ชงโคในความทรงจำ

ดอกชงโค เป็นดอกไม้ดอกหนึ่่งที่อยู่ในใจเสมอ
ด้วยเหตุที่ว่า โรงเรียนเก่าที่เคยศึกษาเล่าเรียนนั้น
มีต้นชงโคอยู่ที่หน้าโรงเรียนถึงสองต้น
ชงโคทั้งสองถูกปลูกขนาบอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน
ทั้งด้านซ้ายและด้านขวาข้างละต้น

ในยามพักเที่ยง.......
เรามักวิ่งเล่นกันอยู่ใต้ต้นไม้ สองต้นนี้แหละ

รอบๆโรงเรียนเต็มไปด้วยต้นไม้อันเก่าแก่
ประเภทยี่โถ สายหยุด ลั่นทม เข็มแดง
รายเรียงเต็มไปหมด แต่ไม่มีไม้ใดจะให้เงาร่มรื่่นเท่าชงโค

ในยามเย็น หลังจากโรงเรียนเลิกแล้ว
เราชอบที่จะปีนป่ายขึ้นไปนั่งบนต้นชงโค
ค่าที่ต้นใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขาใหญ่โต
รองรับน้ำหนักได้ดี แถมปลูกอยู่หน้าโรงเรียนอีกต่างหาก

มองเห็นวิวทิวทัศน์ชัดเจน
เวลาแม่มารับกลับบ้าน จะได้มองเห็นแม่แต่ไกล

ต่อมา โรงเรียนถูกขายเปลี่ยนมือไป
แต่โรงเรียนก็ยังตั้งอยู่ ณ ที่เดิม
คงมีแต่นโยบายการเรียน การสอนเท่านั้น
ที่พัฒนาให้ทันสมัยยิ่งขึ้น

พร้อมๆกับที่ชงโคใหญ่ทั้งสอง
ยังยืนต้น ท้าแดดลมอยู่อย่างเคย

เมื่อเรียนจบ เคยกลับไปเยี่่ยมโรงเรียน
ยังพบเจ้าชงโคอันเก่าแก่
ยืนต้นอย่างอยู่ยง คงกระพัน
ดอกสีม่วงแกมชมพู หล่นเกลี่อนกลาดอยู่แทบพื้นเต็มไปหมด

จนไม่อยากให้มีการเก็บกวาดเลย
เพราะเห็นเป็นความงดงามอีกแบบหนึ่่ง

เจ้าของใหม่ พัฒนาโรงเรียนไปเรื่อยๆ สถานที่เดิม เริ่มคับแคบ
โรงเรียนถูกขายไป เพื่อย้ายไปสู่ที่แห่งใหม่ ที่กว้างขวางกว่า
บัดนี้โรงเรียนยังคงใช้ชื่อดั้งเดิมอยู่ เอ่ยชื่อก็คงเป็นที่รู้จักกัน
แต่ที่ตั้งของโรงเรียนเปลี่ยนไปนับสิบๆปีแล้ว

เพื่อนคนหนึ่งเคยชวนกลับไปเยี่ยมโรงเรียน
แต่ไม่มีโรงเรียนอีกแล้ว
ไม่มีต้นชงโค ยี่โถ เข็มแดง หรือสายหยุดใดๆทั้งสิ้น
เจ้าของใหม่พัฒนาโรงเรียนเป็นคอนโดมีเนียมไปเรียบร้อยแล้ว
ท่ามกลางรอยอาลัย ของนักเรียนเก่าสองคน
ที่ยังคงคิดถึงโรงเรียนแห่งเดิม
ณ ที่เดิม บรรยากาศเดิมๆ และชงโคต้นเดิมๆ
ที่จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป

................................
...............................................