เธอจะรับรู้ไหม หากฉันฝากคำใดๆผ่านกลอนบทนี้ คำที่ฝังอยู่ในใจมานานเต็มที คำที่ไม่มีโอกาสได้บอกไป เธอจะโกรธรึเปล่า หากระหว่างเราเริ่มหวั่นไหว ในนาทีที่พยายามบังคับใจ รู้ไหมฉันอยากร้องไห้ให้คำนี้เพียงคำ เธอจะรับรู้ไหม หากฉันจะเอ่ยมันไปซ้ำๆ อยากให้เป็นความรู้สึกที่เธอจดจำ โปรดรู้ว่าคำหนึ่งคำคือ...รักเธอ
สวัสดีดวงตะวัน คิดถึงจันทรบ้างไหม จันทรเหงาท่ามกลางฟ้าไกล เมื่อไรจะได้เจอกัน สวัสดีดวงจันทรที่น่ารัก ตะวันเฝ้ามองเจ้าอยู่ในฝัน แม้เราไม่ได้เจอกัน แต่ตะวันคิดถึงจันทรทุกเวลา สวัสดีท้องฟ้า วานฝากรักบอกจันทราให้ข้านี้ ยังคิดถึงจันทราที่แสนดี และห่วงใยทุกนาทีตลอดมา สวัสดีสายลมจ๋าเจ้าผ่านมาจะไปไหน ช่วยนำรักฝากไปบอกตะวันของข้า แม้มีดาวและเดือนเป็นเพื่อนตลอดมา แต่ตัวข้าอยากมีเพียงตะวัน ง่วงนอนแล้วนะคืนนี้ สวัสดีดวงตะวันจ๋า ขอให้รักจันทรทุกเวลา เท่านี้จันทราก็สุขใจ
ฉันอาจจะไม่ใช่คนดีนัก แต่ก้อจริงใจที่จะบอกว่ารักเธอเสมอ แม้ว่าต่อไป เราอาจไม่ได้พบเจอ จอให้รู้ไว้ว่าฉันจะคิดถึงเธอนะคนดี และไม่ว่าอะไรจะแปรผัน สิ่งหนึ่งที่ยังคงมั่น ในความผูกพันือเพื่อนคนนี้ แม้นานแค่ไหนแม้ว่าเราจะห่างไกลก้อตามที แต่ความรู้สึกดี ดี จากคน คนนี้ก้อจะยังคงมีและเหมือนเดิม
แค่เพียงเสียงของเธอ ทำให้ใจฉันหวั่นไหวเสมอรู้ไหม เพียงเธอโทรมาทายทักห่วงใย อบอุ่นหัวใจทุกที.... คนดีจะรู้บ้างมั๊ย ว่ารัก-รักมากมายแบบนี้ ว่าการถามไถ่ถึงความเป็นไปของฉัน...ในไม่กี่นาที ทำให้ฉันรักเธอขึ้นเป็นทบทวีของใจ และเป็นเพียงเธอเท่านั้น ที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ได้ ที่ทำให้ฉันหลับฝันสบาย แม้เธอจะวางสายไปแล้วในค่ำคืน...
อยู่อย่างนั้นเหมือนดังครั้งเก่าก่อน จะทุกข์ร้อนอย่างไรไม่แปรผัน บางทรงจำอาจเลือนลับกับคืนวัน แต่ตัวฉันยังเป็นเช่นทุกวัน ไม่คิดโกรธโทษเธอที่เผลอไผล มาเปลี่ยนไปห่างหายคลายจากฉัน รู้ตัวดีไม่ตามติดคิดผูกพัน ให้เลิกแล้วต่อกันสัมพันธ์ใจ อยู่อย่างนั้นเหมือนครั้งยังมีเธอ ฉันยังคงละเมอเพ้อหวั่นไหว หากเป็นคนชาด้านกร้านหัวใจ ก็คงไร้ฉันคนนี้ที่ระทม อยู่อย่างนั้นได้อย่างไรหากใครถาม อยู่กับความเงียบเหงาเศร้าขื่นขม อดีตกาลวานวันอันโศกตรม ปล่อยตัวจมลงปรักซากรักพัง ตอบออกไปใจฉันมั่นคงรัก แม้ประจักษ์ดวงจิตต้องผิดหวัง อยู่อย่างนั้นกับรักที่หักพัง ชีวิตสิ้นดินกลบฝังยังรักเธอ ฯ
คำคำหนึ่งที่เคยพูดเมื่อหนึ่งปี ตราบวันนี้ฉันยังจำไม่จางหาย คำว่ารักรักเธอตราบวันตาย แม้นวอดวายมั่นคงช่วยนิรัน แม้หนึ่งปีที่รักเธอจะไร้ค่า แม้รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน แม้จะทราบเราคงได้แค่เพื่อนกัน แต่เรื่องนั้นฉันไม่เคยท้อใจ เพราะว่าเธอคือหนึ่งเดียวที่เฝ้ารอ จึงอยากขอแม้ดูเกินฝันใฝ่ ขอแค่เพียงเศษเสี้ยวจากหัวใจ ให้ได้ไหมกับฉันซักนาที.......
ฉันรักเธอที่ตรงไหน ตอบไม่ได้คำถามนี้ ก็ไม่เคยนั่งแยกความรู้สึกสักทีว่ารักตรงที่ดีหรือไม่ดีอย่างร รู้อยู่แค่ว่ารัก ความผูกพันมากนักไม่รู้มาจากไหน จากไหล่อุ่นที่พึ่งพา หรือแววตาที่หีที่ห่วงใย หรือความเสมอต้นเสมอปลายที่เธอมี เอาเป็นว่ารักทั้งหมด จากใจบริสุทธิ์หมดจดจากฉันคนนี้จะรักในส่วนที่ดีและไม่ดี เพราะทั้งหมดที่เธอมี ทำให้ฉันคนนี้รักเธอ
ยังคงรักเธอเสมอ แม้ไม่อาจพบเจอ..อยู่ใกล้ เธอยังคงเป็นหนึ่งในดวงใจ เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรอ เธอจะรับรู้บ้างได้ไหม ว่ามีใครที่รักเธออยู่ตรงนี้ ใครที่คอยเธอมารับความรู้สึกดีดี ที่มีให้เธอเสมอมา.. แค่อยากให้เธอรับไว้ ไม่รักไม่เป็นไร ฉันไม่ว่า แค่ขอให้รู้ว่ามีคนห่วงใยตลอดมา คนคนนั้นคือคนไร้ค่าที่รักเธอ
คิดถึง กาลเวลาช่วงหนึ่ง ณ ที่นี่ ได้เรียน ได้รู้ อยู่สี่ปี แต่จดจำ สิ่งดีดี ได้แสนนาน ห่วงใย ชงโคระบัดใบ...เคยอ่อนหวาน เดี๋ยวเดียวก็กลับกลายเป็นวันวาน ยังอ่อนหวานอยู่ไหม...ใบชงโค? เข้าใจ วันทุกวันโลกเปลี่ยนไปอีกมากโข และชีวิตทุกชีวิต ต้องเติบโต เหมือนที่ช่อชงโค ต้องเติบงาม รัก รักแน่นหนักและไม่มีวันมองข้าม รักที่ซึ่งมีความดี ให้เดินตาม รักในความธรรมดา...เทวาลัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
