26 เมษายน 2548 21:21 น.

เชื่อใจฉันเถอะนะคนดี

BongNothMaRu

ในทุกค่ำคื้นยังคงฝันถึงแต่เธอ
ทุกเวลาที่ละเมอ  ก็เรียกชื่อเธอ  ได้ยินไหม
ทุกนาที  เธอวิ่งอยู่ในนี้  ที่หัวใจ
จวบจนตลอดไป  จะไม่มีใคร  แทนที่เธอได้  ให้สัญญา


ฉันอาจจะไม่ใช่  ผู้ชายที่ดีนัก
แต่ฉันก็มั่นในรัก  ของเราอยู่เสมอ
ไม่เคยมองคนอื่น  คนไหนเลย   นอกจากเธอ
ถึงแม้เราจะไม่ค่อยได้เจอ   กันก็ตาม


ทุกวันเวลา  ที่ใจนี้  ไม่มีที่หวั่นไหว
แม้อะไรอะไร  มากมาย  มาลุมเล้า
ก็ไม่อาจ  ทำให้ฉันหวั่นไหว  เรื่องของเรา
แม้อาจจะเหงาอยู่บ้าง  ในบางวัน


 เชื่อเถอะ  ได้โปรดเชื่อใจ  ในตัวฉัน
ข้อจงเชื่อมั่น  ได้ไหม  กับผู้ชายคนนี้
เพราะอย่างไรเสีย  ความรักนั้น   ที่ฉันมี
มันก็มากเกินกว่าที่  จะทำลาย


นะเธอนะ  อย่าหวั่นไหว
ในคำพูดของใครใคร  ได้กรอกหู
ไว้ใจฉันเอะนะ   แม่ยอดชู้
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  ฉันก็จะยังอยู่  
เคียงข้างเธอเสมอ ตลอดไป				
25 เมษายน 2548 21:35 น.

แด่ ใครคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกลเรามากในตอนนี้

BongNothMaRu

คิดถึงเธอมากเลยนะ...ในตอนนี้
อยากจะรู้..ว่าเธอคนดี..คิดเหมือนกันบ้างไหม
เราอยู่ห่างกันมากเลยนะ...ห่างหัวใจ
ฉันกลัวหัวใจ...มันหวั่นไหวไม่มั่นคง

แค่อยากได้คำยืนยัน...เพียงสักคำ
เพื่อให้ใจได้ชุ่มฉ่ำในวันที่หวั่นไหว
ช่วยยืนยันกับฉันหน่อยได้มั้ยใจ
ว่าวันนี้...ทั้งหัวใจ..เธอยังไม่ ลืมรักเรา

อยู่ทางนี้ไม่มีใคร..จริงๆนะ
ไม่เคยคิดจะหาใคร  มาลบล้างในความเหงา
แค่คิดถึง..เรื่องราวในวันเก่า .. ของสองเรา
ก็ชดเชยความเหงา  ได้แล้วในหัวใจ

อยู่ทางนั้น  เป็นไงบ้าง...อยากจะรู้
ชีวิตความเป็นอยู่  สู้ดีมีร้ายไหม
เป็นห่วงนะที่ตัวเธออยู่ห่างไกล
ที่ฉันไม่อาจดูแลใจ...ยามไกลกัน

ถามเรื่องใจ..คนอยู่ไกล..เป็นไงบ้าง
ความอ้างว้างทำหวั่นไหวได้ไหมหนอ
มีบ้างไหมในวันใดใจเริ่มท้อ
เมื่อไม่พอพานพบ สบตากัน

อย่าหวั่นไหวไปเลยนะคนดี
อย่างไรซะ..ฉันคนนี้ ไม่ไปไหน
อยู่รอเธอกลับมาไม่เปลี่ยนไป
เรื่องหัวใจ  จะยังไง ฉันก็ไม่

      คิดเปลี่ยนแปลง				
24 เมษายน 2548 21:37 น.

กลอน (ภาค) คุณสาน

BongNothMaRu

อะนะ กำลังหัดเรียนภาษาญี่ปุ่น อยู่ แต่น้องก้อย เลยบอกให้ไปเรียนภาษา คุณสานแทนนะ  แหม ทำไปได้  เลยแต่งกลอนนี้ให้ เอ้า อ่านกันเข้าไป

    อุกอั่งในใจ
    จั๊กเป็นจั่งได๋
    ซิบอกไปใจก่อบ่กล้า
    ย่านเพิ่นด่าย่านเพิ่นติ
    เหลียวเบิ่งหน้าก็บ่ากล้า
    ซิไห่ไปบอกฮักโอ้ยข่อยบ่กล้า
    ย้านเด้ย้านคักข่อย
    ย่านเพิ่นป้อยย้านเพิ่นฆ่า
    ซิมีไผซอยได่บ่น้อ
    ให่ข่อยคิดต่อพอได่ลุ่น
    ได่บอกนางให่เซาวุ่น
    จบแบบนำขุ่นๆ  เฮามักโต
    

เป็นจังได๋  คุณสาน เต็มที่  
กลอนนี่ก่อไห่ คุณหล่านาง ก้อยเด้อ 
ขั่นอ่านบ่ออก ก็จงอ่านบ่ออกต่อไป เอิ๊กๆๆ เว้าเล่นเว้าหัวไปซั่นล่ะ				
24 เมษายน 2548 13:31 น.

ความในใจของพวกชอบโชว์เบอร์

BongNothMaRu

ตื้ดที่หนึ่งคิดถึงเธอหนักหนา

ตื๊ดต่อมาห่วงหาเธอรู้ไหม

ตื๊ดที่สามยังคงรักเธอมากมาย

ตื๊ดสุดท้ายทั้งหัวใจมอบให้เธอ

ถึงโชว์เบอร์ก็ยังโชว์ใจ

มีความหมายแฝงไปในเสียงนั้น

ก็คนมันเงินน้อยอย่าว่ากัน

ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด รับรู้ไว้ว่าฉัน นั้น 

รัก ห่วงใย คิดถึง อยากเจอหน้า อยากได้ยินเสียง ฯลฯ				
23 เมษายน 2548 21:23 น.

เปลี่ยนความคิด

BongNothMaRu

เธอคิดว่าวันนี้ไม่มีค่า
เป็นเพียงคนผ่านมาค่าแค่นั้น
หาว่าฉันนั้นจริงใจไปวันวัน
และไม่ใช่คนที่ฉันฝันเรื่อยมา
อยากบอกให้เธอไซร์ได้คิดใหม่
ว่าอย่างไรใครมีค่า ณ วันนี้
ไม่ใช่เธอหรอกเหรอค่มากมี
จากวันนั้นจนวันนี้ที่ผ่านมา
เปลี่ยนความคิดซะใหม่ไหมคนดี
ถ้าไม่อยากให้ฉันนี้ต้องหวั่นไหว
จงเรียกศรัทธาคืนมาสู่ใจ
เพราะไม่อยากให้คนใกล้ 
คิดว่าใจ จะไกลเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟBongNothMaRu
Lovings  BongNothMaRu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟBongNothMaRu
Lovings  BongNothMaRu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟBongNothMaRu
Lovings  BongNothMaRu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงBongNothMaRu