19 มิถุนายน 2546 10:36 น.
cool-hearted
เธออาจจะต้องการเวลาเงียบ - - เงียบ
ที่จะเรียบเรียงความรู้สึกนึกหวาน
ของหัวใจที่เคยรู้สึกกับใครบางคนในวันวาน
ที่วันนี้หวนกลับมาในกาลที่ผ่านไป
เธออาจจะต้องการอยู่กับตัวเอง
ให้ดนตรีความเงียบบรรเลงความอ่อนไหว
ตรงหัวใจของความทรงจำที่ผ่านเลยไป
ดื่มด่ำความหลังที่ฝังไว้ในห่วงแห่งกาลเวลา
แล้วเมื่อผ่านพ้นคืนนี้
ขอเธอคนดีกลับมามีชีวิตที่หรรษา
กลับมาเป็นคนเดิมที่มีชีวิตชีวา
แล้วเมื่อวันนั้นหวนมาค่อยว่ากันอีกที
29 พฤษภาคม 2546 17:50 น.
cool-hearted
อย่าถามฉัน
ความเหงานั้นเกิดขึ้นตรงไหน
บอกตามตรง - - ไม่รู้ด้วยซ้ำ - - ว่าเกิดขึ้นเมื่อไร
รู้ตัวอีกที - - ก็มีหัวใจที่ช้ำ และ เย็นชา
อย่าถามฉัน
ถึงขีดขั้นของความเหงาเพราะมันเหนื่อยล้า
เจ็บปวดเกินไปที่จะหาคำตอบให้กับเวลา
ที่ความเหงาถามหา - - เพลาใด
และอย่าห่วงฉันเลย
เพราะฉันเริ่มคุ้นเคยกับความเหงาที่หลั่งไหล
เข้าสู้ตรงกลาง และ จับจองที่นั่งในหัวใจ
และฉันก็เริ่มไม่หวั่นไหว ที่จะเป็นเพื่อนกันไป - - กับความเหงา
ฉันเริ่มเห็นความดี
ของความเหงาที่เกิดขึ้น - - ข้ามขีดขั้นก็ความเศร้า
ต่อไปนี้จะอยู่ อยู่กันไปกับเค้า
ความเหงา และ เรา ที่เป็นเพื่อนกัน
23 พฤษภาคม 2546 14:01 น.
cool-hearted
กำลังปล่อยให้เวลา
ไหลผ่านตัวเองช้าๆ เพื่อทำใจ
ให้รับและเรียนรู้คำว่าไม่
ไม่มีอีกแล้ว คนเคยเคียงใกล้ ที่เคยมีหัวใจให้กัน
ช่วงเวลาที่ทิ้งห่าง
ไม่ใช่การเลิกร้างให้ไหวหวั่น
เป็นเพียงการตั้งเงื่อนเวลาไว้ให้กัน
เมื่อถึงขั้นจากนั้น จะเข้าใจ
อยากบอกว่าหลายๆ ครั้งยังคิดถึง
แม้เธอจะไม่ลึกซึ้ง สักแค่ไหน
จากที่ตรงนี้ยังมีใจที่ส่งให้ไป
แต่สัญญา - - จะไม่ - - ทำรำคาญ ระรานให้ต้องทน
9 พฤษภาคม 2546 16:13 น.
cool-hearted
เธอทำเป็นห่วงใย
เอาใจใส่เวลามีปัญหา
แต่เธอไม่รู้หรอกว่า
เวลาธรรมดาก็ต้องการคนดูแล
ทำไมทำอย่างนี้
ทำอย่างที่เคยเป็นสิอย่าเสแสร้ง
อย่าเติมความหวังดีให้หัวใจที่แห้งแล้ง
แล้วก็แกล้งละทิ้งไปยามหายดี
คนเราจะทำอะไร
น่าจะคงเส้นวาเอาไว้ทุกๆ นาที
ไม่ใช่ว่าทำเหมือนลมเพลมพัดอย่างนี้
จะทำให้ดีกรีความรู้สึกดีดีลดลงไป
7 พฤษภาคม 2546 10:54 น.
cool-hearted
ความเหงาค่อยๆ ก่อตัวที่ละนิด
พร้อมกับความคิดความรู้สึกที่เหน็บหนาว
กับวันและเวลาที่ห่างกันไปของสองเรา
เรียกความเหว่ว้าเก่าๆ - - ที่ปนๆ กับความเศร้าให้กลับมา
ใครจะตอบได้มั้ย
ว่าความรักคือการให้โดยไม่โหยหา
ไม่ต้องการรักตอบ - เพียงแต่เป็นผู้มอบตลอดเวลา
และจริงหรือว่าจะสุขใจเมื่อเปิดทางให้เค้าไปอย่างต้องการ
จะมีสักกี่ร้อยกี่พันคน
ยอมทุกข์ทนที่จะเก็บความหลังในวันวาน
เป็นอนุสรณ์ใจเรื่องความรักไว้ตลอดกาล
เงียบ เงียบมุนหนึ่งเติมใจที่ร้าวรานเมื่อเค้าจากไป
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟcool-hearted
หน้าส่วนตัว
839
