30 พฤศจิกายน 2554 06:21 น.
Hathaikarn
"..ขีด..คืน..ร้อย..เสียง..เรียง..รัก.."
ในรำพึง หนึ่งยิ้ม พริ้มน้อมรับ
ในรำพัน ฝันกลับ ขับเช้าสาย
ขีด..บรรเลง เพลงพจน์ รสเคียงกาย
ขีด..เรียงราย ร้อยบท รสเคียงกัน
ในคำคม ชมคำ ย้ำเคียงใกล้
ในคำครวญ ชวนใจ ใฝ่สุขสันต์
คืน..ค่ำหนึ่ง ซึ้งน้อง จ้องดวงจันทร์
คืน..ค่ำนั้น น้องมอง จ้องดวงใจ
ในความเดี่ยว โดดเด่น เห็นความคิด
ในความดาย คล้ายจิต ลิขิตใส่
ร้อย..สัมพันธ์ มั่นวาง สร้างสรรค์ไกล
ร้อย..สำเนียง เสียงไซร้ สร้างสรรค์กานท์
ในคำกล ยลยิน ศิลป์แห่งศาสตร์
ในคำกลอน ย้อนวาด กระดาษสาส์น
เสียง..เศร้าสร้อย ถ้อยคำ จำจดจาร
เสียง..โศกหวาน วนล้ำ จำจดจินต์
ในความนี้ วจี ที่น้องกล่าว
ในความนัย น้องสาว ราวสุขศิลป์
เรียง..เฉกรัก ปักพ้น บนกวิน
เรียง..เช่นนก ผกผิน บนกวี
กลบท รสจัด กระหวัดร่าย
กลบาท วาดส่าย คล้ายสดศรี
รัก..ใดเอย เผยศิลป์ รินวาที
รัก..วจี จดจินต์ รินวาทะ
หทัยกาญจน์
๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
25 พฤศจิกายน 2554 18:52 น.
Hathaikarn
รำพันรำพึง...ถึงลำพู
รากต้นทนอยู่...รู้เรืองแสง
ต้นเขียวเลี้ยวลด...บทจำแลง
คลับคล้ายแสดง....แจ้งความนัย
ค่ำคืนค่ำหนึ่ง..ซึ้งค่ำนั่น
หลากสีสุขสันต์....ฝันพร้อมใฝ่
งดงามท่ามกิ่ง...ทุกหิ้งใบ
หิ่งห้อย น้อยใช่!...ได้..โบยบิน
ถึงบางลำพู...พธูเจ้า
พี่มานั่งเศร้า...เล่าศาสตร์ศิลป์
แต่งแต้มแซมกลอน..อ้อนยุพิน
คิดถึงซึ้งจินต์...แทบ...ดิ้นตาย
น้ำริมปริ่มฝั่ง...ยังตลิ่ง
พธูยอดหญิง...ชิงลับหาย
หิ่งห้อยน้อยท่อง..ล่องเดียวดาย
คืนค่ำย่ำสาย...คล้ายมิพบ
เหลือเพียงแสงน้อย...ย้อยริบหรี่
ร้าวร้านฤดี..พี่ประสบ
ลำพู พธู...ผู้เคยคบ
เจ้าเลี่ยง...เยี่ยงหลบ...จบดั่งกานท์
หทัยกาญจน์
๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
16 พฤศจิกายน 2554 09:24 น.
Hathaikarn
ทักทาย ว่ายวน จน ลี้ลับ
ก่อกานท์ กลอนกลับ จับ จิตจด
เพลิดเพลิน เยินยอ ต่อ เพียงพจน์
วกวาด บาทบท รส งานงาม
พริ้งแพร้ว แวววับ ขับ คืนค่ำ
เชี่ยวชาญ นานนำ จำ ไถ่ถาม
ก กา ขา ไข่ ใคร่ โยงยาม
เชยชม คมความ ตาม เคียงคำ
ดอกแดด แสดส่อง ผ่อง ช่วงเช้า
อบอุ่น ทุนเทา เศร้า ร้อยร่ำ
ลาแล้ว แก้วกล้า ข้า น้อมนำ
พร้อมพระ จะจำ ฉ่ำ ตรึงตรา
ข้าวขาว ราวร่วง จวง ใบบาตร
พระผ่าน ย่าน,ยาตร เยื่อง เชื่องช้า
ดอกดวง พ่วงจีบ กลีบ ลีลา
ธูปเทียน ทองทา ทาบ บาปบุญ
หทัยกาญจน์
๑๖ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
กลบทดำเนินนางสาร
ข้อบังคับให้แต่ละวรรคในบท มี ๗ คำ
ให้คำที่ ๑ คำที่ ๒ มีพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน
ให้คำที่ ๓ คำที่ ๔ มีพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน
ให้คำที่ ๖ คำที่ ๗ มีพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน
รวมเป็นพยัญชนะต้นเสียงเดียวกัน ๓ กลุ่ม
11 พฤศจิกายน 2554 09:41 น.
