28 พฤศจิกายน 2552 17:34 น.
drroyz
รักติดลบ หรือกลบเกลื่อน เพื่อนเจ้าเอ๋ย
ใจเจ้าเอย เผยออกมา ว่าทุกข์หนัก
คิดจะลืม เขามันยาก ลำบากนัก
ก็จงพัก รักเสียก่อน ผ่อนใจตน
จะติดบวก หรือติดลบ กลบไม่ไหว
ช่างกระไร ใจหนอใจ ใครสับสน
ลืมไม่ได้ ไม่ต้องลืม ฝืนใจตน
จะทุกข์ทน ถ้าตนหลอก หลอกตนเอง
ขออยู่กับ ปัจจุบัน นี้ให้ได้
เรื่องใดใด ที่เขาร้าย ลืมให้สิ้น
เรื่องดีดี ทีเขามี ให้ชีวิน
เก็บเป็นสิน ทรัพย์ทรงจำ แล้วทำใจ
เราไม่ผิด ที่เสียใจ ในเรื่องรัก
ควรรู้จัก ทำจิตใจ ให้ผ่องใส
เรื่องหน้าที่ อีกการงาน อย่าขาดไป
ใครต่อใคร เขาจะว่า บ้ารักเกิน
จงปล่อยวาง ว่างเว้น เช่นโลกีย์
ขอจงมี ธรรมา อย่าห่างเหิน
เมื่อมีรัก ต้องมีแตก แยกกันเดิน
เมื่อเขาเมิน อย่าไปง้อ จะท้อใจ
น้องเจ้าเอ๋ย เจ้าคนดี ก้อมีอยู่
ที่ควรคู่ ให้เจ้ารัก ได้อาศัย
บุพการี ที่เลี้ยงมา อย่าลืมไป
คนที่ใจ ไว้พึ่งพา เมื่อคราตรม
28 พฤศจิกายน 2552 15:53 น.
drroyz
ลูกผู้ชาย ชาติทหาร มาถึงค่าย
ดำรงค์สาย เลือดไทย ไปทุกผอง
แม้มีภัย มากร้ำกราย หมายยึดครอง
พวกเราต้อง ออกไปสู้ ให้รู้กัน
อันหน้าที่ นี้บังคับ มิอาจว่าง
เจ้าน้องนาง รอพี่หน่อย นะจอมขวัญ
พี่อยากกลับ ไปชิดไกล้ แทบจาบัลย์
ได้แต่ฝัน มิเว้นวาง ว่างไม่มี
แนวหน้านี้ แสนจะเสี่ยง เลี่ยงระเบิด
เห็นใจเถิด อย่าเพิ่งท้อ รอเจอพี่
ถ้าหมดเวร ลงคราใด ไปทันที
แล้วตัวพี่ จะเอาปลา ไปฝากเธอ
ลมหนาวพัด ผ่านเข้ามา ในครานี้
แต่ตัวพี่ ไฟมันรุม สุมเสมอ
ลาดตระเวน จะต้องไม่ ไปเผอเรอ
อาจจะเจอ ผู้ก่อการ มารแผ่นดิน
ต้องระวัง ภัยให้มาก จักได้รอด
กลับไปกอด เจ้าจอมขวัญ ที่หัวหิน
ฝากรักไป กับลมหนาว ราวโบยบิน
หากได้ยิน ขอช่วยบอก มาเร็วไว
โอ้ลมหนาว ช่วยพัดพา ให้กล้าแกร่ง
จะได้แข่ง เสียงระเบิด เกิดคุณไสย
ปลุกหัวใจ ทหารกล้า มิกลัวใคร
กลัวแต่ใจ ของน้องนาง มิทานทน
วันพรุ่งนี้ พี่ต้อง ออกตรวจตรา
เพื่อประชา อยู่เป็นสุข ทุกแห่งหน
โทรหาเจ้า ก่อนเข้านอน ให้ผ่อนตน
ให้ทานทน อยู่ต่อสู้ กู้แผ่นดิน
เสียงสนั่น กัมปนาท บาดใจหนัก
แตกระยับ ดับสลาย ลงเสียสิ้น
ทั้งถนน อีกทั้งรถ ปนกับดิน
อีกด่าวดิ้น เลือดและเนื้อ ชาติเชื้อไทย
พี่ลาก่อน นะน้องยา ชาติหน้าเถิด
ถึงระเบิด จะพรากพี่ ไปที่ใหม่
กลัวก็แต่ ที่ตรงนี้ จากนี้ไป
คนจัณไร มันจะแบ่ง แย่งไปครอง
ฝากลูกน้อย และน้องยา ของข้าฯด้วย
ขอจงช่วย กันอุ้มชู อยู่ทั้งผอง
ทหารกล้า จำต้องลับ ไม่กลับกองฯ
ขอไทยผอง ปองเป็นหนึ่ง หนึ่งคือไทย
ฝากผองเพื่อน เหล่าทหาร สานกันต่อ
จงอย่าย่อ ท้อแท้จิต คิดหวั่นไหว
แม้นเสียชีพ มิเสียชาติ ศาสน์-กษัตริย์ไทย
รักษาไว้ ให้คงอยู่ คู่ฟ้าดิน
27 พฤศจิกายน 2552 18:49 น.
