หน้าส่วนตัว
มองทางไหน ณ ที่ใดสุดอ้างว้าง
บนเส้นทางแสนไกลสุดใฝ่ฝัน
วันเวลาผ่านไปทุกคืนวัน
ทุกข์บากบั่นดั้นด้นดำเนินไป
มองกลับไป ณ ที่ใดใจคิดถึง
ห้วงคำนึงรำลึกคะนึงหา
ให้ครวญคร่ำพร้ำเพ้อคืนกลับมา
ให้กายาอิ่มอุ่นละมุนละไม
สายลมโชยพัดผ่านกายชุ่มฉ่ำ
เพียงใจนั้นว้าเหว่ระคนเหงา
ทร่ามกลางผู้คนเมืองใหญ่อันซบเซา
มีเพียงเราโดดเดี่ยวสุดเปลี่ยวใจ
715
