมากจึงนอนลงบนพื้นแล้วผล็อยหลับไปตอนเช้าพวกเขามี เค้กน้ำตาลมะพร้าว ให้เธอกิน แล้วพาเธอไปที่แม่น้ำอันเชี่ยวกรากให้แพเล็ก ๆและไม้ค้ำถ่อแก่เธอ เธอได้ยินเสียงคำรามของกระแสน้ำเบื้องล่างอย่างชัดเจนพวกเขาดันเธอลงแพ13.เธอลงไปอยู่บนแพในแม่น้ำ หรือ14.เธอนั่งลงและปฏิเสธที่จะลงแพสำหรับผู้เลือกข้อ 8. เธอพยายามผูกมิตรกับพวกเขาชาวเกาะพาเธอกลับไปที่หมู่บ้านของเขา ครอบครัวหนึ่งเชิญเธอเข้าไปกินมื้อเย็นในกระท่อมของเขา หลังจากนั้นเธอก็นั่งอยู่กับพวกเขาฟังเขาเป่าขลุ่ยหน้ากองไฟ พวกเขาให้เสื่อนุ่ม ๆ สำหรับนอนปูแก่เธอเช้าถัดไป เธอถูกนำมาอยู่ต่อหน้า หัวหน้าเผ่าสูงสุด หล่อนพูดว่า"การมาของเธอเป็นลางดี หมายความว่าจะไม่มีศัตรูมารบกวนเรา เธอจะอยู่กับเราอย่างมีความสุขใน อะบากัน ไม่ต้องพยายามจากเราไป"เธอจึงอยู่กับครอบครัวนั้นซึ่งใจดีกับเธอ เธอมีความสุขในอะบากันได้เรียนรู้วิธีล่าสัตว์และการหาพืชที่กินได้และถูกสอนให้เรียนรู้การวิ่งเร็วเหมือนกวาง แต่เธอก็ยังคง คิดถึงบ้าน15.เธอพยายามหนี หรือ16.เธออยู่ที่นั่นสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 9. เธอจะเดินต่อไปเธอเดินต่อไปไม่นานคนใจร้ายพวกนั้นก็วิ่งมาจับตัวเธอ แล้วพาไปที่กระท่อมหลังใหญ่ ที่นั่นมีคนเรือแตกถูกจับมาด้วยคนหนึ่ง"พวกมันจะฝังเรา เว้นเสียแต่เรารสามารถแสดงมายากลให้พวกเขาดูตอนเที่ยงวันพรุ่งนี้"เขาพูด เธอเห็นคนที่คอยเฝ้าเธอกำลังหลับ17.เธอรอและพยายามคิดมายากล หรือ18.เธอพยายามหนีสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 10. เธอจะหันหลังกลับเธอหันหลังกลับแล้วมุ่งหน้าตรงไปทางที่ได้ยินเสียงกลอง หลังจากผ่านไปนานทีเดียวเธอก็มาถึงกองกระดูกที่เหมือนกันอีกหลายกอง เธออยู่ห่างจากบ้านที่มีเสียงกลองราวร้อยหลาทันใดนั้นก็มีเสียงครั่นครืนของฟ้าร้องและมีแสงฟ้าแลบแปลบปลาบ เสียงลมคำรามและมีฝนตกตามมา19.เธอวิ่งเข้าไปในหมู่บ้าน20.เธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผาหินสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 11. เธอจะเดินเข้าไปในหมู่บ้านขณะที่เธอเดินเข้าไปในหมู่บ้าน ชาวเกาะห้อมล้อมเธอและเริ่มร้องเพลงพร้อมกับเต้นรำรอบใหม่เมื่อพวกเขาหยุด ทุกคนเงียบสงบ คนที่เป็นหัวหน้าเดินออกมา เธอจับมือเขาและยิ้ม เขาเชิญให้เธอนั่งกับเขา ผู้ช่วยนำมะพร้าวทอด กระต่ายย่าง เค้กน้ำตาลอ้อย คุ้กกี้อบเชย และน้ำมะนาวออกมาให้ ชาวเกาะคนหนึ่งที่โต๊ะนั้นพูดกับเธอว่า"พรุ่งนี้" เขาพูด "จะทำสงครามกับอีกเผ่าหนึ่ง คุณช่วยเราได้ไหม? "ทุกคนมองเธอ เธอรู้ว่าทุกคนกลัวว่าศัตรูจะมาทำลายหมู่บ้านของพวกเขา21.เธอพูดว่าจะช่วย หรือ22.เธอพูดว่าช่วยไม่ได้สำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 12. เธอจะแฝงตัวอยู่ในป่าต่อไปเธอตัดสินใจไม่เสี่ยงเข้าหมู่บ้าน จึงเดินไปตามทางจนพบทุ่งต้นอ้อยเธอเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อยจนเดินมาถึงถ้ำที่อยู่ไกลออกไป ภายในถ้ำมีหีบเปิดอยู่ หีบนั้นเต็มไปด้วยทับทิม มรกตและเพชร เธอสงสัยว่าทำไมจึงไม่มีคนอยู่ใกล้ ๆ23.เธอตัดสินใจเอาของมีค่านั้นไปส่วนหนึ่งแล้วเดินทางต่อ หรือ24.เธอตัดสินใจซ่อนตัวและเฝ้าดูเผื่อว่าจะมีใครมาสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 13. เธอหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีเธอวิ่งเข้าไปในป่า สุนัขพวกนั้นวิ่งไล่เธอ เห่าและคำรามตามไปด้วย โอกาสรอดเดียวของเธอคือวิ่งลงน้ำแล้วว่ายไปฝั่งตรงข้าม ทิ้งสุนัขเห่าหอนนั้นไว้อีกฝั่งหนึ่ง แล้วเตร็ดเตร่ไปในป่าจนมาถึงที่โล่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าเธอคือ กระท่อมใหญ่หลังคามุงจากหลังหนึ่ง ข้างในมีกลุ่มผู้หญิงแต่งตัวแปลก ๆด้วยการสวมหมวกทรงสูงอยู่กับหม้อต้มขนาดใหญ่ที่กำลังเดือดคนหนึ่งดันเธอเข้าไปข้างในกระท่อมและพูดว่า"เรากำลังรอเธออยู่ ดื่มยาเสน่ห์สุดลับนี่สิ"25.เธอดื่มยาเสน่ห์นั้น หรือ26.เธอปฏิเสธการดื่มยาเสน่ห์นั้นสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 14. เธอไม่พยายามหนีสุนัขพวกนั้นวนเวียนอยู่รอบ ๆตัวเธอ เห่า และงับขาซึ่งกันและกัน แล้วมันก็วิ่งออกไปเห่าอะไรสักอย่างที่เธอมองไม่เห็น เธอวิ่งออกไปอีกทิศหนึ่ง เกือบเวลาเดียวกันนั้นเธอก็เห็นเต่าสีเขียวตัวใหญ่ยักษ์กำลังมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่งที่สำคัญมาก27.เธอปีนขึ้นหลังเต่าตัวนั้น หรือ28.เธอเพียงเดินตามเต่าตัวนั้นไปสำหรับผู้เลือกคำตอบข้อ 15. เธอพยายามว่ายน้ำข้ามลำธารเธอลงไปในน้ำเย็นเฉียบว่ายจะไปขึ้นฝั่งตรงข้าม แต่น้ำนั้นเชี่ยวมาก เธอไม่สามารถว่ายตัดตรงไปได้ จึงคว้าท่อนไม้เอาไว้ ขณะที่กระแสน้ำพาเธอล่องไปนั้น น้ำเป็นฟองเหมือนลูกโป่งเล็กๆอยู่รอบตัวเธอ ท่อนไม้ของเธอไปขัดกับหินก้อนใหญ่ เธอจึงถูกเหวี่ยงลงน้ำไปไกลจนตะเกียกตะกายขึ้นบนฝั่งที่มีตะไคร่สีเขียว ๆได้สำเร็จ เธอมองเห็นน้ำตกจากตรงนั้นและใกล้ๆ น้ำตกนั้นมีคนจำนวนหนึ่งกำลังเล่นดนตรีที่ทำจากหอยขนาดใหญ่ คนอีกส่วนหนึ่งกำลังกินผลไม้สีชมพูที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนเธอเดินตัดตรงไปหาพวกเขา