25 สิงหาคม 2552 09:59 น.

ขณะฉันนั่ง...เดียวดายดูสายลม

dark side of mind

...


      ปีกหักยับกลับมาเจ็บสาหัส
ลมแผ่วพัดลูบไล้ปลอบใจฉัน
ไอแดดอุ่นละมุนแสงแต้มแต่งวัน
ร่วมปลอบขวัญบรรเลงเพลงแห่งกาล

      มีดวงดาวเป็นดวงตานำพาจิต
แทนเพลิงพิษร้อนเร่าที่เผาผลาญ
...อีกเมื่อใดบุปผาจะผลิบาน
   เต็มสุสานความรักที่ปรักพัง...

      เสียงลมแผ่วพลิ้วผ่านข้ามม่านหมอก
ไหลซอนซอกแผ่ซ่านผ่านเนื้อหนัง
ปลุกวิญญาณที่หลับไหลในภวังค์
ขณะฉันนั่ง...เดียวดายดูสายลม


...				
7 สิงหาคม 2552 10:03 น.

...มาเติมฝัน...พรุ่งนี้ให้มีเธอ...

dark side of mind

...

      คิดถึงเธอแค่ไหน...ใครเล่ารู้
ทุกอณูวาบไหวใจหวิวสั่น
คืนที่หนาวเย็นเยียบและเงียบงัน
มีเพียงไออุ่นฝันช่วยบรรเทา

     รักยังชูช่อสล้างมิจางกลิ่น
จวบฟ้าสิ้นดาวดับฤาอับเฉา
เพ้อว่าค่ำคืนนี้...ยังมีเรา
ครางกระซิกคุยกระเซ้าคลายเหงาใจ

     คราบไคลเขรอะเกรอะกรังฝังดวงจิต
จึงมืดมิดผิดพลั้งกว่าครั้งไหน
มือปีศาจแห่งรักมันชักใย
ต้องพลัดพรากเธอไปในบัดนั้น

     จะโปรยปรายดอกไม้ให้เต็มฟ้า
วอนฟ้าส่งจันทรามาคืนฉัน
ดาวอย่าด่วนมืดดับไปกับวัน
มาเติมฝัน...พรุ่งนี้ให้มีเธอ

...				
ไม่มีข้อความส่งถึงdark side of mind