Hathaikarn
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยเด่น......เห็นอร่าม
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยงาม......ท่ามเวหา
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยหว่าง......กลางนภา
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยลา......ข้าหรือไร
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยพรุ่ง......รุ่งคืนแรม
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยแย้ม......มิแจ่มใส
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยเหงา......ร้าวทรวงใน
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยใจ......ใคร่ครวญลา
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยเปลี่ยว......เดียวโดดเด่น
ดวงจันทร์เอ๋ย......เผยเร้น......เช่นเมฆหนา
ดวงดาวเอ๋ย......เผยกล่าว......มิพราวตา
ดวงดาวเอ๋ย......เผยมา......เมฆาคอย
ดวงดาวเอ๋ย......เผยลบ......กลบกลายเกลื่อน
ดวงดาวเอ๋ย......เผยเดือน......เลื่อนเศร้าสร้อย
ดวงดาวเอ๋ย......เผยยิ่ง......สิ่งเล็กน้อย
ดวงดาวเอ๋ย......เผยหงอย......ไร้รอยจันทร์
ดวงดาวเอ๋ย......เผยเพื่อน......พร่าเลือนหาย
ดวงดาวเอ๋ย......เผยคล้าย......ตายจากฝัน
ดวงดาวเอ๋ย......เผยเหงา......เศร้าเหมือนกัน
ดวงดาวเอ๋ย......เผยนั้น......วันเดียวดาย
๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
กลบททศประวัติ (ศิริวิบุลกิตติ์)
ซ้ำ ๓ คำต้นวรรค คำที่ ๓ จะต้องเป็นคำว่า "เอ๋ย"
เปลี่ยนกระทู้ใหม่ทุก ๑๐ วรรค
7 พฤศจิกายน 2554 18:14 น.
Hathaikarn
คิดถึงซึ่ง,กระทง,ปีกลาย
เพื่อนหญิงเพื่อนชาย
ร่วมลอยเรียงรายริมคลอง
เพ็ญเดือนสิบสอง,น้ำนอง
เต็มตลิ่ง,บึงหนอง
แม่น้ำหลักรอง ล่อง,กระทง
ปีนี้,น้ำมาก,น้ำทรง
น้ำมายืนยง
ดำรงคงอยู่คู่นาน
กระทง,ขอขมา,สายธาร
นับแต่โบราณ
ในอดีตกาลก่อนเก่า
ปู่ย่าตายายต่างเล่า
เรื่องราวนานเนา
จุดธูปเทียนเผาเพื่อใคร
แสงพลุเรืองรองวิไล
สีสันไสว
ส่องคุ้งแควไกล, ใกล้ฝั่ง
กระทงดอกไม้ความหวัง
ขอพรพลัง
ขอขมา,ข้าพลั้ง,ผิดไป
พระแม่คงคานั้นไซร้
ประชา,ทุกข์ใจ
โปรดให้อภัยในกรรม
บางสิ่งล่วงเกินเพลินทำ
ไม่รู้สูงต่ำ
ดีชั่วถลำทำมา
ปีนี้น้ำนองครองนา
เต็มทุก,ตารางวา
พระแม่คงคาบันดล
วิงวอนขอพรสายชล
แหล่งน้ำทุกหน
ที่ท่วมล้นพ้นเอ่อนอง
จงไหลลงสู่,ทะเลทอง
มหาสมุทรสอง
ที่เคยเคียงครองคู่สม
ประเพณีเก่า,ที่นิยม
ประชาเคยชม
ร่วมสืบร่วมสานนานวัน
กระทงวิจิตร...มหัศจรรย์
จับจีบกลีบชั้น
พิถีพิถันฉันคอย
กระทงปีกลายแช่มช้อย
เพื่อนหญิงชายปล่อย
กระทงล่องลอยตามธาร
ขอพระแม่คงคา,บันดาล
กระทงกลอนกานท์
ลูกช้างวางสาส์นสืบคำ
ขอพรดังกลอนลำนำ
ทุกบทจดจำ
ข้าจะกระทำดีเอย
๗ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
หน้าส่วนตัว
1210
