14 มกราคม 2552 13:40 น.
Alto2
โทรหาเธอเธอบอกจะไปฮอด
คงไปพรอดความรักไหนต่อไหน
ฉันคนนี้เวลานี้มันสิ้นใจ
เธอบอกไปกับแฟนแสนสุดเศร้า
ฉันคนนี้หลงผิดคิดเธอดี
ใจดวงนี้ของฉันช่างโง่เขลา
โดนเขาหลอกหักอกแล้วหรือเรา
เลยนั่งเศร้าคนเดียวเปลี่ยวเอกา
ฉันคนนี้มันมีลางสังหร
มันแคลงคลอนยามเธออยู่ไกลตา
ยังสงสัยเรื่องราวที่ผ่านมา
แต่ทว่าสุดท้ายกลับเปิดเผย
เป็นฉันเองคนนี้หรือที่ผิด
ที่แอบคิดแอบฝันดั่งเช่นเคย
ยังคิดถึงห่วงเธอมิละเลย
เธอกลับเฉยไม่เคยเป็นห่วงกัน
เปรียบเทียบเธอเหมือนดั่งดวงดอกไม้
หากอยากได้ต้องปืนป่ายขึ้นไปหา
ล่อแมลงฝูงผึ้งทั้งนกกา
ให้มาหามาตอมและดอมดม
สวยสดใสน่าชมเกินในฝัน
บานทุกวันแมลงผึ้งช่างสุขสม
ผู้คนเห็นแหงนมองต่างชื่นชม
อยากจะเด็ดดอมดมมาหมายปอง
ฉันคนนี้อีกคนที่หลงรัก
อยากประจักษ์เก็บไว้เป็นเจ้าของ
แต่ดอกไม้อยู่สูงเกินครอบครอง
หากหมายปองเก็บไว้ต้องช้ำใจ
เพราะดอกไม้ดอกนี้มันหยิ่งนัก
หลอกให้รักให้หลงหมดเยื่อใย
ทำเป็นเมินความรู้สึกไม่สนใจ
กลับห่างไกลหากใครตอมดอมดม
โรยราอ่อนล้าคงมีสักวัน
ร่วงหล่นพลันใต้ต้นถูกทับถม
อยากสาสมความงามร่วงแรงลม
หากเหยียบจมปฐภีพี่ขอโทษ
หากเมินมองมิสนใจอย่าได้ถือ
ไม่หวานชื่นคืนผ่านอย่าได้โกรธ
กลับมองดูตัวเองหากกล่าวโทษ
ทุกสิ่งหมดขอคืนรักครั้งนี้
13 มกราคม 2552 21:51 น.
Alto2
สมหวังดังใจปราถนา
พี่นี้ขอลาไม่มาใกล้
แสนเศร้าเจ็บปวดร้าวถึงใจ
กับใครคนนั้นคนของเธอ
12 มกราคม 2552 18:23 น.
Alto2
เธอเป็นเหมือนหยดน้ำในยามแล้ง
ช่วยเติมแต้มหัวใจให้ชุ่มชื้น
ช่วยให้ตื่นฟื้นมาจากความเหงา
ช่วยให้เราได้มีชีวิตและจิตใจ
คำตอบเธอเอ่ยมาเวลานั้น
ทำให้ฉันรักเธอรู้ตัวไหม
คำตอบนั้นขอให้จริงมาจากใจ
อย่าเฉไฉทำแกล้งมาหลอกกัน
8 มกราคม 2552 17:41 น.
Alto2
ทำไมหัวใจใยเป็นเช่นนี้
ยามคนดีเข้ามาพาใจสั่น
เวลานี้ตื่นเต้นกว่าทุกวัน
หัวใจมันเต้นรัวทั่วเรือนร่าง
ยากทำใจไม่ให้ก้าวถลำ
อยากให้จำเอาไว้ใจบางบาง
หากไม่รักเป็นห่วงตัวเองบ้าง
จะอ้างว้างคราวหลังนั่งเศร้าใจ
8 มกราคม 2552 11:03 น.
Alto2
ด ดินแดนแห่งดินแดง
อ มีแอ่งมากมายน้ำไหลผ่าน
ย ยอดสูงตระง่านอยู่ตรงหน้า
ดอย นั้นหนามาเจอได้ที่โรงเรียนแม่สะเต
หน้าส่วนตัว
1490
