16 พฤศจิกายน 2546 22:18 น.
idaho
ความรู้สึกที่เกิดก่อ
ทุกสิ่งที่เฝ้ารอมา
ความรักที่ปรารถนา
ล้ำเลอค่าเพราะมีเธอ
เพราะต่างคนต่างก็รู้
ภายใจคิดอยู่เสมอ
ความเป็นจริงที่มิอาจเจอ
มีเพียงใจเพ้อหากัน
เพราะเวลาที่ผันผ่าน
เพราะความผูกพันที่คงมั่น
เพราะรักที่เพิ่มทุกวัน
แม้เพียงฝันแต่ฉันรักเธอ
11 พฤศจิกายน 2546 17:22 น.
idaho
ฉันแต่งเติมภาพของวันที่ล่วงเลย
ยังกลัวหากภาพที่เฉลยจะสร้างความรู้สึกที่เหนื่อยล้า
หยิบชิ้นส่วนในความทรงจำของกาลเวลา
ปะติดปะต่อภาพมายาให้สมบูรณ์
อยากชำระล้างภาพเก่าในวันก่อน
ที่ยังหลอนความรู้สึกให้สาปสูญ
กลัวใจเจ็บเจ็บช้ำทวีคูณ
ที่เคยอุ่นกลัวหนาวเหน็บเจ็บในทรวง
ผ่านคืนวันที่ไม่อาจข่มตาหลับลง
กับความรักความหลงความห่วงหวง
ภาพที่ร่างความจริงคือความลวง
ตรึงประทับในดวงใจภาพไหนกัน?
10 พฤศจิกายน 2546 16:27 น.
idaho
รู้บ้างไหมความรู้สึกของฉัน
ว่าแสนหวาดหวั่นสักเพียงไหน
ทำไมชอบทำร้ายกันเหมือนคนไม่มีหัวใจ
รู้บ้างไหมฉันก็มีตัวตน
ฉันคงไม่ต้องสนใจอะไร
เพราะยามอยู่ใกล้เธอคงอยากไล่ไปให้พ้น
ใกล้กันใจคงยิ่งหมองหม่น
รู้แล้วว่าเธออยากให้ฉันพ้นหายไปจากเธอ
ฉันเป็นเพียงแค่คนคนหนึ่ง
คนที่เธอเคยซึ้งห่วงกันเสมอ
รักฉันกอดฉันยามพบเจอ
ยามนอนยังละเมอเรียกถึงกัน
ฟังสิเธอได้ยินไหม
เสียงร้องไห้นั่นไงเสียงของฉัน
ถึงวันนี้ค่าของฉันหมดลงอย่างฉับพลัน
เพียงเพราะฉันเปลี่ยนไปจากวันวาน
9 พฤศจิกายน 2546 10:51 น.
idaho
ค่ำคืนจันทร์เพ็ญลอยเด่นฟ้า
ณ เบื้องหน้ามีสายตาคนทั้งสอง
คนึ่งซึ้งแสงแห่งเพ็ญที่เรืองรอง
โลกมิหมองหอมหวานประโลมใจ
รายรอบกายอายกรุ่นด้วยกลิ่นรัก
ภาพสลักตรึงตราลำนำขาน
เสียงดนตรีขับกล่อมสร้างตำนาน
คืนที่หวานคืนคืนแห่งรักของสองเรา
ขอฝากถ้อยร้อยคำจำนรรจา
เฝ้าใฝ่หาสุมไฟรักที่รุมเร้า
อิงอุ่นกายให้หนาวค่อยบรรเทา
มีจันทร์เจ้าเมียงมองอย่างเอียงอาย
8 พฤศจิกายน 2546 22:02 น.
idaho
คนดี ที่อยู่ไกล
ความห่วงใยมีให้เสมอ
ความคิดถึงยังคงส่งถึงเธอ
หลับตาใจยังเพ้อถึง คนดี
มิเลือนไปตามกาลเวลา
ขอสัญญาความรู้สึกนี้
กาลเวลาทุกวินาที
รักนี้มิเลือนตามกาลเวลา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1873
