18 มีนาคม 2548 11:49 น.

ยิ่งเครียดยิ่งคลั่ง

extreme life

ยิ่งเคร่งเครียดยิ่งคลุ้มคลั่งดั่งหมาบ้า
ในแววตาขวางแค้นแน่นหนักเห็น
เวลานี้มีแต่ร้อนมิผ่อนเย็น
ไม่มีเล่นควันพรั่งพรูออกหูเรา

มันน้อยอกน้อยใจในหน้าที่
ทำความดีมากล้นให้คนเขา
กลับไม่เห็นไม่แยแสแม้แต่เงา
แถมยังเผาด้วยลมปากถากถางแทง

จึงกล้ำกลืนทั้งยืนนั่งนอนหลังแนบ
เอาหน้าแอบใต้หมอนนอนหลบแสง
ไม่อยากเคลื่อนอยากไหวคล้ายหมดแรง
อยากเปลี่ยนแปลงความคิดแต่จิตตัน

จึงปล่อยตัวให้หัวว่างล้างสมอง
หยุดเฝ้ามองตัวเองบรรเลงฝัน
ขอเพลิดเพลินกับความสุขทุกรูปพรรณ
ความทุกข์นั้นฉันยิ้มรับครับขอบคุณ				
13 มีนาคม 2548 14:45 น.

ออกกำลังใจ

extreme life

ออกกำลังใจจิตความคิดแกร่ง
ใจแข็งแรงมีพลังดั่งหินผา
สัมผัสได้ง่ายมากจากแววตา
ช่างทายท้าทุกเรื่องราวที่ก้าวเดิน

หลากความทุกข์ลำเค็ญที่เป็นอยู่
กายยังสู้คู่ใจไม่ถอยเขิน
ก็มีบ้างเหี่ยวห่อท้อเหลือเกิน
ต้องเผชิญกันต่อหนอชีวี

อีกบาปชั่วมัวเมาที่เฝ้ากวน
ทำเรารวนอ่อนแอแพ้ภูติผี
ดึงเราห่างทางทองของความดี
จงอย่าหนีสู้มันทุกวันคืน

เมื่อผ่านพ้นจนสำเร็จเจ็ดล้านรอบ
ถึงเหนื่อยหอบสับสนและทนฝืน
เพื่อหัวใจสุขแท้และยั่งยืน
เคยกล้ำกลืนกลับชื่นได้สบายเอย				
8 มีนาคม 2548 16:21 น.

ทำอะไรได้บ้างคนอย่างเรา

extreme life

ทำอะไรได้บ้างคนอย่างเรา
ช่างโง่เขลาเบาปัญญาหาใครเหมือน
ทั้งขี้กลัวตัวสั่นเป็นวันเดือน
อีกแชเชือนเลื่อนลอยคอยความตาย

ไร้หนทางย่างเดินเกินก้าวต่อ
มีความท้อห่อหุ้มรุมไม่หาย
หันหลังกลับสับสนจนชีพวาย
เป็นเหมือนควายคล้ายสุนัขถักทอรวม

อนาคตหมดมืดฝืดเคืองแห้ง
ล้าเรี่ยวแรงแปลงเปลี่ยนไม่เวียนสวม
ในวันนี้มีแต่หยุดสุดกำกวม
นัยน์ตาบวมท่วมน้ำห้ามไม่ฟัง

คงเหลือเพียงเสียงขยันลั่นในหู
ดวงตาดูสู้ทนชนหงายหลัง
หัวใจเต้นเป็นจังหวะจะโคนดัง
เมื่อชีพยังความหวังเกิดบรรเจิดเอย				
7 มีนาคม 2548 17:12 น.

เป็นกอล์ฟน้อยด้อยค่าราคาต่ำ

extreme life

เป็นกอล์ฟน้อยด้อยค่าราคาต่ำ
มีความจำย้ำนิดติดตรงหัว
ในทุกวันฝันแต่แค่ความกลัว
ใจเต้นรัวมั่วนิ่มยิ้มอ่อนโยน

แถมขี้เกียจเบียดหมอนนอนตื่นสาย
ทั้งขี้อายหมายมุดสุดกระโถน
ดวงไม่ดีมีเคราะห์เหมาะจะโดน
ตาขาวโพลนโหนมะม่วงห่วงตัวเอง

เพื่อนน้อยมากยากคบจบแล้วทิ้ง
พูดน้อยจริงนิ่งเฉยเลยโหรงเหรง
เหมือนกับถูกผูกแน่นแกนวังเวง
ก็ครื้นเครงบรรเลงเสียงเพียงบางที

อยู่คนเดียวเที่ยวท่องแล้วย่องหลบ
มุมสงบกลบใจไม่อาจหนี
พยายามถามถึงซึ่งสิ่งดี
หวังเพียงมีที่พักโศกโลกหน้าเอย				
5 มีนาคม 2548 19:40 น.

อยากจะเป็นเวลาตั้งหน้าเดิน(เพิ่ม 2 บท)

extreme life

อยากจะเป็นเวลาตั้งหน้าเดิน
ดูเจ้าเพลินเกินหยุดที่จุดไหน
ยังคงเพิ่มเติมเรื่อยมิเหนื่อยใจ
และไม่รู้เมื่อไรจะหยุดลง

วินาทีพ้นผ่านสานเรื่องราว
แล้วเชื่อมยาวเป็นวันที่ฉันหลง
เปลี่ยนเป็นเดือนเคลื่อนคล้อยยังคอยงง
ผ่านเป็นปีปล่อยปลงไม่เหลือเลย

แม้หัวใจหยุดเต้นกลายเป็นศพ
ดูสงบแน่นิ่งดำดิ่งเฉย
แต่เวลายังเคลื่อนยังเหมือนเคย
เวลาเอยไม่หยุดสุดร้อนแรง

ถึงโลกแตกแหลกเป็นชิ้นสิ้นที่อยู่
ตะวันดูเลือนดับอับสีแสง
กาลเวลายังเดินต่อบ่เปลี่ยนแปลง
ไม่ระแวงแม้ไร้คนด้นนับมัน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟextreme life
Lovings  extreme life เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงextreme life