11 สิงหาคม 2549 13:56 น.

พี่จ๋าอย่า.....หลับไหล

White roses

ตื่นเถิดหนาพี่จ๋าอย่าหลับไหล
ดูซิใครลืมตามาเย้ยฝัน
ยิ้มแฉ่งอยู่บนฟากฟ้าแทนแสงจันทร์
นั่นไงฟันสีทองผ่องอำไพ

เจ้านกน้อยตื่นตามาจู๋จี๋
เห็นไหมพี่กิ่งไม้ระริกไหว
จิ๊บ.จู๋.จี๋.จี้.จิ๊บ.ตรงกิ่งไทร
เหมือนเย้ยใครให้ตื่นฝันในวันนี้

สายลมพลิ้วเย็นฉ่ำในยามเช้า
ปลุกเร่งเร้าวิญญาพาสุขศรี
หอมระรินกลิ่นดอกลีลาวดี
แดงสดสีงามตาน่าภิรมย์

จันทร์กระจ่างฟ้า..เหลืองงามลามดาดฟ้า
สวยนักหนาภุมรินทร์บินกันขรม
เกษรงามเย้ายวนชวนให้ชม
ต่างสุขสมดื่มน้ำหวานซ่านหัวใจ

นั่นกล้วยหอมต้นใหญ่ในกลางสวน
แตกหน่ออ้วนแทงพื้นดินเห็นหรือไม่
ออกปลีสวยงามเด่นเห็นแต่ไกล
กิ่งก้านใบเขียวสดงดงามจริง

ตื่นเถิดหนาพี่จ๋าอย่าหลับไหล
ตื่นมารับความเป็นไปในทุกสิ่ง
ตื่นจากฝันพร้อมสู่โลกความเป็นจริง
ตื่นจากสิ่งทั้งปวงที่..ลวงใจ...



์				
10 สิงหาคม 2549 19:06 น.

แรกพบ...

White roses

เพียงครั้งแรก..สบตา..คราได้พบ
ก็สยบ..ด้วยสายตา..พาหวั่นไหว
หัวใจเต้น..ตึกตัก..อยู่ภายใน
เหมือนคล้ายคล้าย..แทบจะทรุด..หลุดจากทรวง

มองสิ่งใด..คล้ายใบหน้า..ครามองผ่าน
จิตฟุ้งซ่าน..อาลัย..ใจห่วงหวง
แววตาเธอ..ดั่งเปลวไฟ..สุมในทรวง
ฉันติดบ่วง..เสน่ห์หา..พะว้าพะวง

ใจหวิวหวิว..ดวงตาพร่า..คราได้เห็น
สิ่งซ่อนเร้น..แฝงดวงจิต..น่าพิศวง
ดั่งกลองเพล..ดั่งดุลยางด์..ยกทั้งวง
ตีโหมโรง..ดังกึกก้อง..สี่ห้องใจ

แค่สบตา..ยังหลงไหล..ใจเพ้อพร่ำ
ยินน้ำคำ..รำพัน..ยิ่งฝันใฝ่
อยากเป็นลม..ล้มซบ..ตรงหัวใจ
บ่าข้างซ้าย..สี่ห้องใจ..ว่างไหมเธอ

ไม่เห็นหน้า..วันใด..ใจแทบขาด
โรคประหลาด..หวลไห้..ใจเพ้อเจ้อ
นอนไม่หลับ..ผวาตื่น..ยืนละเมอ
ได้แต่เพ้อ..ครวญคร่ำ..ร่ำน้ำตา

อยากพบเธอ..ทุกนาที..ไม่มีว่าง
โปรดอย่าร้าง..ห่างไปไกล..ใจห่วงหา
ให้ฉันยืน..เคียงข้าง..ทุกเวลา
ได้ไหมนะ..คนดี..ฉันนี้คอย				
10 สิงหาคม 2549 07:14 น.

มาเปล่า..ก็ไปเปล่า...

White roses

เสียงระฆังวังเวงวิเวกแว่ว
แก๊ง.แก๊ง.แผ่วจากหนใดที่ไหนหนอ
วิหกร้องขันคูกู่เสียงคลอ
หอมละออกลิ่นมาลีคลี่ดอกบาน

จิตวิญญาณลอยวนอยู่หนไหน
โปรดจงช่วยกลับมาคืนผสาน
เป็นหนึ่งเดียวกับเรือนร่างดั่งต้องการ
อย่าซมซานเป็นกายทิพย์พเนจร

แสงแห่งธรรมสาดส่องทั่วท้องหล้า
ต่างจรมาน้อมรับฟังคำสั่งสอน
กิเลสที่กลางฤทัยเริ่มคลายคลอน
พนมกรน้อมรับภควันต์

เสียงธรรมะสะวะนะประสานก้อง
ดั่งเสียงร้องบรรเลงเพลงสวรรค์
ขับกล่อมมวลเวไนยสารพัน
ให้ยึดมั่นในศรัทธาค่าความดี

จักษุได้รู้เห็นเป็นแก่นสาร
ถึงความเจ็บปวดทรมานความบัดสี
เห็นการเกิดแก่เจ็บตายบรรดามี
ทั้งโลกีย์ตัญหาน่าเศร้าใจ

ความดีไม่เคยทำเลยสักนิด
ครั้นชีวิตใกล้จะลับดับสลาย
กระเสือกกระสนดิ้นรนหนีความตาย
เริ่มเห็นพระรำไรในสันดาน

โสตสองข้างควรรับสดับบ้าง
ทุกสิ่งอย่างล้วนนิจจังตามสังขาร
ไม่มั่นคงจีรังยั่งยืนนาน
ต้องแตกดับตามกาลกำหนดมา

จะต้องการสิ่งใดอะไรเล่า
เรามาเปล่าก็ไปเปล่านั่นแหละหนา
สร้างความดีประดับไว้ในโลกา
ดั่งผกาหอมระรินทั่วถิ่นไพร.......				
9 สิงหาคม 2549 19:07 น.

สิบสอง สิงหา ประชารำลึก...

White roses

สิบสองสิง..หาเทอด..พระบารมี
เอกองค์มหา..ราชินี..ศรีสยาม
พระนางเจ้า..สิริกิตต์..คือพระนาม
สิริล้ำ..เลอค่า..พระบารมี

ทวยเทพ..เสกสรรค์..สวรรค์สร้าง
ทรงงามอย่าง..เอกอัคร..มเหสี
ภายใต้..เศวตฉัตร..บรมจักรี
แผ่บารมี..ปกเกล้า..ผองชาวไทย

"ป่ารักษ์น้ำ"..โครงการ..ราชกรณียกิจ
ก่อกำเหนิด..สรรพชีวิต..ทั้งน้อยใหญ่
ป่าดำรง..คงอยู่..คู่ผืนไทย
ธารน้ำใส..อุดม..ป่าสมบูรณ์

ศูนย์ศิลปาชีพ..มากมาย..ทรงก่อตั้ง
ผ้าไหมดัง..ทอมือ..ไม่สิ้นสูญ
ทรงดำรัส..เสริมทักษะ..ให้เพิ่มพูน
ธ.เป็นศูนย์..รวมใจ..ไทยประชา

เครื่องถมเงิน..ถมทอง..แกะสลัก
ธ.ประจักษ์..แลเห็น..ในคุณค่า
ทั้งลวดลาย..โบราณ..ตระการตา
พัฒนา..ส่งเสริม..วัฒนธรรม

ผองไทย..มีสุข..ทุกคามเขต
ภูมิประเทศ..งดงาม..ดินน้ำฉ่ำ
อัจฉริยะ..พระองค์..ทรงเลิศล้ำ
หัตถกรรม..เลื่องลือ..ระบือไกล

สิบสอง..สิงหา..ประชารำลึก
น้อมสำนึก..พระกรุณาธิคุณ..อันยิ่งใหญ่
นำมะลิ..ร้อยมาลา..เป็นมาลัย
ทูลถวาย..แด่พระองค์.."ทรงพระเจริญ"....


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า กุหลาบขาว แห่ง กาญจนบุรี				
16 พฤษภาคม 2562 15:54 น.

วัน..ที่แม่...รอ.....

White roses

ณ.กระท่อมปลายนาชายป่านั้น
มีสายตารอวันอันสดใส
แววตาเหม่อมองเถียงนาทุกคราไป
เหมือนรอใครคนหนึ่งซึ่งมาเยือน

ผิวย่นย่นมือหยาบหยาบทราบหรือเปล่า
นั่งนอนหนาวเจ็บป่วยไข้ไร้แม้เพื่อน
สายตาแห่งความทุกข์ทนยังย้ำเตือน
จากวันเดือนนานหลายปีไม่มีใคร

อาหารแต่ละมื้อคือปลาร้า
หยิบยื่นมาจากชาวบ้าน"ร้านใกล้ใกล้"
ข้าวเหนียวนิดน้ำสักขันปันน้ำใจ
ซึ่งหลั่งไหลมาเยือนเป็นเพื่อนกัน

ยามหนาวเหน็บผิงไฟให้อบอุ่น
ใช้ไม้หนุนแทนต่างหมอนนอนเพ้อฝัน
ลูกหญิงชายไม่กลับมาพบหน้ากัน
นอนหนาวสั่นในกระท่อมอย่างตรอมตรม

ทุกข์แสนทุกข์เพียงไรใครเห็นบ้าง
ต้องอ้างว้างหวั่นไหวใจขื่นขม
ลูกอยู่ไหนแม่ปวดร้าวแสนระทม
รอชื่นชมรับขวัญวันเจ้ามา

ไม่เคยหวังสิ่งใดในตัวเจ้า
โปรดจงเข้าใจแม่ชะแง้หา
รอความรักจากลูกนะแก้วตา
สองมือล้ายังรอเจ้ามาเว้าวอน

อยากกอดเจ้าก่อนตายจะได้ไหม
ให้ชื่นใจสักครั้งยามเหนื่อยอ่อน
ก่อนดวงตาจะหลับใหลจำจากจร
ก่อนได้นอนลาลับ..ไม่กลับมา....				
Lovers  1 คน เลิฟWhite roses
Lovings  White roses เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟWhite roses
Lovings  White roses เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟWhite roses
Lovings  White roses เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงWhite roses