30 กันยายน 2553 08:59 น.

......ดาวไร้ชื่อ...คือใจที่ไร้ร่าง (จมจ่อม)...

cicada


Moon and Half Dome, Yosemite National Park, California
Photograph by Ansel Adams
© 2006 The Ansel Adams Publishing Rights Trust 

นี่คือรายละเอียดสำหรับภาพประกอบของแซมนะคะ...แซมชอบภาพของ Ansel Adams หลายๆ ภาพ... และที่ Half Dome
นี่แซมเคยไปมาแล้วค่ะ....

กลอนบทนี้ แซมมาแบ่งปันเช่นเคยนะคะ...
แซมเขียนอยู่ สาม หรือสี่ กลอนเลยดูเป็น ซีรีย์ไปเลยค่ะ...
นี่เป็น 1/4 ของ ..."ดวงดาวที่ไร้ชื่อ  คือดวงใจที่ไร้ร่าง"    





กับหัวใจ  จมจ่อม  ที่ยอมให้
ความหวั่นไหว  ครอบงำ  จนถ่ำถม
ดั่งใบไผ่  หลุดร่วง  พริ้วควงลม
แล้วทับถม  พะเนิน  จนเกินนับ

เช่นใบไผ่  หล่นร่วง  เป็นช่วงชั้น
ดั่งความฝัน  ถมท่วง  เป็นห้วงกัป
ทับทวี  ถั่นท้น  จนซมซับ
แล้วกลายกลับ  ดับมืด  เมื่อจืดจาง

เพราะช่วงช่วง  ท่วงท่า  ที่ปร่าเปล่า
จึงปวดร้าว  ฟั่นเฝือ  เมื่อยามห่าง
จากท่วงถ้อย  รอยฝัน  อันเบาบาง
กลับกระด้าง  ขังมาน  จนรานร้าว

ซุกหัวใจ  ไหวหวั่น  ที่พลันกร่อย
ในซอกน้อย  หลืบแยก  ที่แตกกร้าว
และอีกหน  บนทาง  อีกครั้งคราว
ใต้แสงดาว  หม่นไหม้  พร้อมใจชา

กับหัวใจ  จมจ่อม  ที่ยอมให้
ก็คือใจ  ขลาดเขลา  เฝ้าครวญหา
ทบทวนท่วง  หวามหวาน  กาลเวลา
คือที่มา  ดาวใจ  ที่ไร้นาม
				
23 กันยายน 2553 20:32 น.

.....สุขสันต์วันเกิด...แด่ คนเดียวกัน......

cicada

 
 สุขสันต์วันเกิด แด่ พี่กบ และคุณ สถาปัตย์ ซึ่งเป็น  คนเดียวกัน (26 กันยายน)

แซมขอส่งมาล่วงหน้านะคะ เพราะบางวัน เครื่องคอมฯ ของแซมเกเร......และกลอนของแซมต้องเดินทางมาจากอีกฝั่งหนึ่งของฟ้า......
อาจจะใช้เวลาหน่อย...กลัวมาไม่ทันค่ะ....

(อย่าฉลองด้วย มาม่า นะตะเอง......)
Happy Birthday นะคะ...



จะสอยดาว  สาวเดือน  ที่เกลื่อนหล้า
เก็บเอามา  ร้อยมาลัย  จากใจฝัน
ส่งข้ามฟ้า  จากแดนไกล  ไว้กำนัล
เป็นของขวัญ  กล่อมใจ  ให้คนดี

ขอเทพไท้  ในสถาน  ผ่านพิภพ
อำนวยสบ  สุขสันต์  วันสุขศรี
ให้ก้าวหน้า, อายุยืน   ถึงหมื่นปี(ไม่ต้องอ้ะ)
ให้ชีวี  แจ่มโศภิษฐ์  สถิตย์นาน

ให้แคล้วคลาด  ภัยทุกข์  ที่รุกไล่
ปรารถนา  สิ่งใด  ได้ทุกสถาน
พบคู่ครอง  ปองรัก  ประจักษ์นาน
ที่อ่อนหวาน  สมจิต  ดั่งคิดปอง

มีชีวิต  ก้าวหน้า  ดั่งปรารภ
โชคประสพ  แกร่งพลัง  พรทั้งผอง
ดลบันดาล  มนต์ศักดิ์สิทธิ์  นิมิตรทอง
ชนแซ่ซ้อง  ชื่นชม  รักสมจินต์

จะสอยดาว  สาวเดือน  ที่เกลื่อนฟ้า
เก็บเอามา  ร้อยมาลัย  จากใจถวิล
แม้ห่างไกล  สุดแสน  ต่างแดนดิน
พรโศภิน  จากใจ  ให้"คนเดียวฯ"

จาก.......เพ็ญโสม,  โฉมยงค์, อนงค์นุช , ศรีแพร
แซมนี่เอง
				
22 กันยายน 2553 15:33 น.

