12 พฤศจิกายน 2553 13:56 น.
มวลภมร
o หากวันนี้ ไม่มี เธอเคียงใกล้
ไม่เห็นใคร นำทาง ช่างเหว่ว้า
คลำทางมืด- มนไร้ ใครพึ่งพา
วกเวียนวน เกินกว่า หาทางไป
o ขอบคุณเธอ ที่เธอ อยู่เคียงข้าง
ไม่หายห่าง ยามฉัน นั้นอ่อนไหว
การมีเธอ เหมือนพลัง ในหัวใจ
เหมือนช่วยเพิ่ม แสงไฟ ในอุโมงค์
o รออีกนิด นะคนดี พี่ขอร้อง
ช่วยมาส่อง ทางฉัน ให้พลันโล่ง
ขอเพียงเห็น แสงพริบพราย ปลายอุโมงค์
จะเชื่อมโยง ใจเธอฉัน ฝ่าฟันไป
o ทั้งที่รู้ ว่าพรุ่งนี้ จะมีแสง
สว่างแห่ง ตะวัน ในวันใหม่
แต่ยามนี้ เหมือนใจฉัน เกือบหมดไฟ
ขอเพียงแสง รำไร จากใจเธอ
o เธอคนดี อย่าลี้ หลบหนีหาย
เธอช่วยคลาย แรงอัดอั้น อย่าพลันเผลอ
ยากแค่ไหน หากยามนี้ ยังมีเธอ
แม้พบเจอ เรื่องหนัก คงยากตาย
o ขอบคุณนะ คนดี สุดที่รัก
จะจดจำ ความหนัก ในครั้งนี้
ขอบคุณนะ ดวงใจ ของคนดี
ช่วยให้พี่ ยืนขึ้นได้ เพราะใจเธอ
บางครั้งคนเราก็ต้องการแค่
"กำลังใจ...จากใครสักคน"
12 พฤศจิกายน 2553 11:05 น.
มวลภมร
o กำลังใจ หาได้ จากไหนเล่า
ที่ตัวเรา ต้องอยู่ สู้ปัญหา
ร้อยคนบอก ล้านคนกล่าว หรือจะมา
เทียบแค่ใจ รู้ว่า ต้องสู้ไป
o กำลังใจ หาได้ จากไหนเล่า
ต่อใครเขา หลายคน เทใจให้
แต่ใจเรา ไม่คิด จะสู้ไป
จะอีกกี่ กำลังใจ ไม่อาจคืน
o กำลังใจ หาได้ จากไหนเล่า
หรือต้องเฝ้า ให้คน มาชมชื่น
แล้วตัวเรา ไม่มีจิต คิดลุกยืน
หรือต้องรอ ใครอื่น มาประคอง
o กำลังใจ หาได้ จากไหนเล่า
เป็นแค่เงา ผ่านไป ให้หม่นมอง
จะมีใคร ไหนเล่า เฝ้าประคอง
มายืนมอง จนแผ่นดิน กลบหน้าเรา
o กำลังใจ หาได้ จากใจนั้น
ต้องฝ่าฟัน ผ่านสุข ทั้งทุกข์เศร้า
กำลังใจ อยู่ที่ ใจของเรา
ตะวันขึ้น ยามเช้า ทุกเช้าไป
...พรุ่งนี้ก็เข้าแล้ว..
10 พฤศจิกายน 2553 13:41 น.
