กฤตศิลป์ ชินบุตร
ประชามติชน
บนเล่ห์กลสรรพสิ่ง
คงคาเสมือนนิ่ง
ท้ายที่จริงนั้นเชี่ยวแรง
รัฐธรรมนูญใหม่
ที่เท่าไหร่มหาแพง
ฉีกเขียนโดยเปลี่ยนแปลง
อำนาจแฝงไว้คงมือ
ผ่านรับใช่ผ่านชอบ
ใช่คำตอบประเทศหรือ
เสียงต้านอึงมี่คือ
เสียงใบ้บื้อหรืออย่างไร
รับก่อนแล้วค่อยแก้
โอ้ล่ะแม่สันดานใคร
ปาหี่โดยชอบใจ
มติได้มหาชน
ชอบธรรมกรรมที่ก่อ
ชอบชูคอวอเมืองบน
ชอบอ้างนิรมล
ชอบฉ้อฉลคนเดินดิน
เห็นว่าไร้เดียงสา
จมปลักนาเป็นอาจินต์
หยาดเลือดที่รดริน
ดูดซดกินจนสิ้นคาว
อำนาจมันเผือกร้อน
ผ่องถ่ายก่อนคดีฉาว
ดื่นดวงดารกพราว
มิยืดยาวเพียงตะวัน
เลือกตั้งหลังปฏิวัติ