สำหรับวันที่ท้องฟ้าเป็นสีหม่น

ภีม

อย่าคิดว่าสิ่งเลวร้ายทั้งหมดนี้  เกิดขึ้นกับคุณคนเดียว  แล้วก็พลอยวุ่นวายผิดหวังอยู่กับความเศร้าของตัวเอง
จงระลึกว่าสิ่งเลวร้ายนั้นเกิดกับทุกคน  ทุกวันมันเกิดขึ้นได้ทั้งจากภายในใจตัวเอง  (อาจจะเป็นจิตใต้สำนึก)  หรือจากเงื่อนไขภายนอก  จงบอกตนเองอย่างนี้  แล้วปล่อยวางมันลง
อย่าคิดว่าเพียงเราเริ่มต้น  ได้รับความร้ายแรงแล้ว  เราจะต้องพบกับความเลวร้ายไปทั้งวัน
จงคิดว่า  ทำอย่างไรจึงจะช่วยให้เราพ้นไปจากการคิดถึงแต่ความทุกข์ของตัวเองได้  ลองคิดถึงคนที่เรารัก  หรืองานที่เราชอบทำสิ
อย่าคิดว่าความผิดพลาดที่เกิดขึ้นวันนี้  ต้องมีใครสักคนเป็นคนทำ  แล้วก็พยายามไปเฟ้นหาแพะมารับบาปให้หายเจ็บแค้น
จงคิดว่าเรา  เห็นและเข้าใจ  สิ่งที่เกิดขึ้น  จงมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้ง  ๒  ด้าน  การมองหาด้านดีของสิ่งที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นนี้  จะเป็นยาปลอบประโลมใจของเราขึ้นมาบ้าง
อย่าคิดว่า  ผู้คนทั้งหลายนั้นเจตนาจะรบกวนเรา  ทั้ง ๆ  ที่เขากำลังรบกวน  หรือปฏิบัติต่อท่านอย่างเลว ๆ หรือแม้แต่หยาบคายต่อท่าน
จงคิดทบทวนดูสิว่า  ถ้าเป็นในยามปกติท่านสามารถที่จะเอาชนะต่อการกระทำที่ดูไร้ความคิดหรือไม่เอาใจใส่  มองข้ามสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ไปได้อย่างไร
อย่าคิดว่าคนทั้งหลายควรจะเข้าใจ  และควรให้ความเห็นอกเห็นใจเป็นพิเศษ
จงระลึกว่าคนเรา  (ทั้งท่านและข้าพเจ้า)  ต่างก็ไม่ค่อยได้สังเกตคนอื่น ๆ กันมากนัก  แท้จริงแล้ว  เรามักจะมองคนอื่นไปจากจุดของเรา  และเรามักจะฉุนเฉียว  เมื่อเห็นใครคนใดคนหนึ่งหัวเสีย
อย่าคิดว่าเราสามารถที่จะติดต่อกับคนอื่นหรือตัดสินใจได้ดีเหมือนอย่างวันปกติ
จงระลึกว่าวันนี้เป็นวันที่เราหม่นหมอง   เพราะฉะนั้นถ้าเป็นไปได้  จงเลื่อนการตัดสินใจที่สำคัญ ๆ ไปในวันข้างหน้า  เมื่อความรู้สึกของเราดีขึ้น  และจงระวังการติดต่อสัมพันธ์กับผู้อื่นให้มากขึ้นเป็นพิเศษ