มวลภมร
o เห็นคนควร ชี้ชวน กันมากหลาย
ทั้งหญิงชาย ต่างชวน ไม่หยุดนิ่ง
เราอยากชวน เขาบ้าง ไม่ประวิง
ชวนหนีสิ่ง วุ่นวาย ไปพักใจ
o ใกล้ปีใหม่ อยากไป รับลมหนาว
หลบเรื่องราว วุ่นวาย ไม่สดใส
รีบไปก่อน เทศกาล บานตะไท
ผู้คนอยู่ มากมาย แย่งกันกิน
o หนาวนี้หนาว ใจร้าว จึงอยากพัก
หลบหนีจาก เมืองใหญ่ กลับไปถิ่น
หาทุ่งกว้าง น้ำเต็มนา ตายลยิน
ไปดูใจ ถึงถิ่น ที่บ้านเรา
o ไม่ต้องแย่ง แข่งขัน กันวายวุ่น
ทิ้งคราบฝุ่น วุ่นวาย แต่ใจเหงา
หนีสิ่งหนัก นักหนา ไปหาเบา
พร้อมรับเอา ความสงบ มาพบใจ
o ชวน หลีกไป ให้ใจ เราได้พัก
วุ่นวายนัก ใช้พักร้อน ก่อนอดใช้
ใกล้สิ้นปี ไม่มี เก็บสะสมไป
เดี๋ยวปีใหม่ อดได้ วันหยุดฟรี
.............
ช่วงปีใหม่วุ่นวายนัก ใครยังเหลือพักร้อน
รีบใช้ซะนะ ก่อนอด (บางที่ไม่ให้สะสมเน้อ)
10:11:53
9 พฤศจิกายน 2553 17:17 น.
มวลภมร
o อยู่คนเดียว สุขใจ ได้หนักหนา
ไม่เคยคิด นำพา ความเหงาหงอย
เฝ้าเฮฮา ตามประสา ไร้คนคอย
ปล่อยใจลอย ปล่อยกาล ให้ผ่านวัน
o มาวันหนึ่ง พบเจอ เธอคนนี้
คนที่แสน ไมตรี กับใจฉัน
มอบทั้งใจ ให้เธอ ชั่วนิรันดร์
ด้วยใจมั่น รักนี้ มีเพียงเธอ
o แต่ด้วยอยู่ แสนไกล ยากไปหา
เหมือนไกลตา แต่ใจ ใกล้เสมอ
ยามเหนื่อยล้า อ่อนแรง อยากพบเจอ
แต่ด้วยเธอ อยู่แสนไกล ได้เพียงโทร
o ส่งมาหน่อย ได้ไหม มาให้ฉัน
เป็นข้อความ ถึงกัน วันละโหล
ได้เป็นเสียง ยิ่งทำให้ ใจพองโต
แค่เพียงคำ ฮาโหล ก็ชื่นใจ
o แม้วันใด งานจัด รัดตัวแน่น
หากต้องแบก หลังแอ่น ยังสู้ไหว
เพียงได้รู้ มีเธออยู่ คอยห่วงใย
ขอเพียงมี แรงใจ มาจากคุณ.
...........ต้องการด่วน นะจ๊ะ.........
8 พฤศจิกายน 2553 09:30 น.
มวลภมร
o อยากขอบคุณ คุณนั้น สักพันครั้ง
ที่คุณยัง มีใจ ไม่หน่ายหนี
อยากตอบแทน รักบ้าง อย่างไมตรี
ด้วยภักดี รักเธอ เสมอไป
.
o พร้อมเป็นรัก สุดท้าย ที่คงมั่น
คุณอย่าหวั่น รักนี้ ไม่ไปไหน
จะวนเวียน อยู่ข้างข้าง ไม่ห่างใจ
จะหอบรัก ห่มให้ ใจสองดวง
.
o หากคุณหนาว พี่กอด สอดกายแนบ
ให้อิงแอบ หนาวคลาย อย่าได้ห่วง
ทุกสิ่งทำ อย่างเต็มใจ มิหมายลวง
ขออยู่เคียง พุ่มพวง ไม่เปลี่ยนใจ
.
o หากคุณรัก พี่นี้ คนสุดท้าย
พี่ก็หมาย เช่นนั้น อย่าหวั่นไหว
ร้อยคำคน หาได้สน ปล่อยบ่นไป
สนเพียงแค่ สองใจ ของสองเรา
.
o แม้มีเรื่อง มากมาย ได้พ้นผ่าน
มันก็เพียง วันวาน อย่าพาลเศร้า
เรื่องที่ผ่าน ไปแล้ว เหลือเพียงเงา
เมื่อถึงวัน ของเรา เราสุขเอง..
ขอบคุณครับ 6 พ.ย. 2553
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
หน้าส่วนตัว
3810