drroyz
อันว่าหุ้น ย่อมจะมี ขึ้นมีลง
สมประสงค์ คงได้ มาหลายแสน
หากว่าชวด คงเจ๊ง อ้วกแตกแตน
ต้องวางแผน ให้ได้มา ท่าจะมัลล์
คนที่เค้า เล่นกันมา จะต้องนิ่ง
มิเกรงกริ่ง เรื่องที่ อาจผิดฝัน
เขียวเมื่อไร รีบปล่อย เด๋วไม่ทัน
ค่อยค่อยผัน ทำกำไร ไม่เสี่ยงดี
โอ้ช่วงนี้ หุ้นตก หมดตลาด
เพราะต่างชาติ เค้าปอดแหก แบกเงินหนี
ก้อดูไบ เค้าชะลอ จ่ายเงินซี
พันธบัตร เค้าม่ายมี เงินจ่ายคืน
อีแบบเน้ มันก้อแดง กันยกแผง
พวกเราแมง เม่ารีบสอย กันให้ชื่น
หุ้นถูกถูก โละราคา ดั่งไม้ฟืน
หน้าระรื่น ยืมเงินก่อน ช้อนซื้อไป
เอ๊ะยังไง ทำไม มันยังแด๋ง
แด่งแด๊งแดง ตกใจนัก ชักไปใหญ่
ไม่ดีแล้ว รีบเทขาย กลัวบรรลัย
เอ๊ะผ่านไป มันดันขึ้น มึลล์เลยตรู
เอาเหอะน่า รอมัน ไปอีกหน่อย
มันคงอ๋อย ให้เราซื้อ เหมือนถือหมู
เด๋วมันก้อ คงจาตก หกในรู
เอ๊ะยิ่งอยู่ มันยิ่งขึ้น มึลล์อีกที
ไม่ไหวแย้ว รีบช้อน เด๋วตกรถ
แล้วสบถ โธ่ตรูเอ๋ย ไม่น่าผลี
อีตอนนั้น น่าจารอ ต่ออีกที
มาตอนนี้ เลยซื้อแพง ช่างแม่มมัน
เอ๊ะอยู่ไป มันเขียวเขียว เดี๋ยวคงขึ้น
ไม่ต้องมึลล์ ซื้อเพิ่มก่อน ผ่อนทีหลัง
มันต้องขึ้น ไปอีกหน่อย บ้าพลัง
อ้าวเฮ้ยมัน ดิ่งลงมา ท่าไม่ดี
โอ๋ยแย่แน้ว ต้องขาย เทให้หมด
ซวยรันทด หมดตูด กันเลยนี่
เป็นลมล้ม ตื่นขึ้นมา งงสิ้นดี
ผ่านไปนี่ ทั้งหมดฉัน ล้วนฝันไป
27 พฤศจิกายน 2552 18:15 น.
