28 มิถุนายน 2550 21:54 น.
เฌอมาลย์
หยาดน้ำฝนหล่นรินมิสิ้นสาย
คนเดียวดายนั่งหมองเหม่อมองฝน
เพราะเหตุใดฟ้าร่ำช้ำทุกข์ทน
ฤาเบื้องบนหม่นไหม้ร่ำไห้ครวญ
ฉันก็เจ็บเหน็บจิตเพราะพิษรัก
เจ็บหน่วงหนักฤทัยร่ำไห้หวน
ร้าวระทมรักเล่ห์ที่เรรวน
จึงกำสรวลครวญคร่ำช้ำชีวา
คืนฝนพรำบรรเลงเพลงสายฝน
หยาดรินหล่นสู่พื้นชุ่มชื่นหล้า
แต่ฉันนี้มีเพียงหยาดน้ำตา
หลั่งนองหน้าหมองหม่นยามฝนริน
คิดถึงเขาคนไกลด้วยไหวหวั่น
ความสัมพันธ์เลือนลางร้างถวิล
ไกลสุดตาสวรรค์เบี่ยงฟ้าเพียงดิน
ล้าชีวินเมื่อยลฝนโปรยปราย
ฤาเบื้องบนได้สดับแลรับรู้
จึงพร่างพรูสายฝนหล่นรินสาย
ช่วยชะล้างกมลคนเดียวดาย
คืนความหมายฟ้าหลังฝนอำพนจินต์
20 มิถุนายน 2550 11:26 น.
เฌอมาลย์
สิ้นความรัก ขาดกันในวันนี้
สิ้นความรัก ลากันทีที่ลุ่มหลง
สิ้นความรัก เลิกคิดจิตพะวง
สิ้นความรัก ปลดปลงตรงหัวใจ
ต่อแต่นี้ ทำใจให้หายเจ็บ
ต่อแต่นี้ หนาวเหน็บจะเก็บไว้
ต่อแต่นี้ เลิกเศร้าร้าวทรวงใน
ต่อแต่นี้ ทางใครก็ทางมัน
เพราะไกลเกิน สุดคว้ามาครองคู่
เพราะไกลเกิน สุดกู่ครองคู่ขวัญ
เพราะไกลเกิน คว้าไขว่ไล่ตามทัน
เพราะไกลเกิน สัมพันธ์จึงร้างลา
ต่อแต่นี้ สิ้นเยื่อมิเหลือใย
ต่อแต่นี้ สิ้นไร้ความห่วงหา
ต่อแต่นี้ ใจฉันมันด้านชา
ต่อแต่นี้ น้ำตาจะไม่มี
18 มิถุนายน 2550 06:01 น.
เฌอมาลย์
แสนเทวษเอดส์ทำช้ำอนาถ
เหตุประมาทขาดธรรมนำสนอง
สายเกินแก้ทุกข์ท้นบนครรลอง
น้ำตานองเพราะเวรกรรมนำทางไป
กามกระทำส่งผลคล้ายต้นเหตุ
เพราะกิเลสตัณหาพาเหลวไหล
บ้างพลั้งพลาดยาเสพติดกลายพิษภัย
ชีพสดใสก็มืดมัวชั่วพริบตา
สังคมหยามรังเกียจเดียดฉันท์ทั่ว
โรคน่ากลัวสิ้นไร้ทางรักษา
รอวันตายอย่างทุกขเวทนา
อนาถาเดียวดายตายลำพัง
จากครอบครัว-ครอบครัวจาก-จำพรากแล้ว
ไร้วี่แววงดงามสิ้นความหวัง
ต่างขับไล่ไสสงเพราะชิงชัง
ทุกข์ประดังหวังหมดสลดชีวี
หมดโอกาสคืนสังคมประโลมโลก
เหลือเพียงโศกหม่นหมองครองวิถี
หวังน้ำใจใครหนา?ช่วยปราณี
ชุบฤดีเดียวดายคลายทุกข์ทน
เมตตาธรรมค้ำจุนหนุนชีวิต
เพียงน้อยนิดน้ำใจในกุศล
สร้างความหวังกำลังใจหลายหลายคน
ที่มืดมนพ้นทางคว้างเดียวดาย
เพลงฉันวันนี้
คำร้อง/ทำนอง:
แดง ประเสริฐ เดชะบุญ
13 มิถุนายน 2550 09:35 น.
เฌอมาลย์
ยังอาวรณ์รอยอาลัยในความหลัง
เรื่องรักยังตรึงทรวงดวงใจฉัน
ยากสะบัดตัดรักหักสัมพันธ์
ความหลังนั้นฝังลึกผนึกใจ
มองโลกใหม่วันนี้ไม่มีเขา
จึงโศกเศร้าร้าวรอนเพราะอ่อนไหว
เพียงคนเดียวเปลี่ยวเปล่าเหงาทรวงใน
น้ำตาไหลพร่าเลือนเหมือนอ่อนแอ
คงอาวรณ์อาลัยไม่สิ้นสุด
เมื่อรักคุดฝากไว้เพียงรอยแผล
เจ็บครั้งนี้เจ็บหนักรักรังแก
ฟาดด้วยแส้โบยทรวงดวงกมล
ไม่มีเขาวันนี้ฤดีร้าว
รักครั้งเก่าหลอนใจไปทุกหน
เจ็บเกินเจ็บทุกข์ขังในวังวน
เมื่อรักคน..รวนเรร้อยเล่ห์ใจ
8 มิถุนายน 2550 22:01 น.
เฌอมาลย์
ลมทะเลเห่ใจให้คิดถึง
ใครคนหนึ่งคนไกลในวันเหงา
ณ หาดทรายวันนี้มีเพียงเงา
กับใจเศร้าซ่อนซุกทุกข์ระทม
ริ้วหาดทรายสะท้อนแสงแฝงความหลัง
คิดถึงครั้งสองเราเฝ้าสุขสม
แต่วันนี้แสงล้าพาตรอมตรม
มีเพียงลมรานรอนสะท้อนใจ
ดวงตะวันรัญจวนหวนชิงพลบ
หมายสยบสรรพสิ่งหยุดติงไหว
แต่ไม่อาจหยุดยั้งรั้งหทัย
ที่คำนึงถึงใครในบางคน
ลมทะเลเห่ใจไม่คืนกลับ
จันทร์ลาลับจากนภาเวหาหน
ริ้วหาดทรายเหือดแห้งแล้งกมล
หวังยินยลไม่หวนรัญจวนคืน
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
หน้าส่วนตัว
1447
