20 พฤษภาคม 2557 15:08 น.

เปล่า ๆ

cicada

• ตื่นขึ้นมา เศร้าใจ ให้เปลี่ยวเปล่า เปิดหม้อข้าว เปล่าว่าง ช่างโหยหิว ตักน้ำเปล่า เปิดโอ่งมา เจอปลาซิว ผัดซีอิ๊ว เปล่าเปล่า คงเข้ากัน   • เราคนจน ทั่วร่าง ตัวว่างเปล่า เครื่องเพชรทอง แวววาว ก็เปล่าสิ้น รู้รึเปล่า ใครใคร เขาไม่ชิน เลยไม่จิ้น กับเรา ให้เปล่าดาย   • อาหารว่าง ตามร้าน คือจานเปล่า ออร์เดิร์ฟเอา น้ำเปล่าไง..หรือไม่ขาย สตางค์เกลี้ยง กระเป๋าเปล่า เหงาเดียวดาย มาเร่ขาย กลอนเปล่า เอาไหมคุณ...

♥ แซม ♥
2 ตุลาคม 2556 14:02 น.

ฤๅ หมดสิทธิ์ที่จะฝันในวันนี้

cicada

เพลงกระบี่ทู่-ทู่ พอดูได้
แต่เพลงรักจากใจไยฝาดเฝื่อน
เพลงกลอนกานท์ก็จางแสนลางเลือน
จะเอ่ยเอื้อน ขัดใจไร้ทำนอง
 
หรือหัวใจชาชินจนสิ้นหวัง
พื้นที่รักหักพังพาหม่นหมอง
เพียรเยียวยาหวังจะประคับประคอง
ทุกครั้งต้องแพ้พ่าย..หน่ายชีวิต
 
เพลงกระบี่ร่ายรำ..จดจำท่า
เพลงวาจา สิลืมหลงพะวงจิต
ดอกไมตรีห่างหายกลายเป็นพิษ
ฤๅ หมดสิทธิ์ที่จะฝันในวันนี้
 
โอ้เจ้าดวงดอกกวีที่สุดสอย
เฝ้าแต่คอยเกินไขว่ใช่ไหมนี่
ให้ทดท้อทอดถอนอ่อนฤดี
ถึงจุดที่ อำลา..หรือว่าไร
~  แซม ~				
2 กันยายน 2556 11:31 น.

“Mid Summer Night’s Dream”

cicada

เมื่อคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา แซมไปดูละคร” เชคสเปียร์ใต้ดวงดาว..”

เป็นโรงละครที่อยู่กลางแจ้ง  ไม่มีหลังคา..

แซมนึกถึงโรงละครเร่ ที่เที่ยวย้ายไปแสดงในที่ต่างๆเลยค่ะ..

 

นอกจากจะได้ทำอะไรแปลกๆ..ได้ความสนุกสนาน..

แซมยังได้อิ่มในอารมณ์...

 

ท่ามแสงดาว.. ลมเย็นพัดผ่านในคืนกลางฤดูร้อน..

บรรยากาสสุดแสนจะโรแมนติค

 

อยากมีใครสักคนที่รู้ใจมานั่งข้างๆ ใครที่ทำให้แซมได้รู้สึกอบอุ่น

ไม่รำคาญที่แซมจะงี่เง่าบ้างในบางครั้ง..

และเอาใจปลอบโยนในยามที่แซมงอแงในบางคราว..

 

ช่วงพักครึ่ง แซมมองดูรอบๆโรงละคร..

ดูเหมือนรังนกยักษ์ที่วางอยู่บนลานข้างตึกใหญ่..ด้านในมีที่นั่งเป็นแถววนๆขึ้นไป  จากแถวที่ต้องนั่งกับพื้น ไปจนชั้นบนสุด (ทีเห็นดาวะยิบระยับ..)  

 

กลุ่มแซมไปกัน 5 คน.. เรานั่งวงที่อยู่ชั้นบนสุดนี่แหละค่ะ..