เขาให้ผลไม้สีชมพูนั้นแก่เธอ รสชาติมันดีมาก เธอกินผลไม้แปลกนั้นอีกพร้อมกับฟังดนตรีของพวกเขากลองลูกมะพร้าวตีดัง บา ดา บา ดาเพื่อนใหม่ยิ้มให้เธอ เธอรู้สึกดีต่อพวกเขา หลังจากนํ้นครู่หนึ่งเธอก็นอนหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมา มีเหลืออยู่เพียงคนเดียวที่ยังอยู่ที่นั่น"นี่เป็นสถานที่สวยงามที่สุด " เธอพูด"ใช่ " เขาตอบ " ฉันมีความสุขที่เธออยู่ที่นี่ แต่เธอต้องไป""ทำไม" เธอถาม"เพราะที่นี่ไมมีอะไรเปลี่ยนแปลง มันคือสวรรค์ ฉะนั้นมันคือความตาย เอาผลไม้นี้ไปเดินไปตามทางข้างทะเล เธอจะไปถึงหมู่บ้านที่เป็นมิตรภายในสามวัน "29. เธอไป หรือ30.เธอจะอยู่ที่นั่นสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 16. เธอไม่ว่ายน้ำข้ามลำธารเธอนอนลงข้างแม่น้ำ คิดว่าจะทำอะไรต่อไป เธอเหลียวมองไปรอบ ๆ ที่นั่นดูเหมือนไม่มีอะไรมีแต่ป่าหนาทึบอยู่อีกฝั่งหนึ่ง กับมีแม่น้ำอีกสายหนึ่งเต็มไปด้วยจระเข้ เธอเดินเลียบฝั่งมาถึงหน้าผาของภูเขาหิน เธอได้ยินเสียงสัตว์คำรามมาจากที่ไหนสักแห่งข้างหลังเธอ เธอต้องพยายามปีนหนีสัตว์ตัวนั้น เพื่อความปลอดภัย(ย้อนกลับไปอ่านตอนที่ 3. สำหรับผู้เลือกคำตอบที่ 3 เธอเริ่มปีนหน้า...............)
สำหรับคนผู้ที่เลือกข้อ 1 ดื่มน้ำเค็มในแอ่งเธอดื่มน้ำในแอ่งนั้น มันให้รสชาติดีแต่ทำให้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วน รู้สึกคลื่นเหียน เธอจะต้องหาบางอย่างที่ดีกว่าหอยและน้ำดื่มเค็มๆ นั้น จึงเริ่มเดินไปตามทางระหว่างพุ่มไม้ทันใดนั้นเธอก็เห็นสัตว์ใหญ่ที่ดูคล้ายเสือแต่ไม่มีลายมันมีเขี้ยวใหญ่ยื่นลงมา เธอลังเลว่าควรจะปีนขึ้นต้นไม้ใกล้ๆนั้นหรือไม่ หรือจะอยู่นิ่งๆ โดยหวังว่ามันจะไม่เห็นหรือได้กลิ่นเธอ1.เธอตัดสินใจวิ่งขึ้นต้นไม้ หรือ2.เธอตัดสินใจอยู่นิ่ง ๆสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 2 เธอไม่ดื่มน้ำเค็มในแอ่งเธอเดินต่อไปเพื่อมองหาน้ำจืด รู้สึกกระหายมากขึ้น และสงสัยว่าเธอเจะหาน้ำจืดได้หรือไม่ เธอมองไปที่ริมผาเห็นลำธารอย่างชัดเจน แต่ โจรสลัดเคราแดง สวมตุ้มหูทองเหลือง ท่าทางน่ากลัว กำลังยืนตกปลาอยู่ที่นั่น3.เธอจะเดินลงไปที่ลำธารนํ้น หรือ4.เธอจะซ่อนตัวอยู่ที่ริมผาสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 3 เธอเลือกกระโดดหนีงูเธอดึงขาหดทันที แต่งูนั้นเคลื่อนอย่างรวดเร็วและฝังเขี้ยวลงบนขาของเธอ เจ็บปวดมาก เธอลุกขึ้นแล้ววิ่งหนี แต่ในสองสามวินาทีต่อมาเธอก็ล้มลงบนพื้นเวลาผ่านไปนานมาก เธอรู้สึกตัวอีกทีพบว่านอนอยู่ในกระท่อมหลังคาจาก หญิงชาวเกาะคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างเธอหล่อนให้เธอดื่มน้ำมะพร้าว ขาของเธอยังปวดมากเหมือนเดิมเธอมองออกไป เห็นชาวเกาะท่าทางน่ากลัวจำนวนหนึ่งกำลังเต้นรำแบบชนเผ่าอยู่ รอบ ๆ กองไฟ5.