17 กุมภาพันธ์ 2553 11:19 น.
มวลภมร
เสียงเพลงแผ่ว แว่วมา ให้พาฝัน
เจื้อจำนรร ดนตรี ที่พริ้วไหว
หวานละมุน ละลอยลิ้ว พริ้วในใจ
สดับให้ เคลิ้มคล้อย ใจลอยตาม
ยิ่งฟังยิ่ง สุขล้ำ ตามคุณค่า
ราวเหมือนว่า สุขเหลือ เหนือเขตขาม
โอ้โลกนี้ อำไพ มิคลายงาม
เป็นสุขยาม ราตรี ที่ยังยาว
ภาพสาวเจ้า ลอยมา ต่อหน้าพี่
โอ้น้องนาง คนดี พี่คลายหนาว
เพียงพิศพักษ์ รักน้อง ต้องใจเรา
อยากคลอเคล้า เฝ้าปอง น้องคนดี
เสียงบรรเลง ดนตรี นี้ยังแผ่ว
ยังแว่วแว่ว หัวใจ ให้สวนศรี
มีเสียงเพลง บรรเลง มีนารี
โอ้ชีวี สุขปลื้ม ลืมเวลา
อนิจา เสียงเพลง ที่เคยแว่ว
เคยเพียงแผ่ว แล้วไฉน ดังหนักหนา
ให้ตกใจ ทิ้งสาว คลอเคล้ามา
รีบปิดเสียง นาฬิกา แล้วตื่นนอน
16 กุมภาพันธ์ 2553 16:43 น.
มวลภมร
นี่ คือคน หนึ่งคน ที่มีฝัน
คือ ตัวฉัน คนนี้ ที่ใฝ่หา
ตัว คือตน คนฝัน ผ่านเวลา
ฉัน คือคน ใฝ่หา คว้าฝันเอย
มวลภมร วอนเว้า อ้อนสาวสวย
ภุมริน บินด้วย ช่วยเฉลย
มวลภมร ผ่านมา มิลาเลย
ขอชมเชย สาวเจ้า เฝ้าบ้านกลอน
อย่าเพิ่งด่วน ตีตรา ว่าน้องใหม่
วอนพี่จง เห็นใจ ได้บ่มสอน
ขอได้เฝ้า เล้าโลม ชมบทกลอน
เพื่อยามนอน หลับนั้น ได้ฝันดี
อักษรา เรียงร้อย ค่อยค่อยเขียน
วาดวนเวียน เรียงอักษร เป็นกลอนศรี
มีผิดบ้าง พลาดพลั้ง ในบางที
ขอเพียงมี กำลังใจ ให้ชื่นนาน
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
หน้าส่วนตัว
1333