drroyz
ใจเยนเยน ดูเสียหน่อย ค่อยค่อยคิด
อันชีวิต นี้ย่อมมี เรื่องไม่สม
รักที่แท้ คืออะไร ถามใจตน
อย่าไปจม กับความหลัง ไม่ยั่งยืน
เมื่อมีรัก ย่อมมีจาก พรากเป็นสอง
ขอให้ตรอง ดูสักนิด คิดเรื่องอื่น
หากไปย้ำ จะต้องกล้ำ ฝืนทนกลืน
เรื่องอื่นอื่น พักไว้ก่อน ค่อยผ่อนไป
ไม่มีเขา เราไม่ตาย หรอกน้องเอ๋ย
เจ้าทรามเชย มีพลัง อันยิ่งใหญ่
แค่ไม่มี คนที่หลง คงไม่ตาย
ยังไม่สาย รีบตัดใจ ไปจากลา
อันความรัก บังตา พาให้หลง
ยิ่งพะวัง ไปกับมัน ให้กังขา
ว่าทำไม รักไม่สม ในอุรา
ก็เพราะว่า มิใช่คู่ ที่อยู่กิน
ทำบุญร่วม กันมา เพียงเท่านี้
บุญที่มี ด้วยกัน มันคงสิ้น
คิดเสียว่า วาสนา ไม่ภาคิน
ดั่งนกบิน จากเราไป ไม่คืนรัง
เหตุฉะนี้ ขอให้ปลง ใจเสียหน่อย
แล้วค่อยค่อย มีสติ อย่าผิดหวัง
ใช้เหตุผล ข่มอารมณ์ คืนพลัง
แล้วจะขำ ที่ทำไป ได้ไงเอย
26 พฤศจิกายน 2552 20:15 น.
drroyz
รักหนอรัก จริงหรือ ที่ว่าหวาน
ทรมาน หัวใจ อย่างมากหลาย
แอบไปหลง ปนกับรัก ดั่งเมามาย
เจ็บทั้งกาย เจ็บทั้งใจ ใครช่วยที
หนึ่งคือรัก ที่เรามี พร้อมพลีให้
มีเท่าไร ให้เขาไป ไม่หน่ายหนี
ด้วยว่ารัก ไม่เสียดาย สิ่งที่มี
บอกฉันที ต้องทำไง ให้รักเรา
เติมเท่าไร ก้อไม่เต็ม กับความรัก
เปรียบได้กับ น้ำซึมบ่อ ช่างโหง้เขลา
บ่อมันรั่ว เติมเท่าไร เหนื่อยใจเรา
หลงรักเขา ตัดไม่ขาด มิอาจทน
สองคือรัก ที่เรามี เขาพลีให้
ช่างกระไร ใจเราหนอ กลับไม่สน
รู้ว่าเขา ก้อแสนดี กว่าทุกคน
ใจมิสน แล้วปล่อยเขา ให้เฝ้ารอ
วันเวลา นานมา ล่วงเลยผ่าน
เกือบจะถึง ทางตัน แล้วสิหนอ
ใจหนอใจ อย่ามัว แต่เฝ้ารอ
สองจะท้อ แล้วปล่อยมือ เดินจากไป
แต่ก้อยัง ตัดไม่ได้ จากที่หนึ่ง
ไม่รู้ซึ่ง สาเหตุที่ ทำไม่ได้
โอ้อนาจ ตัวเรานี้ จะทำไง
วอนใครใคร ช่วยชี้นำ ทางให้ที
อันเรื่องรัก จากที่เห็น เป็นเรื่องยาก
จะชี้ขาด ลงไป ไม่ประสี
ด้วยว่าใจ ของใคร ไม่ภาคี
ผู้ที่ชี้ คือใจตน ใช่อื่นไกล
จงรวบรวม สติสัม ปัชชัญญะ
นึกถึงพระ คุณพ่อแม่ อันยิ่งใหญ่
ใช้ธรรมะ เข้ามาสู้ กับจิตใจ
อย่าทำไป เพียงเพราะเหตุ บังคับเอย
เลือกไม่ได้ ไม่ต้องเลือก อย่าไปสน
อาจทุกข์ทน ในช่วงแรก อยู่บ้างเหวย
ถึงเวลา พาใจพัก เรื่องรักเอย
อยู่เฉยเฉย เวลาจะ รักษาเอง
หน้าส่วนตัว
1072
