30 มิถุนายน 2546 23:54 น.

ค่ำคืนของการรอคอย

idaho


ค่ำคืนของการเฝ้ารอ
ทำลายใจให้ท้อแสนหวั่นไหว
น้ำตาเริ่มไหลหลากรดใจ
ให้กับคนใจร้ายใจดำ
เวลายาวนานค่ำคืนนี้
ยังรอให้มีปฏิหาริย์
แม้อาจเป็นเพียงเรื่องเล่าหรือตำนาน
ยังฝากคำผ่านดาวภาวนา
ทะเลดาวก็ดูเศร้าหม่นหมอง
เสียงลมก้องหวีดกรีดใจที่อ่อนล้า
ไหวหวั่นเกินทนกลั้นน้ำตา
รอเวลาก้าวผ่านคืนทรมาน				
30 มิถุนายน 2546 23:29 น.

ฉซากใจ

idaho

หลอนหลอกล่อลวงให้ลืมหลง
หลบเลี่ยงหลับตาลงไม่อยากเห็น
เรื่องจริงลางเลือนที่เลือนเร้น
คอยเข่นรอฆ่าพล่าพลานใจ
รอนแรมไขว่คว้าหารักลวง
เป็นดั่งบ่วงกับดักซุกซ่อนไว้
แต่ยังเดินด้นต่อกลัวไปใย
หลุมรักดักใจใครสร้างมา
พบรักจักเจ็บจนเจียนจบจาก
เป็นเพียงกากเศษซากดูไร้ค่า
ถูกทิ้งลงให้คนเหงาเฝ้ารอมา
แม้หมดค่าจากใครอื่นขอชื่นชม
แม้มีเพียงกายาที่สูญเปล่า
แม้ใจเจ้าของกายจะหน่ายหนี
แม้ทั้งหมดเรื่องจริงไม่เคยมี
ขอเพียงเก็บเศษซากฝันตรงนี้ในดวงใจ				
29 มิถุนายน 2546 01:07 น.

นิราศวสันต์....(บ้างนะo^_^o)

idaho

หยาดฝนเยือนเย็นเยือกยามย่ำเยือน
ใจยังเตือนห่วงหาใจจะหาย
เย็นหยาดฝนหล่นกระทบต้องผิวกาย
หยาดน้ำพรายไหลร่วงหล่นลงผืนดิน

ล้านเม็ดฝนหล่นกระทบต้องดวงจิต
คือนิมิตหมายมั่นรักตราบสิ้น
แม้กายาห่างหายวายชีวิน
ฝนหลั่นรินคือรักที่โปรยปราย

ฝนก็ฝากฝากเม็ดฝนให้ชนชื่น
ให้อาบดื่มนาวาเทวาร่าย
เป็นเสี่ยวหนึ่งดวงจิตมิวางวาย
ยังมั่นหมายให้ระลึกยามฝนพรำ

แม้ห่างกันจนจันทร์จนใจช่วย
ฝนเม็ดสวยก็ยังคอยนำคำย้ำ
คำที่บอกจากใจสื่อถึงกัน
คำรำพันวสันต์โปรยก็ปรีย์เปรม


				
27 มิถุนายน 2546 22:32 น.

ลาที..ความเหงา

idaho

ลาก่อนความเหงาที่เคยมี

จบไปทีหยาดน้ำตาที่คอยเป็นเพื่อน

กับความเศร้าที่คอยมาเยือน

กับความรู้สึกลบเลือนร้างไร้ใจ

ก็มีทั้งฟ้ามาโอบกอด

ก็มีสายลมคอยออดอ้อนอยู่ใกล้ใกล้

ก็มีพิรุณช่ำชุ่มเย็นใส

				
26 มิถุนายน 2546 17:19 น.

รัตนกวี

idaho

รัตนกวีฝีมือเอก
รังสรรค์เสกสร้างงานร้อยอักษร
จัดระเบียบเรียงรูปลักษณ์สัมผัสกลอน
รสสัมผัสอักษรรจนา
ศรีสุนทรโวหารกานท์กลอนแก้ว
ครูกวีเพริศแพร้วสูงล้ำค่า
สมเป็นปราชญ์เฟื่องอักษรในโลกา
โลกศรัทธากวีสยามนามยิ่งยง

				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟidaho
Lovings  idaho เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟidaho
Lovings  idaho เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟidaho
Lovings  idaho เลิฟ 0 คน
  idaho
ไม่มีข้อความส่งถึงidaho