สถานที่..เป็นลานกว้างในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ใกล้ๆ บ้านแซม..

จุผู้ดูได้ประมาณ 120 คนค่ะ..

 

แซมบอกเพื่อนๆ ว่า นี่เหมือนกับคนไทยไปดูลิเกตามงานวัด..

 

เมื่อเทียบกับละคร หรือโชว์ที่เคยไปดูในโรงละครใหญ่ๆหรูๆ..

แซมกลับชอบงานคืนนี้...

รู้สึกเป็นคนบ้านนอกมากๆเลยค่ะ..

 

อบอุ่น และรักตัวเองจัง...

♥ ♥ ♥

 

 

หอมละมุนกรุ่นกลิ่น..ลมรินผ่าน

หอมชื่นมานไอดิน..หอมกลิ่นหญ้า

หอมน้ำค้างกลางโพยมโสมส่องมา

หอมเวหา..หอมหมอก..หอมดอกไม้

 

คิดถึงทุ่งท้องถิ่นน้ำรินเอื่อย

คิดถึงเฟือย กอ-กกปรกน้ำใส

คิดถึงยามย่ำค่ำแสงรำไร

คิดถึงไผ่ลู่ปลิวพลิ้วลมพลิ้ว

 

อุ่นหัวใจยามฝัน..วันคืนถิ่น

อุ่นห้วงจินต์ซึ้งซาบไหววาบหวิว

อุ่นช่อรักดอกใบ..ไกวปลิดปลิว

อุ่นรุ้งริ้วห่อห้อม..กล่อมคีตกานท์

• แซม •

09/01/2013

10 สิงหาคม 2556 21:26 น.

เหม็นขี้หน้า

cicada

เหม็นกลิ่นดอกหลอกลวง..เจ้าพวงเหม็น

กลิ่นเยือกเย็นจนหนาว..เจ้าชาเฉย

เจ้าโรยกลิ่นโชยกรุ่นอย่างคุ้นเคย

คล้ายจะเย้ยมวลหมู่ ผู้ดมดอม

 

เหม็นกลิ่นดอกรักเร่เจ้าเหหัน

รักผกผันหลายใจ..ไม่ถนอม

ผลิกิ่งก้านกลิ้งกลอกหนอดอกพยอม

ยามเขาพร้อม เจ้าผละ..ละจากไป

 

เหม็นกลิ่นดอกคำสร้อย..คนร้อยเล่ห์

พร่ำถ่ายเท..ยากนัก จักฝันใฝ่

เจ้าหว่านเมล็ดผลิกอแตกหน่อใจ

แล้วผลักไสคืนคำ..ลำนำลวง

 

เหม็นซะจัง น้ำใจ..ใครช่างเหม็น

เปิดประเด็นนุ่มนวล..ชวนห่วงหวง

ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อนฉะอ้อนทรวง

ปลายกลับร่วงโรยรา..เหม็นหน้าจัง !!

25 มิถุนายน 2556 21:22 น.

สิทธิ์ของความคิดถึง

cicada

แสนไกลได้พบสบเพียงฝัน

โปรดทราบใจนั้นยังหวั่นไหว

เก็บดาวสอดสร้อยร้อยมาลัย

รอใคร หมายปอง..อาจต้องการ

ใช้สิทธิ์..คิดถึง ซึ้งประจักษ์

มาลัยรักพวงนี้แสนหวาน

จากจินต์ถวิลหารักมานาน

แม้พบพานขอให้..ใจเดียว

เกรงเดินทางฝันพลันไหลหลง

สะดุดหยุดลงคงเปล่าเปลี่ยว

คิดก่อสัมพันธ์ผูกควั่นเกลียว

อย่าเหลียวแลอื่นให้ขื่นทรวง

จะตอบหัวใจให้รู้แน่

ดวงแดคนไกล ใช่..ยังห่วง

เอ่ยคำสัญญามาถามทวง

วันล่วงห้วงใจไม่หยุดรัก

♥ ♥ ♥

แซม

  cicada
ไม่มีข้อความส่งถึงcicada