26 กุมภาพันธ์ 2556 17:12 น.
din
หากว่าลมหายใจของเราสอง
มีอันต้องร่อนเร่ทะเลฝัน
มีเส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน
แม้กระทั่งความฝันก็ผันแปร
คอยสายน้ำไหลทวนเพื่อหวนกลับ
เฝ้าแต่นับวันรอจนท้อแท้
ทนให้ความชอกช้ำกระหน่ำแด
เขาลงแส้หวดซ้ำราดน้ำเกลือ
ยังจมปลักกับวันอันว้าเหว่
ฟังคลื่นเห่เรื่องราวของดาวเหนือ
ที่ถูกรักผลักไสให้ลอยเรือ
ผลลัพธ์เพื่อจมหายในสายชล
เมื่อทุกสิ่งจบลงแค่ตรงนี้
จึงริบหรี่ดาวดับพลันสับสน
เหลือไว้เพียง...อุทธาหรณ์...สอนกมล
ให้หลุดพ้นจากบ่วงที่พ่วงพัน
ลมหายใจต่อนี้ที่เหลืออยู่
จะฮึดสู้เคียงข้างมิห่างขวัญ
แต่เส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน
กลับผลักดันความใกล้จนไกลเกิน
16 กุมภาพันธ์ 2556 15:01 น.
din
ทางข้างหน้าก้าวไปไม่ยั้งหยุด
ก้าวให้สุดปลายทางที่ฝันใฝ่
บนเส้นทางความหวังซึ่งยังไกล
แม้เส้นชัยไกลลิบสู้ยิบตา
กับรางวัลชีวิตที่คิดหวัง
หากก้าวพลั้งอย่าหวั่นกับปัญหา
เพราะสมองสองมือคือปัญญา
อย่าอ่อนล้าทุกข์ทนจนฟูมฟาย
ทุกฝีเท้าก้าวไปอย่าไหวหวั่น
จงตั้งมั่นให้ถึงซึ่งจุดหมาย
แม้วันเปลี่ยนเวียนลับแล้วกลับกลาย
อย่าแพ้พ่ายต่อโลกโชคชตา
เพราะสมองสองมือคืออาวุธ
อย่ายั้งหยุดมุ่งมาดปรารถนา
หากแม้มีอุปสรรคหนักนานา
ใช้ปัญญาพินิจครุ่นคิดตรอง
จงใคร่ครวญดูเลศของเหตุผล
อย่าหลงกลพาใจให้มัวหมอง
รู้ผิด-ชอบดีงามตามครรลอง
ฟ้าสีทอง...เป็นของเรา...เข้าสักวัน
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟdin
หน้าส่วนตัว
2331
