26 กรกฎาคม 2546 00:21 น.

คลื่นรัก

dokkoon


สายลมล้อหยอกเอินเพลินกับคลื่น
เมื่อลมรื่นคลื่นม้วนวนจนคลื่นหาย
เมื่อลมล้อคลื่นสาดโจนโดนหาดทราย
เมื่อลมคลายคลื่นสงบเหมือนจบกัน

สายตาล้อพอหยอกเอินเจ้าเขินพี่
หลบตาหนีพี่งอนง้อเจ้าพ้อผัน
จับมือน้องเจ้าจ้องหยิกพี่พลิกทัน
อยู่ใกล้กันวันและคืนช่างชื่นจริง

สายลมเย้ากระเซ้าคลื่นเริงรื่นนัก
กระซิบรักจากใจพี่นี่นะหญิง
เหมือนลมเล้ากระเซ้าซักรักคลื่นจริง
รักเจ้ายิ่งกว่าลมทักรักคลื่นครืน				
25 กรกฎาคม 2546 23:53 น.

อย่าถามว่ารักไหม

dokkoon

>
อย่าถามว่ารักไหม
สังเกตเอาก็ได้นะทูนหัว
ตื่นแต่เช้าก็เข้าครัว
ไม่มางัวเงียเสียเวลา

พอสายกระวีกระวาด
เสื้อผ้าซักสะอาดแล้วน่า
กวาดถูดูเองเหอะให้เต็มตา
ไม่ทำอะไรแล้วยังมีหน้าหาเรื่องกัน				
25 กรกฎาคม 2546 23:33 น.

ยังหรอก....ยัง + เดี๋ยวเหอะ..เดี๋ยวเหอะ

dokkoon

ยังหรอก...ยัง
ละอองน้ำ

http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_37082.php

   ยินเสียงหึ่งหึ่ง แมลงวันทะลึ่งมาบินกวน
บินไปบินสวน  ยังคอยมาป่วนสม่ำเสมอ
บินเลียบบินเคียง  ทำเดินเลี่ยงยังคงเจอ
ไม่มองยังเจ๋อ ทำทีเด๋อเด๋อมาบินดู
  
  ปัดซ้ายปัดขวาจนฉันระอาขี้เกียจจะปัด
รำคาญชะมัด  ทำราวกับหัดฝึกบินอยู่
จะไปดีดี...รึ...หน้าสามสักทีถึงจะรู้
ไม่ใช่อึนะไอ้หนู...กวนกันน่าดู...เฮ้ย!...
    ...ตูยังไม่ตาย!!...


เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวเหอะ
dokkoon

   บินอยู่ดีดีทำไมคนนี้มาวนใกล้ใกล้
ไม่มีที่ไปหรือยังไงไม่รู้ยายคนร้าย
อุตส่าห์บินหนียังเดินตามไม่รู้จักอาย
ฉันไม่ได้คล้ายน่องไก่หรืออะไรที่เธอจะกิน

   แน่ะแน่ะจะตบให้ตายเชียวหรือ
เดี๋ยวเหอะจะทำให้ร้องฮือฮือเพราะบินเข้าจมูกเธอนั่น
ทะลุออกหูของโฉมตรูเอาให้หัวสั่น
อย่าแกล้งก็แล้วกันเดี๋ยวจะหาแมลงวันไม่เตือน				
24 กรกฎาคม 2546 22:18 น.

สาสน์ถึงม้าก้านกล้วย ว่าด้วยเรื่องรายงานตัว

dokkoon

ห่างกันนานนักชักสงสัย
มิใช่น้อยใจในวาสนา
มิใช่ตายจากไปหนอกนา
ไม่มีใครครหาพารำคาญ

ไม่ใช่หมดภูมิปัญญาแล้ว
มิใช่ไม่แคล้วถูกหักหาญ
ไม่ใช่ใครใครไปบนบาน
มิใช่ถูกประหารนั้นแน่นอน

ห่างไปสิบแค่เอ็ดเดือน
มิใช่จะลืมเพื่อนอย่าใจร้อน
แค่ห่างเน็ตอยู่ในป่าคาที่ดอน
งานเสร็จจึงได้ร่อนกลับคืนรัง				
24 กรกฎาคม 2546 21:49 น.

มรกตแห่งค่ำคืน

dokkoon


กระพริบระยิบระยับ
เหมือนมรกตประดับกับราวฟ้า
เป็นมณีงดงามประดับประดา
ริมราวป่าชายน้ำยามค่ำคืน

วิบวับวาวแวมวะวับวาบ
ความมืดขับสีสันพลันสดชื่น
แม้ไร้ดาวไร้จันทร์ในค่ำคืน
แสงสีเขียวพันหมื่นก็งดงาม

แม้เจ้าหิ่งห้อยแสงน้อยนัก
ในราตรีย่อมประจักษ์ว่าอย่าหยาม
แสงน้อยน้อยหมื่นพันนั้นงดงาม
ล่องลอยตามราวป่าน่ารื่นรมย์				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟdokkoon
Lovings  dokkoon เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟdokkoon
Lovings  dokkoon เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟdokkoon
Lovings  dokkoon เลิฟ 0 คน
  dokkoon
ไม่มีข้อความส่งถึงdokkoon