เธอตัดสินใจจะวิ่งหนี หรือ6.เธอตัดสินใจจะพักอยู่ที่นั่นสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 4. ตัดสินใจนอนนิ่งๆหวังว่างูจะเลื้อยผ่านไปงูเลื้อยผ่านขาไปทำเสียงกรอบแกรบอยู่ในพุ่มไม้ เธอกระโดดขึ้นอย่างเร็วแล้ววิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม แต่ทันใดนั้นเธอก็เสียหลักลื่นตกลงไปในหลุมดักสัตว์ เธอต้องรออยู่ที่นั่น นึกว่าเธอจะได้รับการช่วยชีวิตหรือไม่ และจะมีสัตว์ตกลงมาในหลุมเดียวกับเธอหรือไม่ หนึ่งชั่วโมงผ่านไปหรือนานกว่านั้น มีคนคล้ายลิงจำนวนหนึ่งก้มมองลงมาที่เธอ พวกเขาตื่นเต้นมากที่เห็นคนอย่างเธอ พวกเขาดึงเธอขึ้นไปอย่างรวดเร็ว7.เธอพยายามจะวิ่งหนีเข้าป่าและซ่อนตัว หรือ8.เธอจะพยายามผูกมิตรกับพวกเขาสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 5 . มุ่งหน้าไปทางที่มีกลุ่มควันเธอเดินตรงไปที่มีกลุ่มควันลอยขึ้น หักหญ้าหวานที่อยู่ข้างทางมาเคี้ยว มันคือ อ้อย ! เธอมีความรู้สึกดีขึ้น จึงเดินต่อไปแต่ทันใดนั้นก็สะดุด อะไรสักอย่าง กองกระดูก มันน่ากลัวมาก9.เธอจะเดินต่อไป หรือ10.เธอจะหันหลังกลับสำหรับผู้เลือกข้อ 6. มุ่งตรงไปทางที่ได้ยินเสียงกลองเธอเดินไปตามทางที่ตัดผ่านป่า เสียงกลองในหูของเธอดังขึ้นและเร็วขึ้น ตุม! ตุม! ตุม! แล้วก็ได้ยินเสียงร้องเพลง เสียงโห่เธอเดินออกไปถึงชายป่าแห่งนั้นเบื้องหน้าคือเส้นทางเข้าสู่หมู่บ้าน เธอแฝงตัวในพุ่มไม้เพื่อจะแอบดูไม่ให้พวกเขาเห็นเธอ ที่นั่น ห่างออกไปประมาณร้อยฟุต ชาวเกาะหลายร้อยคนในชุดแต่งกายสีเหลือง-แดงสว่างจ้ากำลังเต้นรำตามแบบของพวกเขา ดูเหมือนพวกเขากำลังมีงานรื่นเริง11.เธอจะเดินเข้าไปในหมู่บ้าน หรือ12.เธอจะแฝงตัวอยู่ในป่าต่อไปสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 7. เธอเดินเข้าไปหาสุนัขตัวนั้นทันทีที่เธอเดินเข้าไปถึงสุนัขตัวนั้น มันส่งเสียงเห่าและวิ่งวนรอบๆ เธอ มันไม่กัด แต่มันพยายามต้อนเธอไปตามทาง เมื่อเธอพยายามออกข้างทางมันงับส้นเท้าของเธอเธอไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินไปตามทางนั้น ผ่านไปครู่หนึ่งมีสุนัขมาเพิ่มอีกหลายตัวมากกว่าหนึ่งโหล พวกมันช่วยกันต้อนเธอไปในทุ่งหญ้า มันเอาจมูกมาดุนและดมเธอ มันทำให้เธอรู้สึกแขยง13.เธอจะหันกลับแล้ววิ่งหนี หรือ14.เธอจะไม่พยายามหนีสำหรับผู้ที่เลือกข้อ 8.เธอจะแอบซ่อนไม่ให้สุนัขตัวนั้นเห็นสุนัขตัวนั้นวิ่งตามกระต่ายตัวหนึ่งไป เธอก็วิ่งด้วยแต่ไปในทิศทางตรงกันข้าม วิ่งไป วิ่งไป ตัดเข้าไปในคลื่นทุ่งหญ้ายาวสีน้ำตาลแล้วไปหมดสภาพอยู่ที่ลำธารไหลเชี่ยวสายหนึ่งน้ำเย็นเฉียบและใสแจ๋ว เธอดื่มทันที มองที่ฝั่งตรงข้ามเห็นต้นมะพร้าวเป็นร้อย15.เธอจะพยายามว่ายน้ำข้ามลำธาร หรือ16.เธอจะไม่ว่ายน้ำข้ามลำธาร
สำหรับผู้เลือกคำตอบที่ 1 เลือกกินหอยรสชาติของหอยคำแรกที่เธอกัดมันแย่มาก แต่มันทำให้เธอตระหนักว่าเธอหิวจัดเพียงไร เธอจึงกัดคำต่อไป คราวนี้รู้สึกว่ารสชาติดีขึ้น จึงกินต่อไปอีก จนเริ่มมีเรี่ยวแรงขึ้น แต่ความกระหายน้ำก็เพิ่มขึ้นด้วย เธอวิ่งขึ้นจากชายหาด เข้าไปในป่าเพื่อจะหาน้ำดื่ม มาพบแอ่งน้ำเล็ก ๆแต่น้ำนั้นมีรสเค็ม1.เธอจะดื่มน้ำในแอ่งนั้น หรือ2.เธอจะไม่ดื่มสำหรับผู้เลือกคำตอบที่ 2 เลือกไม่กินหอยเธอเดินอย่างระโหยโรยแรงไปบนชายหาด คิดสงสัยว่าจะหาอะไรที่พอจะกินเป็นอาหารได้บ้าง จึงเดินขึ้นไปในทุ่งหญ้า แต่รู้ดีว่าคงเดินไปไม่ถึงภูเขาแน่ ๆ แสงแดดแผดจ้าอยู่บนกระหม่อม เธอรู้สึกวิงเวียนจนล้มลงหมดสติ สักครู่ต่อมาก็รู้สึกตัว เธอเห็นงูตัวยาวมาก ท่าทางน่าจะเป็นงูร้ายมีเกล็ดเพชรลายเลื่อมอยู่บนตัว มันกำลังเลื้อยข้ามไปบนขาของเธอ3.เธอเลือกกระโดดหนี หรือ4.เธอตัดสินใจนอนนิ่ง ๆโดยหวังว่า งูตัวนั้นจะเลื้อยผ่านไปสำหรับผู้เลือกคำตอบที่ 3 ปีนหน้าผาเธอเริ่มปีนหน้าผาที่แสนขรุขระตั้งแต่เริ่มต้น และครั้งหนึ่งเธอคว้าพลาดเมื่อเหนี่ยวดึงตัวเองขึ้นไป จนเกือบร่วงลงมา แต่ในที่สุด เธอก็ไปถึงยอดเขานั้นจนได้ เบื้องหน้าของเธอเป็นหุบเขาที่งดงามมาก ห่างออกไปทางซ้ายมือมีกลุ่มควันลอยขึ้นมา ส่วนทางขวามือ เธอได้ยินเสียงรัวกลอง5.เธอจะมุ่งหน้าไปทางที่มีกลุ่มควัน หรือ6.เธอจะมุ่งตรงไปทางที่ได้ยินเสียงกลองสำหรับผู้เลือกคำตอบที่ 4 กลับไปที่ต้นเบอร์รี่เพื่อพักค้างคืนเธอหาทางกลับไปยังต้นเบอร์รี่ แล้วเก็บลูกเบอร์รี่ใส่ปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อย่างหิวจัดเธอรู้ว่าเธอต้องกินมันอีกเพื่อยังชีวิตอยู่ต่อไป ทั้งสงสัยว่าจะสามารถหาสิ่งอื่นใดอีกบ้างที่พอจะกินได้หรือไม่ จึงมองเข้าไปในพุ่มเบอร์รี่หนาทึบที่อยู่ถัดไปเพื่อหาลูกเบอร์รี่อีก แต่ ที่นั่น ! ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มันคือสุนัขสีขาวตัวใหญ่7.เธอจะเดินเข้าไปหาสุนัขตัวนั้น หรือ8.เธอจะแอบซ่อนไม่ให้มันเห็น
หน้าส่วนตัว
1687