....กิ๊ก (ของแซม) หาย......

cicada


ง่วง...แต่ไม่อยากนอน...
แซมจะดื้อ....

มาแบ่งปัน เช่นเคยนะคะ..
(ขอขอบคุณเจ้าของภาพ ดอกกันเกรา  ที่แซมได้มาจาก  Internet  ค่ะ )




ได้กิ๊กใหม่  ลืมเรา  เก็บเข้ากรุ
พื้นทะลุ  ถอดขว้าง  ไว้ข้างถนน
รองเท้าเก่า  เหม็นเบื่อ  เหลือจะทน
เหมือนหน้ามล  คนเก่า  ไม่เร้าใจ

เห็นเป็นดอก  กันเกรา  ที่เก่าเก็บ
หนาวจนเหน็บ  เขาลืม  ปลื้มดอกใหม่
ปล่อยกันเกรา  เฉารก  สะทกใจ
พบดอกใหม่  ดอกเก่า  ไม่เข้าทาง

เอาไปทำ  ดอกไม้ไฟ  ใส่เตาอบ
จุดคาคบ  เผาป่น  จนหมองหมาง
แสนช้ำใจ  กันเกรา  เฝ้าครวญคราง
ถึงทีบ้าง  จะเสก  เป็นเก๊กฮวย.....

แค่เนี๊ยะ....
				
15 กันยายน 2553 22:21 น.

.......มิติ.......

cicada


เช่นเคยนะคะ.........  
แซมมาแบ่งปัน.......
รูปข้างบนนั่น เป็นรูป   Rodin the thinker statue...
แซมได้มาจาก Internet  ต้องขอขอบคุณเจ้าของภาพไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ.... 


เป็นใยยวง  ลวงลับ  จับไม่ถึง
แต่ไยจึง  หลอกล่อ  ให้ท้อได้
ไร้รูปรส  กลิ่นเสียง  สำเนียงใด
เหตุไฉน  มีพลัง  เหนือบังคับ

หรือจะลิบ  พริบแผ่ว  ในแนวฝัน
กระแทกทั้น  โถมท่วง  ในห้วงหลับ
ก่อทำนอง  ฟาดฟัน  สุดทันรับ
ให้แตกยับ  รานบิ่น  จนสิ้นใจ

และก็ทวน  ม้วนช่วง  เป็นบ่วงตื้น
ห้อมจนหื่น  ยากหยุด  เกินฉุดไหว
ชับกระชั้น  ขันสนิท  จนมิดใจ
ดั่งเกลียวไหม้  ขบบิด  จนมิดมาน

เป็นใยยวง  ห้วงสลับ  เกินจับต้อง
ก่นแซ่ซ้อง  เสาะส่ำ  ให้ร่ำขาน
มิติใหม่  ในกมล  อนธการ
แผ่สะท้าน  หวั่นไหว  ไร้ร่องรอย
           				
7 กันยายน 2553 14:53 น.

......บัวบังใบ......

cicada


เช่นเคยค่ะ.......
แซมมาแบ่งปันนะคะ..........




ปทุมา  บังใบ  มิให้เห็น
แอบซ่อนเร้น  รำไร  มิใคร่เผย
แม้นอวดกลีบ  กลิ่นกรุ่น  จนคุ้นเคย
ยามสิ้นเชย  หมดหวาน  คงรานร้าง

แอบบังใบ  ไหวหวั่น  ยังสั่นหนาว
เมื่อถึงคราว  เดือนอ้อน  ตอนรุ่งสาง
น้ำค้างพร่าง  พริ้วลม  พรมแผ่วบาง
แสงสล้าง  ส่องอำไพ  อุ่นไอดิน

ภมรหมู่  ภู่ผึ้ง  คนึงหา
บุษบา  หวั่นไหว  ใจถวิล
ภุมรา  คลอเคล้า  เฝ้าพ้อจินต์
ยามหมดสิ้น  หอมชื่น  แล้วคืนลับ

เป็นแค่บัว  บังใบ  ให้ใครหนึ่ง
ยังหวนซึ้ง  ดวงมาน  เฝ้าขานขับ
ตะวันสาด  แสงป่น  จนกลีบยับ
บัวโรยลับ  ร่วงราน  กลางธารริน

ปทุมา  บังใบ  มิให้เห็น
แอบซ่อนเร้น  แม้ใจ  ใฝ่ถวิล
บัวบังใบ  ไหวสะพรั่ง  กลับพังภิน
คงโรยสิ้น  หม่นดับ  กับตะวัน
				
  cicada
ไม่มีข้อความส่งถึงcicada